آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح این حدیث می گوید:فردی دچار مصیبت کوچکی شده اما آن را بزرگ می بیند و می گوید:خدایا سنگ به در بسته می بارد در حالی که باید شکر خدا را به جا آورد که به مصیبت کوچک دچار شده است.به داغ اولاد دچار شده، گریه و شیون می کند.به این و آن شکوه می کند که خدا چرا بچه مرا کشت؟

مرحوم مجتهدی در ادامه می گوید: چنین کسی که مصیبت کوچک را بزرگ می شمارد، خداوند او را به مصیبت بزرگ مبتلا می کند.پس مصیبت های کوچک را نباید بزرگ شمرد باید برانیم تقدیر الهی این بوده و راضی باشیم و بدانیم که خداوند صلاح ما را دانسته که اینگونه بشود.

آیت الله مجتهدی در انتها می گوید:پس به خدا ایراد نگیریم و و از خدا گلگی نکنیم .این حدیث را باید به کسانی که دچار مصیبت می شوند متذکر شد.

پی نوشت:

کتاب احسن الحدیث،ص57