عقیق:آیت‏‌الله سیدابوالقاسم فرزند سیدمصطفی حسینی کاشانی در سال 1261 شمسی در تهران متولد شد. وی در 16 سالگی در خدمت والد بزرگوارش به قصد حج ابراهیمی راهی مکه مکرمه شد و پس از آن در نجف اقامت گزید.

سید ابوالقاسم، علوم مختلف را در محضر والد معظم خود و بزرگانی نظیر آخوند ملامحمد کاظم خراسانی و میرزاحسین خلیلی تهرانی و سایر علماء شاگردی کرد و در 25 سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل آمد.

وی در جریان جنگ جهانی اول، زمانی که انگلیسی‏‌ها با نیروی عظیمی به قصد تسلط بر عراق، به مناطق شرقی حمله‏‌ور شدند، به همراه جمعی از علما وارد جنگ با آنان شد و شکست انگلیسی‏‌ها را رقم زد. از این رو وقتی که آیت‏‌الله کاشانی وارد تهران شد، انگلیسی‏‌ها به دلیل شکستی که خورده بودند با ایشان دشمنی داشتند و در زمان دولت قوام‌‏السلطنه به دستور آنها چند بار او را تبعید کردند؛ به طوری که 18 ماه در حبس و زندان متفقین به سر برد.

آیت‌الله کاشانی پس از رهایی از زندان، علیه سه جناح ضداسلامی یعنی «استعمارگران، استبداد حکومتی و احزاب ضددینی» به مبارزه برخاست. یکی از خط مشی‏‌های اصولی آیت‏‌الله کاشانی، حفظ وحدت و یکپارچگی ملت در برابر دشمن خارجی بود و بارها در پیام‏ها و اعلامیه‌‏های خود، مردم را به هوشیاری در برابر توطئه‏‌های آنان، فرا می‏‌خواند.

آیت‌الله کاشانی ترجیح می‌‏داد به عنوان یک رهبر اسلامی در پشت صحنه سیاست کشور، نیروهای سیاسی و توده‌‏های وسیع مسلمان را در صحنه نگه‌داشته و از یک دولت ملی و مردمی حمایت کند. از این رو با روی کار آمدن دولت دکتر مصدق، زمینه‌‏های این حمایت، باعث قدرت دولت و مجلس در تصویب لایحه ملی کردن صنعت نفت شد، هرچند در نهایت با ایجاد اختلاف بین نیروهای ملی و مذهبی، کار به کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 و انزوای آیت‌‏الله کاشانی انجامید.

سال‏‌های پایانی عمر این مجاهد فی سبیل‏‌الله در خانه‏‌نشینی و بیماری سپری شد تا این که سرانجام در 23 اسفند 1340 شمسی در هشتاد سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به سوی حق تعالی شتافت.

در آن روز تهران در مرگ پیشوای خود تعطیل عمومی بود و تشییعی بسیار با شکوه برگزار گردید تا اینکه پیکر این عالم مجاهد در جوار حضرت عبدالعظیم(ع) در شهرری به خاک سپرده شد:

مزار وی حدفاصل ضریح حضرت عبدالعظیم(ع) و امامزاده حمزه(ع) قرار دارد.