۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۸ : ۰۲
عقیق: حجتالاسلام مهدی رستمنژاد عضو هیأت علمی جامعةالمصطفی(ص) العالمیه درخصوص سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) گفت: با وجود اینکه عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی، سن بالایی داشت و از محضر امام رضا(ع) و امام جواد(ع) کسب فیض کرده بود اما با این حال برای عرضه عقاید دینی نزد امام هادی(ع) نیز رفت.
وی با بیان اینکه حضرت عبدالعظیم(ع) از نظر سنی در سن بسیار بالایی بود و سنین پیری را پشتسر میگذاشت باز به عرضه دین خود پرداخت، عنوان کرد: شهادت به توحید، رسالت، امامت و اینکه چه چیزی را قبول دارد را با امام زمان خویش در میان گذاشت و این مسأله در واقع برای حضرت عبدالعظیم (ع) یک کرامت به شمار میرود.
عضو هیأت علمی جامعةالمصطفی(ص) با اشاره به اینکه حضرت عبدالعظیم(ع) معصومزاده و از نسل اهل بیت(ع) بود، اظهار داشت: امامزادگان بسیاری داشتیم اما حضرت عبدالعظیم(ع) به جهت علمی از خواص اصحاب اهل بیت و از صاحبان روایت به شمار میرفت و دارای منزلت علمی بسیار بلندی بود و این به آن دلیل بود که ایشان فقط عالم نبود بلکه عامل بود؛ غیر از اینکه میدانست اهل عمل هم بود طبیعتاً کسی که عالم و عامل به روایت ائمه و متخلّق به اخلاق قرآنی باشد چیزی جز حضرت عبدالعظیم(ع) نخواهد شد.
وی ادامه داد: حضرت عبدالعظیم(ع) در مقابل امام معصوم چیزی از خودش نداشت او میدانست امامت به سن نیست بلکه حضرت عبدالعظیم(ع) خود را در مقابل عظمت میدید و از حیث معرفت به امام و امامشناسی است که ما در زیارت نامهها میخوانیم: «عارفٌ بحقکم»؛ عارف یعنی منزلت و جایگاه امام را میشناسد.
رستمنژاد تصریح کرد: حضرت ابوالفضل(ع) فرزند امام معصوم است اما آنقدر نسبت به امام زمان خویش معرفت و شناخت داشت که حتی حاضر نبود خود را برادر ایشان خطاب کند و امام حسین(ع) را مولای خویش میدانست و عبدالعظیم الحسنی نیز از این دست انسانهاست یعنی دارای تواضعی است که از شناخت او نشأت گرفته است.
وی در ادامه به بیان ریشه شناخت حضرت عبدالعظیم(ع) پرداخت و گفت: در این خصوص میتوان به چند نکته اشاره کرد؛ نخست آنکه عبدالعظیم(ع) اخلاق دینی و قرآنی را علاوه بر اینکه میداند به آنها عمل میکند و نتیجه علم و عمل عرفان است؛ عرفان به حق است که منجر به امام شناسی حضرت عبدالعظیم(ع) میشود.
عضو هیأت علمی جامعةالمصطفی(ص) درباره اینکه ما چگونه میتوانیم به این مقام دست یابیم، اظهار داشت: پاسخ این سؤال دقیقاً همان راهی است که این محدث والامقام طی کرده است بنابراین ما باید اولاً با آداب و اخلاق اسلامی آشنا شویم و سپس به آنها عمل کنیم اگر این دو نکته رعایت شود تواضع حاصل خواهد شد و تواضع محصول اندیشه و عمل صحیح است. اگر انسان اندیشه صحیح داشته باشد که به برکت قرآن و اهل بیت(ع) حاصل میشود و عمل به آنها باعث میشود دیگر انسان، خودش را نبیند.
وی عنوان کرد: همچنین علت اینکه مردم نسبت به حضرت عبدالعظیم(ع) در میان سایر امامزادگان توجه بیشتری دارند، آنچه که به ایشان عظمت بخشیده همین دو مسأله است که در نهایت به معرفت آنها به امامت و ولایت منجر شد و علم، عمل و معرفت کانون وجودی ایشان را فرا گرفته بود.
رستم نژاد با اشاره به ولایت مداری حضرت عبدالعظیم(ع) خاطرنشان کرد: مغز دین ما موضوع ولایت است آنچه در قرآن کریم به آن اشاره شده است و امتحانی که امت شدند امتحان به رسالت پیامبر(ص) نبود که این مسأله از جانب همگان مورد قبول واقع شد بلکه مسأله ولایت بود که قرآن کریم میفرماید: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا»؛ آیا اینکه فقط بگویند ایمان آوردیم کافی است و آنها دچار امتحان دیگری نخواهند شد. خداوند متعال در این آیه میفرماید: صرف ایمان به خدا و پیامبر کافی نیست.
وی یادآور شد: شیعه و سنی روایاتی را ذیل این آیه آوردهاند که غیر از توحید و نبوت، مردم برای پذیرش «امامت» نیز امتحان میشوند افرادی که در این امتحان قبول شدند نسبت به سایر افراد برترند و در میان امامزادگان، نزدیکترینها و با عظمتترین افراد، ولایتمدارترین آنها هستند.
عضو هیأت علمی جامعةالمصطفی(ص) گفت: آنچه که عبدالعظیم حسنی(ع) را ماندگار کرد و از جمله کسانی قرار داد که ثواب زیارت او، برابر ثواب زیارت امام حسین (ع) شود همان مسأله ولایت است و ایشان یک فِلِشی به سوی امامت و ولایت است و هر کسی که میخواهد به کمال برسد راه و مسیر اصلیاش همان مسأله ولایت است.
منبع:فارس
211008