منافق نهى مي‌كند و نهى نمىپذيرد و امر مي‌كند به آنچه خود انجام نمي‌دهد و وقتى به نماز مىايستد "اعتراض" می‌کند و التفات و توجهش به غير خداست.
عقیق: ابوحمزه ثمالی از امام چهارم زين‌العابدين(ع) روايت کرده كه فرمود: بدرستى كه منافق نهى مي‌كند و نهى نمىپذيرد و امر مي‌كند به آنچه خود انجام نمي‌دهد و وقتى به نماز مىايستد "اعتراض" می‌کند. (التفات و توجهش به غير خداست.) پرسیدم ای فرزند رسول خدا(ص) "اعتراض" چیست؟ فرمود: هنگامى كه به ركوع مي‌رود چون چهارپايان فرود مي‌شود يعنى از ركوع چيزى درك نمي‌كند. روز را به شب می‌برد و همّش خوراك است با اين كه روزه نبوده است. در هر بامدادی فکری جز خوابیدن ندارد و همّش خواب است با اين كه شب بيدار نبوده است. اگر با تو سخن گويد، به تو دروغ مي‌گويد. اگر به او امانت بسپارى، خيانت كند. و اگر از او پنهان و غايب شوى، غيبت تو را مينمايد و اگر به تو وعده دهد، وفا نمي‌كند. متن حدیث: انّ المنافق ينهى ولا ينتهى و يأمر بما لا يأتى و اذا قام الى الصلاة اعترض قلت یا ابن رسول الله و ما الاعتراض قال: الالتفات و اذا ركع ربض، يمسى و همّه العشاء و هو مفطر و يصبح و همّه النوم ولم يسهر ان حدثك كذبك و ان ائتمنه خانك و ان غبت اغتابك و ان وعدك اخلفك؛ پی نوشت: «اصول کافی، جلد4، صفحه112» منبع:مشرق 211008