وی ادامه داد: اشک‌ها و عزاداری‌ها مقدمه بسیار خوبی است که از نام سید الشهدا به مرام ایشان نزدیک شویم و از گفتار به رفتار برسیم. باید اهل بیت(ع) را مستند و صحیح و صریح در اشعار بیان کنیم. هر چه بخواهیم درباره عزای سیدالشهدا اغراق کنیم، حق مطلب را نمی‌توانیم ادا کنیم. اما اگر طبق باور خود و صادقانه بخواهیم شعر بگوییم و برداشتی که از قیام سیدالشهدا داریم را بگوییم کلام ما تاثیرگذارتر خواهد بود.

شرافت خاطرنشان کرد: گاهی فکر می‌کنیم اگر شلوغش کنیم و کلمات دهان پرکنی را استفاده کنیم تاثیر بیشتری خواهد داشت که این گونه نیست. حرمت حضرت سیدالشهدا(ع) و یارانشان باید در بیان مصیبت حفظ شود تا مخاطب با اثر ارتباط بهتر و بیشتری برقرار کند. آثاری که در زمینه شعر عاشورایی ماندگار شده است این گونه بوده‌اند.

این شاعر با تاکید بر اینکه شاعر باید صادقانه شعر بگوید و در کنار آن باید معرفت اندوزی هم داشته باشد، عنوان کرد: باید در اشعارمان برداشت درستی از حادثه عاشورا داشته باشیم و به درستی این واقعه را روایت کنیم. همچنین این مثل که «آن سخن که از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند» را همیشه مدنظر قرار داشته باشیم. همیشه اول خود شاعر باید با شعرش ارتباط برقرار کند تا مخاطب هم جذب اثر شود.

وی با اشاره به سبک ادبی «وقوع» که روزگاری در ادبیات ما اتفاق افتاد، اظهار کرد: استاد مجاهدی در کتاب «شکوه شعر عاشورا» می‌گویند که شعرهای عاشورایی اگر به سبک وقوع نزدیک شود، می‌تواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد. سبک وقوع این است که واقعه را به شکل تاثیرگذارتر و واقع گرایانه تری بیان کنیم. اگر از این اغراق‌ها صرف نظر کنیم، گاهی مخاطب ارتباط بهتری با حکایت های جزئی برقرار می‌کند. این گونه نیست که اگر بخواهیم تاثیرگذاری بیشتری داشته باشیم باید اغراق کنیم.

اگرچه ممکن است نیت شاعر هم خیر باشد، اما وقتی خودمان با این موضوع ارتباط برقرار نکرده باشیم، نمی‌توانیم مخاطب را هم با شعرمان همراه کنیم. خلوت و حس درونی باید شکل بگیرد تا در ادامه کلاممان تاثیر داشته باشد.

وی افزود: در تاریخ شعر عاشورایی اشعاری هستند که به شکل غلوآمیز اسطوره‌سازی می‌کنند و مطالبی می‌گویند که سندی ندارد و این ها در طولانی مدت منجر به این می‌شود که تصور شود واقعه کربلا مانند افسانه‌های تاریخی است و نمی‌توانیم اهل بیت(ع) را به عنوان الگو برای خود بدانیم.

شرافت اظهار داشت: اگر بتوانیم ارادت خود را به اهل بیت (ع) به شکل صحیح ابراز کنیم و خودمان را به آن‌ها نزدیک بدانیم، شهیدانی مانند حججی پدید می‌آیند. عزاداری اباعبدالله (ع) منجر به رشد کسانی مانند محسن حججی می‌شود که بعد از چندین قرن، باز هم حادثه عاشورا را پدید می‌آورند.