قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِيِّ ص عَلِّمْنِي شَيْئاً إِذَا أَنَا فَعَلْتُهُ أَحَبَّنِيَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ وَ أَحَبَّنِيَ النَّاسُ مِنَ الْأَرْضِ قَالَ فَقَالَ لَهُ ارْغَبْ فِيمَا عِنْدَكَ سَيُحِبُّكَ اللَّهُ وَ ازْهَدْ فِيمَا عِنْدَ النَّاسِ يُحِبَّكَ النَّاسُ.

مردی به پیامبر(ص) عرض کرد به من چیزی بیاموز که اگر انجام دهم خداوند از آسمان و مردم از زمین مرا دوست بدارند. حضرت به او فرمود: به آنچه نزد خداست رغبت کن که در این صورت خداوند تو را دوست خواهد داشت و نسبت به آنچه نزد مردم است بی میل شو که در این صورت مردم تو را دوست خواهند داشت.

پی نوشت:

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص182