عقیق:روایت زیر را از کتاب شریف اصول کافی منتشر می‌کند.

عَنْ الصّادق عليه السلام: يَنْبَغِي لِلْمُومِنِ أَنْ يَكُونَ فيهِ ثَمانِىَ خِصَالٍ:

وَقُوراً عِنْدَ الْهَزَاهِزِ، صَبُوراً عِنْدَ الْبَلاَءِ، شَكُوراً عِنْدَ الرَّخَاءِ، قَانِعاً بِمَا رَزَقَهُ اللّه ُ، لاَيَظْلِمُ الْأَعْداءَ وَلاَيَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ في تَعَبٍ وَ النّاسُ مِنْهُ في راحَةٍ.

امام صادق عليه السلام فرمود: سزاوار است كه در مؤمن هشت خصلت و صفت بـاشــد:

۱ ـ در لرزش ها و فراز و نشيب ها وقار داشته باشد.

۲ ـ هنـگام بــلا صـبور باشـد.

۳ ـ هنگام آسايش شكور و سپاسگزار باشد.

۴ ـ به آنچه خداوند روزى اش كرده، قانع باشد.

۵ ـ بـه دشمـنان سـتم نكـند.

۶ - براى دوستان خود را به تكلّف بيندازد.

۷ ـ بـدنش از او در رنـج باشـد.

۸ ـ مردم از دست او در آسايش باشند.

پی نوشت:

اصول كافى، ج 2، ص 47