در آيات 12 و 13 سخنانى درباره رعد و برق و صاعقه، آمده و از اين پديده هاى طبيعى بعنوان مظهرى از قدرت و رحمت خداوند ياد شده است. اينها هم در مسير كلى سوره كه از توحيد و خلقت و بعثت و راه و بيراهه و ... بحثت مى كند مى باشد.
از آيه 14 به بعد محور سخن، حالت پذيرى حق يا انكار آن است و نتايج خوب حق پذيرى و پاى بندى به تعهدات در مقابل خداوند را بيان مى كند و اينكه پيروزى نهائى از آن طرفداران دين خداست.
اين سوره كه 43 آيه دارد در اواخر سال 6 هجرى در مدينه بعد از سوره محمد نازل شده است.
برکات وآثار سوره مبارکه رعد
روایت از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم: «هرکه سوره رعد را قرائت نماید خداوند ده برابر تعداد همه ابرهای گذرنده، در گذشته و حال و آینده به او حسنه عنایت می فرماید و در روز قیامت از وفا کنندگان به عهد الهی خواهد بود.»(1)
امام صادق علیه السلام فرمودند: «هر کس سوره رعد را زیاد قرائت نماید، هیچ گاه دچار صاعقه نخواهد شد حتی اگر ناصبی باشد و اگر مؤمن باشد بدون حساب وارد بهشت می شود و حق شفاعت درباره همه خانواده و برادران و آشنایانش را دارد.»(2)
نقل از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم: «هرکس سوره رعد را در تاریکی شب زیر نور آتش و بعد از نماز عشاء بنویسد و بر خود بیاویزد و همان ساعت بر در خانه حاکم و سلطان ستمگر و زورگویی برود، موجب زوال ملک و هلاکت او می شود.»(3)
پی نوشت ها:
(1) مجمع البیان، ج6،ص6
(2) ثواب الاعمال، ص107
(3)تفسیر البرهان،ج3 ص221
منبع:جام
211008