عقیق به منظور استفاده ذاکرین اهل بیت منتشر می کند
به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم الحرام و شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) عقیق هر روز تعدادی از اشعار آیینی را به منظور استفاده زاکرین اهل بیت منتشر می کند
سرویس شعر عقیق: به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم الحرام و شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) عقیق هر روز تعدادی از اشعار آیینی را به منظور استفاده زاکرین اهل بیت منتشر می کند:
ولی اله کلامی زنجانی:
عزیز فاطمه بر کربلا خوش آمده ای
خلیل آل علی بر منا خوش آمده ای
هنوز کعبه ز هجران تو سیه پوش است
شکوه مروه، صفای صفا، خوش آمده ای
فرشتگان ز قدوم مبارکت بوسند
بیا امیر ملائک بیا خوش آمده ای
ز نور تو همه جا کربلاست یابن علی
چه گویمت ز کجا تا کجا خوش آمده ای
زند به پای تو قوم بنی اسد بوسه
که ای عزیز به دیدار ما خوش آمده ای
فدای غیرت عبّاست ای امام غریب
یگانه خامس آل عبا خوش آمده ای
قدم به خاک مَنِه روی چشم ما بگذار
امام عشق ولیّ خدا خوش آمده ای
محمد حسین ملکیان:
علت این حج ناتمام بزرگ است
از طرفی هم سپاه شام بزرگ است
بغض فرو خورده ی امام بزرگ است
پشت سر كاروانش آب نپاشید
آه نمك بر دل كباب نپاشید
ماند، وگفتند حاضر است كه باشد
رفت، وگفتند عابر است كه باشد
گریه ندارد مسافر است كه باشد
آب نپاشید می رود كه نیاید
دل به بیابان تشنه زد كه نیاید
رفت و پی اش آمدند نامه رسان ها
باز همان وعده ها و خط و نشان ها
كندی شمشیرها و نیش زبان ها
آب نباشید كه به آب نیاز است
كوفه اگر مقصد است راه دراز است!
قافله ای می رسد غبار ندارد
قافله سالار آن قرار ندارد
از همه یك جور انتظار ندارد
هركسی از بین راه، راه جدا كرد
گاه به او دل سپرد گاه جدا كرد
صلح كه هرگز! جهاد هم برسد هیچ
لشگر ابن زیاد هم برسد هیچ
این كه نسیم است، باد هم برسد هیچ
آب نریزید، جام ها پر خون است
عقل نشسته، میانه دار جنون است
نسبت این دو سپاه، یك به هزار است
مشك هنوز آنطرف به دست سوار است
با ترك لب چقدر مثل انار است
از سر مشكش عمو ولی نگذشته
آب هنوز از سر علی نگذشته
دشت پر از بوی نافه می شود امروز
گرگ از آهو كلافه می شود امروز
بر هنر عشق اضافه می شود امروز
این سر آزاد عشق بود كه افتاد
در سر ما باد عشق بود كه افتاد
سوختنِ در چرا به چشم نیامد؟
خطبه ی حیدر چرا به چشم نیامد؟
گریه ی اصغر چرا به چشم نیامد؟
پاسخ چندین هزار مسئله سرخ است
آب بریزید دست حرمله سرخ است
هادی ملک پور:
می سوزم و چون آتشی در احتراقم
آه ای اجل از چه نمی آیی سراغم
این دشت نیت کرده یارم را بگیرد
ای مرگ مرهم شو بر این زخم فراقم
با اشتیاق دیدن او زنده ماندم
آخر چه خواهد کرد غم با اشتیاقم
بوی جدایی می وزد در این بیابان
از رفتنت حرفی مزن چشم و چراغم
از لحظه ای که پا دراین صحرا نهادیم
هر لحظه من دلواپس یک اتفاقم
جان یکی را تیر و خنجر می ستاند
جان یکی را تشنگی ، جان مرا غم
اینجا سرت را روی نی می بینم آخر
آتش بگیرد دامن گلهای باغم
با خنده اش دشمن نمک ریزد به زخمم
تنهایی ات داغی شده بر روی داغم
علی اشتری:
رنگ ها رنگ خزان است بیا برگردیم
این سفر بار گران است بیا برگردیم
صحبت از جایزه و ملک ری و گندم بود
خواهرت دل نگران است بیا برگردیم
چشم شوری به علی اکبرتان خیره شده
قصه ی مرگ جوان است بیا برگردیم
صحبت از دیده ی دریایی عباس شده
تیرها بین کمان است بیا برگردیم
ساربان خیره شده بر خَم انگشتری ات
خنجرش نقره نشان است بیا برگردیم
خواب دیدم که سرت بر سر خاک افتاده
رنگ این خاک همان است بیا برگردیم
یک طرف این همه زن در طرف دیگر جنگ
لشگری چشم چران است بیا برگردیم
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
اصلاح کنید