هر كس زكات مال خود را بطور كامل جدا كرده و آن را به
مصرف صحيح آن(دادن به نيازمندان واقعى) برساند، از او سؤال نخواهد شد كه مال خود
را از چه راهى به دست آورده است.
سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول
خدا(ص) فرمود: هر گاه اراده خداوندى به خير و رحمت
بنده اش تعلّق گيرد، فرشته اى از فرشتگان را كه خزانه دار بهشتند، مأمور مى كند
تا دست بر سينه او بكشد تا او در اداى زكات، با گذشت و سخىّ الطبع گردد.
و نيز امير مؤمنان على(ع) در وصيّت خود فرموده
است:
اللَّه اللَّه في الزّكاة(يعنى:تقواى الهى را در پرداخت
زكات مراعات كنيد) زيرا(پرداخت) زكات، آتش قهر الهى را خاموش مى كند.
عمرو بن شمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:
دارائى خود را با پرداخت زكات حفظ كنيد، و بيماران خود را با دادن صدقه مداوا
نمائيد، و هيچ مالى- چه درخشكى و چه در دريا- از بين نمى رود مگر آنكه بخاطر
ندادن زكات آنهاست.