عقیق:سوره انفطار هشتاد و دومین سوره قرآن است که در جزء سی ام قرار دارد.
در اولین آیه این سوره از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است. سوره انفطار درباره وقوع قیامت است و از شرایط و نشانه‌های آن سخن می‌گوید. این سوره از سرنوشت ابرار (نیکان) و فجار (بدکاران) و جایگاه هر کدام خبر می‌دهد.
در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر (ص) نقل شده که هر کس سوره انفطار را قرائت کند، خداوند به تعداد همه قبرها و ده برابر قطره‌های برف و باران به او حسنه می‌دهد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾
آنگاه که آسمان بشکافد
وَ إِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾
و آنگاه که، ستارگان پراکنده شوند
وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾
و آنگاه که دریاها به هم بپیوندند
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾
و آنگاه که قبرها زیر و زبر گردند
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾
هر کس می داند چه چیز پیشاپیش فرستاده و چه چیز بر جای گذاشته است
یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿٦﴾
ای آدمی، چه چیز تو را به پروردگار کریمت مغرور کرده است؟
الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿٧﴾
آن که تو را بیافرید و اعضایت تمام کرد و اعتدالت بخشید
فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿٨﴾
و به هر صورتی که خواست اعضای تو را به هم انداخت
کَلا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿٩﴾
آگاه باشید که شما روز جزا را دروغ می انگارید
وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿١٠﴾
حال آنکه بر شما، محافظانی گمارده شده اند
کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿١١﴾
کاتبانی بزرگوار
یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾
می دانند که شما چه می کنید