مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات:
مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات با بیان اینکه حضرت خدیجه (س) بزرگ زن تاریخ‌ساز بشریت است، گفت: او در تحریم اقتصادی که قریش و مشرکان بر تازه مسلمانان روا داشتند، اولین پشتیبان مالی و اقتصادی دین اسلام بود.
عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمین امیرعلی حسنلو مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه با اشاره به فضایل حضرت خدیجه کبری (س) گفت: خدیجه دختر خویلد اولین همسر محمد، مادر فاطمه و اولین آورنده اسلام است، وی در سال ۶۸ قبل از هجرت در مکه تولد شد. از القاب او در زمان جاهلیت «الطاهره» و «سیده قریش» بود. طبق عقاید شیعه و برخی دیگر از مسلمانان و تاریخ نویسان اسلامی، خدیجه عزیزترین زن پیامبر بود. عایشه نیز از حضرت محمد (ص) نقل کرده که او خدیجه را بهترین زنان خود می‌دانست.
وی افزود: خدیجه زنی بازرگان و دارا بود که به اِمرأةالقریش (یعنی شاهزاده خانم قریش) شهرت داشت. طبق برخی نقل‌ها خدیجه پیش از محمد (ص)، دو بار ازدواج کرده بود، اما تعدادی از محققین از جمله جعفر مرتضی عاملی بر این عقیده‌اند که حضرت خدیجه قبلاً با کسی ازدواج نکرده بود و اولین و تنها ازدواج او، ازدواج با پیامبر گرامی اسلام (ص) بود.
*حضرت خدیجه (س) یکی از چهار بانویی که بر همه بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد
حسنلو با اشاره به اینکه خدیجه پس از ازدواج با پیامبر (ص) تمام ثروتش را برای دین اسلام خرج کرد، اظهار داشت: وی سه پسر برای پیامبر (ص) آورد، قاسم و عبدالله و طاهر که همگی در کودکی درگذشتند. چهار دختر هم به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه زهرا داشت، در آن زمان که مردم مکه، از راه تجارت امرار معاش میکردند خدیجه نیز از آنجا که از ثروتمندان مکه و کارهای تجارتی می‌کرد و چندین شتر در دست کارگزاران او بود که در اطراف کشورهایی مثل شام، مصر و حبشه، رفت‌وآمد و دادوستد داشت.
وی ادامه داد: حضرت خدیجه (س) نمونه برجسته کمال، نبوغ، فهم و بینش بود که همانند آن را در میان مردان و زنان، کمتر می‌توان یافت. عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صمیمیت، مهر و وفا از جمله صفات برجسته او بود. در جاهلیت، حضرت خدیجه را طاهره و سیده نساء قریش می‌خواندند و در اسلام، یکی از چهار بانویی که بر همه بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمند و عزیزش، هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.
*حضرت خدیجه (س) برای رسول خدا (ص) نعمتی بزرگ بود
این کارشناس تاریخ تصریح کرد: حضرت خدیجه (س) برای رسول خدا (ص) نعمتی بزرگ، و رحمتی از رحمات واسعه خداوند متعال بود. برای مرد، به ویژه مردی که بیرون خانه و در اجتماع به فعالیت‌های بزرگ مشغول بوده و مقاصد عظیم داشته باشد و عهده‌دار پیکار و جهاد بوده و مورد یورش مخالفان و هجوم دشمنان باشد، بهترین آرامش‌دهنده قلب و روح و نگهبان پایداری و استقامت و رفع‌کننده خستگی و ناراحتی، همسر هوشیار و خردمند و مهربان و دلسوز است.
وی با تأکید بر اینکه در محیط خارج دشمنان علیه پیامبر (ص) به پیکار و نبرد برخاسته بودند و همه مشرکان با دعوت و رسالتش مخالفت میکردند، ادامه داد: بنت الشاطی می‌گوید: آیا همسری غیر از خدیجه این استعداد را دارا بود که دعوت تاریخی شوهرش را وقتی از غار حرا آمد، با ایمان قوی و آغوش باز و مهر و عطوفت استقبال کند، بی‌آنکه در راستی او و اینکه خداوند او را تنها نخواهد گذاشت، شکی در دل راه بدهد؟ آیا جز خدیجه، هیچ بانوی ثروتمندی که در ناز و نعمت و آسایش و احترام زیسته، می‌توانست با کمال رضایت و خرسندی از زندگی اشرافی، اموال بسیار و عزت و توان‌گری چشم بپوشد تا در دشوار‌ترین لحظات زندگی کنار همسرش بایستد و او را در بلایا و مشکلات موجود در راه تحقق هدفی که به حقانیت آن ایمان داشت، یاری کند؟! حاشا و کلا! فقط خدیجه چنین بود و زنان دیگر چون او نیستند، مگر آنکه در طبقه و رتبه او باشند.
*نسل پیامبر (ص) از خدیجه باقی ماند/ بعد از بعثت، ملازم و پیرو پیامبر (ص) بود
حسنلو بیان داشت: خدیجه نخستین زنی بود که دین اسلام را پذیرفت و با پیامبر (ص) نماز خواند و جز علی‌بن ابی‌طالب (ع) که همواره پیش و بعد از بعثت، ملازم و پیرو پیامبر (ص) بود و از راه و روش پیامبر (ص) لحظه‌ای جدا نشد، کسی از بندگان خدا سابقه اسلام او را ندارد. خدیجه با دوراندیشی و افکار حکیمانه، خردمندی و حدس صائبی که داشت، دعوت پیامبر (ص) را پذیرفت و سوابق نیکو و درخشان رسول خدا (ص) و اخلاق و صداقت و راستگویی و امانت‌داری، یاری ضعفا و دستگیری از فقرا، تواضع، قناعت و ایثار و بخشش و مهمان‌نوازی و سایر صفات پسندیده آن حضرت، همه در نظر حضرت خدیجه، آن زن آزموده حکیمه، مجسم بود؛ و می‌دانست آن سوابق عالی و ملکوتی، در چنان محیط تاریک و پر از فساد و تباهی از علائم نبوت است.
وی با بیان اینکه حضرت خدیجه (س) در پذیرفتن اسلام، هیچ‌گونه صبر و تردیدی نکرد، گفت: حدود 25 سال، خدیجه چراغ خانه پیامبر (ص) و انیس و غم‌خوار او بود و پیامبر (ص) تا حضرت خدیجه زنده بود، زن دیگری اختیار نکرد. بعد از خدیجه هم اگرچه به اقتضای حکمت‌ها و مصالحی، زن‌های متعددی گرفت، ولی هیچ یک از آن‌ها جای خدیجه را نگرفتند و فراقی را که از فقدان حضرت خدیجه در خانه رسول خدا (ص) پیدا شد، پر نکردند و پیامبر (ص) از آن‌ها صاحب فرزندی نشد و نسل او از خدیجه باقی ماند.
*جبرئیل گفت: خدیجه را از طرف خداوند و از جانب من سلام برسان
مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات با اشاره به اینکه پیامبر (ص)، خدیجه (س) را فراموش نکرده و از اخلاق و صفات او یاد می‌فرمود، خاطرنشان کرد: حضرت (ص) به کسانی‌که با او آشنا و دوست بودند، احسان و لطف می‌کرد. عایشه می‌گوید: بر احدی از زن‌های پیامبر (ص) آن قدر غیرت نورزیدم که بر خدیجه غیرت ورزیدم. برای اینکه پیامبر (ص) بسیار از او یاد می‌فرمود و اگر گوسفندی ذبح می‌شد، از آن برای دوستان خدیجه می‌فرستاد و نیز از عایشه روایت شده است که رسول خدا (ص) از خانه بیرون نمی‌رفت؛ مگر آنکه خدیجه را یاد می‌کرد و بر او به خوبی و نیکی مدح و ثنا می‌فرمود.
وی ادامه داد: حدیث مشهوری میان اهل شیعه و اهل سنت است که پیغمبر (ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند، ولی از میان زنان فقط چهار زن که عبارتند از: آسیه دختر مزاحم (زن فرعون)، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد (ص) و نیز فرمود: بهترین زنان بهشت چهار زن هستند: مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد ص، آسیه دختر مزاحم، در تفسیر عیاشی از امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) روایت است که فرمود: در شب معراج چون بازگشتم، از جبرئیل پرسیدم آیا حاجتی داری؟ جبرئیل گفت: خدیجه را از طرف خداوند و از جانب من سلام برسان.
*اموال حضرت خدیجه (س) پشتیبان مالی و اقتصادی دین بود
حسنلو ابراز داشت: حضرت خدیجه (س) مدت 25 سال در خانه پیامبر اسلام (ص) زندگی کرد، وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به مدت کوتاهی بعد از وفات ابوطالب عمو و سرپرست پیغمبر (ص) از دنیا رفت. آن سال را «عام الاحزان» سال اندوها گفته‌اند. مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف است که اکنون توسط وهابی‌ها درهای آن بسته و بخشی تخریب شده است.
وی افزود: حضور خدیجه (س) در کنار پیامبر (ص) و هزینه کردن ثروت خود برای نشر اسلام و استقرار دین و برپا داشتن نماز در کنار پیامبر (ص) و حمایت بی‌مانند او از شخص رسول خدا (ص) و ایثارها و ادب و کمالات او برای همه بانوان مسلمان درس است که بدانند هر جا کار دین و فرهنگ پیش رفته است در کنار مردی بزرگ زنی وارسته و تاریخ‌ساز حضور داشته است، بنابراین سعادت جامعه درگرو همدلی مردان و زنان بزرگ است، اموال حضرت خدیجه و دارایی او در تحریم اقتصادی که قریش و مشرکان بر تازه مسلمانان روا داشتند، اولین پشتیبان مالی و اقتصادی دین اسلام بود، حضور خدیجه (س) در کنار رسول الله (ص) نیز نکته درس آموز بزرگ است که به جامعه ما بگوید در تمام صحنه‌های سازندگی و فرهنگ‌سازی و عبادت مرد و زن همواره پشتیبان و در کنار هم بودند.
وی افزود: خدیجه زنی بازرگان و دارا بود که به اِمرأةالقریش (یعنی شاهزاده خانم قریش) شهرت داشت. طبق برخی نقل‌ها خدیجه پیش از محمد (ص)، دو بار ازدواج کرده بود، اما تعدادی از محققین از جمله جعفر مرتضی عاملی بر این عقیده‌اند که حضرت خدیجه قبلاً با کسی ازدواج نکرده بود و اولین و تنها ازدواج او، ازدواج با پیامبر گرامی اسلام (ص) بود.
*حضرت خدیجه (س) یکی از چهار بانویی که بر همه بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد
حسنلو با اشاره به اینکه خدیجه پس از ازدواج با پیامبر (ص) تمام ثروتش را برای دین اسلام خرج کرد، اظهار داشت: وی سه پسر برای پیامبر (ص) آورد، قاسم و عبدالله و طاهر که همگی در کودکی درگذشتند. چهار دختر هم به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه زهرا داشت، در آن زمان که مردم مکه، از راه تجارت امرار معاش میکردند خدیجه نیز از آنجا که از ثروتمندان مکه و کارهای تجارتی می‌کرد و چندین شتر در دست کارگزاران او بود که در اطراف کشورهایی مثل شام، مصر و حبشه، رفت‌وآمد و دادوستد داشت.
وی ادامه داد: حضرت خدیجه (س) نمونه برجسته کمال، نبوغ، فهم و بینش بود که همانند آن را در میان مردان و زنان، کمتر می‌توان یافت. عفت، نجابت، طهارت، سخاوت، حسن معاشرت، صمیمیت، مهر و وفا از جمله صفات برجسته او بود. در جاهلیت، حضرت خدیجه را طاهره و سیده نساء قریش می‌خواندند و در اسلام، یکی از چهار بانویی که بر همه بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمند و عزیزش، هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.
*حضرت خدیجه (س) برای رسول خدا (ص) نعمتی بزرگ بود
این کارشناس تاریخ تصریح کرد: حضرت خدیجه (س) برای رسول خدا (ص) نعمتی بزرگ، و رحمتی از رحمات واسعه خداوند متعال بود. برای مرد، به ویژه مردی که بیرون خانه و در اجتماع به فعالیت‌های بزرگ مشغول بوده و مقاصد عظیم داشته باشد و عهده‌دار پیکار و جهاد بوده و مورد یورش مخالفان و هجوم دشمنان باشد، بهترین آرامش‌دهنده قلب و روح و نگهبان پایداری و استقامت و رفع‌کننده خستگی و ناراحتی، همسر هوشیار و خردمند و مهربان و دلسوز است.
وی با تأکید بر اینکه در محیط خارج دشمنان علیه پیامبر (ص) به پیکار و نبرد برخاسته بودند و همه مشرکان با دعوت و رسالتش مخالفت میکردند، ادامه داد: بنت الشاطی می‌گوید: آیا همسری غیر از خدیجه این استعداد را دارا بود که دعوت تاریخی شوهرش را وقتی از غار حرا آمد، با ایمان قوی و آغوش باز و مهر و عطوفت استقبال کند، بی‌آنکه در راستی او و اینکه خداوند او را تنها نخواهد گذاشت، شکی در دل راه بدهد؟ آیا جز خدیجه، هیچ بانوی ثروتمندی که در ناز و نعمت و آسایش و احترام زیسته، می‌توانست با کمال رضایت و خرسندی از زندگی اشرافی، اموال بسیار و عزت و توان‌گری چشم بپوشد تا در دشوار‌ترین لحظات زندگی کنار همسرش بایستد و او را در بلایا و مشکلات موجود در راه تحقق هدفی که به حقانیت آن ایمان داشت، یاری کند؟! حاشا و کلا! فقط خدیجه چنین بود و زنان دیگر چون او نیستند، مگر آنکه در طبقه و رتبه او باشند.
*نسل پیامبر (ص) از خدیجه باقی ماند/ بعد از بعثت، ملازم و پیرو پیامبر (ص) بود
حسنلو بیان داشت: خدیجه نخستین زنی بود که دین اسلام را پذیرفت و با پیامبر (ص) نماز خواند و جز علی‌بن ابی‌طالب (ع) که همواره پیش و بعد از بعثت، ملازم و پیرو پیامبر (ص) بود و از راه و روش پیامبر (ص) لحظه‌ای جدا نشد، کسی از بندگان خدا سابقه اسلام او را ندارد. خدیجه با دوراندیشی و افکار حکیمانه، خردمندی و حدس صائبی که داشت، دعوت پیامبر (ص) را پذیرفت و سوابق نیکو و درخشان رسول خدا (ص) و اخلاق و صداقت و راستگویی و امانت‌داری، یاری ضعفا و دستگیری از فقرا، تواضع، قناعت و ایثار و بخشش و مهمان‌نوازی و سایر صفات پسندیده آن حضرت، همه در نظر حضرت خدیجه، آن زن آزموده حکیمه، مجسم بود؛ و می‌دانست آن سوابق عالی و ملکوتی، در چنان محیط تاریک و پر از فساد و تباهی از علائم نبوت است.
وی با بیان اینکه حضرت خدیجه (س) در پذیرفتن اسلام، هیچ‌گونه صبر و تردیدی نکرد، گفت: حدود 25 سال، خدیجه چراغ خانه پیامبر (ص) و انیس و غم‌خوار او بود و پیامبر (ص) تا حضرت خدیجه زنده بود، زن دیگری اختیار نکرد. بعد از خدیجه هم اگرچه به اقتضای حکمت‌ها و مصالحی، زن‌های متعددی گرفت، ولی هیچ یک از آن‌ها جای خدیجه را نگرفتند و فراقی را که از فقدان حضرت خدیجه در خانه رسول خدا (ص) پیدا شد، پر نکردند و پیامبر (ص) از آن‌ها صاحب فرزندی نشد و نسل او از خدیجه باقی ماند.
*جبرئیل گفت: خدیجه را از طرف خداوند و از جانب من سلام برسان
مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات با اشاره به اینکه پیامبر (ص)، خدیجه (س) را فراموش نکرده و از اخلاق و صفات او یاد می‌فرمود، خاطرنشان کرد: حضرت (ص) به کسانی‌که با او آشنا و دوست بودند، احسان و لطف می‌کرد. عایشه می‌گوید: بر احدی از زن‌های پیامبر (ص) آن قدر غیرت نورزیدم که بر خدیجه غیرت ورزیدم. برای اینکه پیامبر (ص) بسیار از او یاد می‌فرمود و اگر گوسفندی ذبح می‌شد، از آن برای دوستان خدیجه می‌فرستاد و نیز از عایشه روایت شده است که رسول خدا (ص) از خانه بیرون نمی‌رفت؛ مگر آنکه خدیجه را یاد می‌کرد و بر او به خوبی و نیکی مدح و ثنا می‌فرمود.
وی ادامه داد: حدیث مشهوری میان اهل شیعه و اهل سنت است که پیغمبر (ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند، ولی از میان زنان فقط چهار زن که عبارتند از: آسیه دختر مزاحم (زن فرعون)، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد (ص) و نیز فرمود: بهترین زنان بهشت چهار زن هستند: مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد ص، آسیه دختر مزاحم، در تفسیر عیاشی از امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) روایت است که فرمود: در شب معراج چون بازگشتم، از جبرئیل پرسیدم آیا حاجتی داری؟ جبرئیل گفت: خدیجه را از طرف خداوند و از جانب من سلام برسان.
*اموال حضرت خدیجه (س) پشتیبان مالی و اقتصادی دین بود
حسنلو ابراز داشت: حضرت خدیجه (س) مدت 25 سال در خانه پیامبر اسلام (ص) زندگی کرد، وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به مدت کوتاهی بعد از وفات ابوطالب عمو و سرپرست پیغمبر (ص) از دنیا رفت. آن سال را «عام الاحزان» سال اندوها گفته‌اند. مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف است که اکنون توسط وهابی‌ها درهای آن بسته و بخشی تخریب شده است.
وی افزود: حضور خدیجه (س) در کنار پیامبر (ص) و هزینه کردن ثروت خود برای نشر اسلام و استقرار دین و برپا داشتن نماز در کنار پیامبر (ص) و حمایت بی‌مانند او از شخص رسول خدا (ص) و ایثارها و ادب و کمالات او برای همه بانوان مسلمان درس است که بدانند هر جا کار دین و فرهنگ پیش رفته است در کنار مردی بزرگ زنی وارسته و تاریخ‌ساز حضور داشته است، بنابراین سعادت جامعه درگرو همدلی مردان و زنان بزرگ است، اموال حضرت خدیجه و دارایی او در تحریم اقتصادی که قریش و مشرکان بر تازه مسلمانان روا داشتند، اولین پشتیبان مالی و اقتصادی دین اسلام بود، حضور خدیجه (س) در کنار رسول الله (ص) نیز نکته درس آموز بزرگ است که به جامعه ما بگوید در تمام صحنه‌های سازندگی و فرهنگ‌سازی و عبادت مرد و زن همواره پشتیبان و در کنار هم بودند.
منبع:فارس
