پس از آن، جنب ایوان عباسی در همین نقطه که اکنون محل
دفن شیخ است یک کرسی نهادند و حضرت (ع) روی آن قرار گرفتند، بعد به دستور امام (ع)
در شرقی و غربی صحن عتیق گشوده شد تا زوار از در شرقی وارد و از در غربی خارج شوند.
سپس دیدم که تمام صحن مملو از جمعیت است جمعیتی که برخی
از آنان به صورت حیوانات مختلف بودند و به همین صورت انسان و حیوان از پیش روی
حضرت (ع) عبور می کردند و حضرت (ع) دست مبارک و
پرنوازش خود را بر سر همه آنان اعم از حیوان و انسان می کشیدند و اظهار مرحمت می
فرمودند. پس از آن سیر و شهود معنوی و مشاهده آن رافت عام و مهر و محبت عمومی از
امام (ع)، از رفتن به نجف اشرف منصرف شده و تصمیم گرفتم برای همیشه در مشهد مقدس
ساکن شوم و چشم امید به الطاف و عنایات آن حضرت (ع) بدوزم.
فرزند شیخ می گوید: پس از ذکر این واقعه محل استقرار
کرسی امام علی بن موسی الرضا (ع) را برای مدفن خود نشان داد و وصیت کرد که پس از
رحلت از این دنیا در همان محل دفنش کنند و پس از وفات در همان نقطه مبارک مدفون شد.
پی نوشت ها:
1- نشان بی نشان ها
2- حضرت رضا علیه السلام
منبع:قدس
211008