آیت‌الله محمد تقی بهجت فومنی گفت: خدا می‌داند که چه طور کفار می‌نشینند و برای ذلت و عبودیت و بردگی ممالک اسلامی نقشه می‌کشند! چه قدر باید در فکر حضرت غائب باشیم و برای تعجیل در امر فرجش دعا کنیم؟! به طور یقین دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت موثر است، اما نه لقلقه زبان و عجل فرجه خشک و خالی و ورد همیشگی که در آخر منبر برای این که مردم از جا بلند شود گفته می‌شود.

ایشان اظهار کردند: دعای تعجیل فرج مثل نماز نافله، عمل مستحبی است، یعنی راستی و جدی با غم متأثر باشیم و از خدا بخواهیم تا فاصله هزار و چند صد ساله که بین مردم و واسطه فیض اتفاق افتاده است، برطرف شود و به پایان برسد. دعای با حال حزن و اندوه و تأثر قلبی از مردم واقع نمی‌شود، که اگر میشد قطعا وضع این نبود. فرج، وقت معینی دارد که در آن وقت حضرت ظهور می‌کند.

پی نوشت:

احسن الحدیث