پیامبر صلی الله علیه و آله، مسجدش را با خشت خام ساخت. چون مسلمانان بسیار شدند، گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور میدادی بر مسجد بیفزایند.
عقیق:امام صادق علیه السلام فرمودند: پیامبر صلی الله علیه و آله، مسجدش را با خشت خام ساخت. چون مسلمانان بسیار شدند، گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور می دادی بر مسجد بیفزایند.
فرمود: « باشد ».
دستور داد بر آن افزودند و آن را به صورت یک خشت و نیم خشت، بنا کرد. باز هم مسلمانان، بسیار شدند و گفتند: ای پیامبر خدا ! کاش دستور می دادی مسجد را بزرگ کنند.
فرمود: «باشد» .
دستور داد آن را بزرگ کردند و دیوار آن را با آجر یک در میان افقی و عمودی، بنا نمودند. سپس گرما بر آنان، شدّت یافت. گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور می دادی سایه بانی بر مسجد میساختند.
دستور داد تا ستونهایی از تنه درخت خرما بر پا کنند . سپس چوبهای پهن ، شاخ و برگ خرما و اِذخَر بر آن افکنند و در آن به سر بردند، تا آن که باران بارید و از [ سقف ] مسجد بر آنان چکید. گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور میدادی مسجد را گِلاندود کنند.
فرمود: « نه ! و سایه بانی همچون سایه بان موسی [کافی است]» .
چنان بود تا آن که پیامبر خدا از دنیا رفت. دیوار مسجد پیش از آن که سایه بان بر آن بزنند، به اندازه یک قامت بود. هر گاه که سایه به اندازه یک گز ـ که به اندازه آغل بُز بود ـ میرسید، نماز ظهر را ، و چون سایه دو برابر آن میشد ، نماز عصر را میخواند.
متن حدیث:
الامام الصادق علیه السلام: إِنَّ رَسُولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله بَنی مَسجِدَهُ بِالسَّمیطِ ، ثُمَّ إنَّ المُسلِمینَ کَثُروا فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَزیدَ فیهِ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَزیدَ فیهِ وبَناهُ بِالسَّعیدَةِ ، ثُمَّ إنَّ المُسلِمینَ کَثُروا فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَزیدَ فیهِ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَزیدَ فِیهِ وبَنی جِدارَهُ بِالاُنثی وَالذَّکَرِ ، ثُمَّ اشتَدَّ عَلَیهِمُ الحَرُّ فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَظُلِّلَ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَاُقیمَت فیهِ سَوَاری مِن جُذوعِ النَّخلِ ثُمَّ طُرِحَت عَلَیهِ العَوارِضُ وَالخَصَفُ وَالإِذخِرُ فَعاشوا فیهِ حَتّی أصابَتهُمُ الأَمطارُ فَجَعَلَ المَسجِدُ یَکِفُ عَلَیهِم ، فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَطُیِّنَ ، فَقالَ لَهُم رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله : لا عَریشٌ کَعَریشِ موسی علیه السلام فَلَم یَزَل کَذلِکَ حَتّی قُبِضَ رَسولُ اللّه وکانَ جِدارُهُ قَبلَ أن یُظَلَّلَ قامَةً ، فَکانَ إذا کانَ الفَیءُ ذِراعاً وهُوَ قَدرُ مَربِضِ عَنزٍ صَلَّی الظُّهرَ وإِذا کانَ ضِعفَ ذلِکَ صَلَّی العَصرَ.
پی نوشت:
اصول کافی، جلد ۳، صفحه ۲۹۵- تهذیب الاحکام، جلد۳، صفحه ۲۶۲"
منبع:مشرق
فرمود: « باشد ».
دستور داد بر آن افزودند و آن را به صورت یک خشت و نیم خشت، بنا کرد. باز هم مسلمانان، بسیار شدند و گفتند: ای پیامبر خدا ! کاش دستور می دادی مسجد را بزرگ کنند.
فرمود: «باشد» .
دستور داد آن را بزرگ کردند و دیوار آن را با آجر یک در میان افقی و عمودی، بنا نمودند. سپس گرما بر آنان، شدّت یافت. گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور می دادی سایه بانی بر مسجد میساختند.
دستور داد تا ستونهایی از تنه درخت خرما بر پا کنند . سپس چوبهای پهن ، شاخ و برگ خرما و اِذخَر بر آن افکنند و در آن به سر بردند، تا آن که باران بارید و از [ سقف ] مسجد بر آنان چکید. گفتند: ای پیامبر خدا! کاش دستور میدادی مسجد را گِلاندود کنند.
فرمود: « نه ! و سایه بانی همچون سایه بان موسی [کافی است]» .
چنان بود تا آن که پیامبر خدا از دنیا رفت. دیوار مسجد پیش از آن که سایه بان بر آن بزنند، به اندازه یک قامت بود. هر گاه که سایه به اندازه یک گز ـ که به اندازه آغل بُز بود ـ میرسید، نماز ظهر را ، و چون سایه دو برابر آن میشد ، نماز عصر را میخواند.
متن حدیث:
الامام الصادق علیه السلام: إِنَّ رَسُولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله بَنی مَسجِدَهُ بِالسَّمیطِ ، ثُمَّ إنَّ المُسلِمینَ کَثُروا فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَزیدَ فیهِ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَزیدَ فیهِ وبَناهُ بِالسَّعیدَةِ ، ثُمَّ إنَّ المُسلِمینَ کَثُروا فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَزیدَ فیهِ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَزیدَ فِیهِ وبَنی جِدارَهُ بِالاُنثی وَالذَّکَرِ ، ثُمَّ اشتَدَّ عَلَیهِمُ الحَرُّ فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَظُلِّلَ ، فَقالَ : نَعَم فَأَمَرَ بِهِ فَاُقیمَت فیهِ سَوَاری مِن جُذوعِ النَّخلِ ثُمَّ طُرِحَت عَلَیهِ العَوارِضُ وَالخَصَفُ وَالإِذخِرُ فَعاشوا فیهِ حَتّی أصابَتهُمُ الأَمطارُ فَجَعَلَ المَسجِدُ یَکِفُ عَلَیهِم ، فَقالوا : یا رَسولَ اللّهِ لَو أمَرتَ بِالمَسجِدِ فَطُیِّنَ ، فَقالَ لَهُم رَسولُ اللّه صلی الله علیه و آله : لا عَریشٌ کَعَریشِ موسی علیه السلام فَلَم یَزَل کَذلِکَ حَتّی قُبِضَ رَسولُ اللّه وکانَ جِدارُهُ قَبلَ أن یُظَلَّلَ قامَةً ، فَکانَ إذا کانَ الفَیءُ ذِراعاً وهُوَ قَدرُ مَربِضِ عَنزٍ صَلَّی الظُّهرَ وإِذا کانَ ضِعفَ ذلِکَ صَلَّی العَصرَ.
پی نوشت:
اصول کافی، جلد ۳، صفحه ۲۹۵- تهذیب الاحکام، جلد۳، صفحه ۲۶۲"
منبع:مشرق
