۳۱ فروردين ۱۴۰۳ ۱۱ شوال ۱۴۴۵ - ۱۰ : ۱۶
خان‌آبادی:
قاری قرآن و شاعر قرآنی کودک با تأکید بر اینکه هنر دینی جذاب در نتیجه وحدت هنرمند با جامعه روحانیت به دست می‌آید گفت: هنر دینی بر خلاف هنر مادی از آلودگی مبرا است، پاکیزگی در این هنر موج می‌زند.
عقیق:مهدی خان‌آبادی، مدرس دوره تربیت معلم و قاری قرآن کریم، در گفت‌و‌گویی
در استان مرکزی، با اشاره به گرایش فطری انسان به زیبایی، تصریح کرد: در
دنیا هیچ هنری را نمی‌توان یافت که از مقوله زیبایی مستثنی باشد؛ لذا یکی
از فاکتورهای هنر کشش و ترویج زیبایی است.
وی رابطه جذابیت هنر دینی با گرایش به دین را تنگاتنگ توصیف کرد و افزود: دین به طور طبیعی موردپسند فطرت انسان و هنر نیز امری روان پسند است، و همین دو مهم یکدیگر را کمک می‌کنند تا مورد اقبال و تأیید انسان قرار گیرند، حال اگر بتوانیم میزان بهره انسان از دین را در قالب هنر نمایش دهیم به همان میزان هدایت مخاطب به سمت دین را شاهد خواهیم بود.
دغدغه هنرمند دینی از جنس معنویت است
خالق کتاب شعر کودک«من بچه قرآنی‌ام» در تفکیک هنر دینی و مادی اظهار کرد: اولین تفاوت در جنس این دو هنر است، در خلق آثار دینی غالباً نگاه هنرمند معنوی و آسمانی است به طور مثال اگر یک تعزیه‌خوان، مداح، قاری یا حتی کارگردان تلویزیونی قصه‌های قرآنی را به تصویر می‌کشد در درجه اول دغدغه پرداختن به معنویت و دین را دارد.
وی ادامه داد: دومین تفاوت در پاکیزگی است، بین هنرهای مادی جدا از زیبایی‌هایی که احساس می‌کنیم آلودگی در حال جریان ست، گاهی هنرمند به اسم هنر و با ابزار هنر اثری خلق می‌کند که ممکن است بهداشت روانی فرد و اجتماع را تحت الشعاع قرار دهد، گاهی زیبایی هنر مادی مخاطب یا خود هنرمند را به سمت گناه می‌برد.
خان‌آبادی افزود: هنر دینی اینطور نیست، دامان هنر دینی هیچگاه به گناه آلوده نمی‌شود در واقع جنس هنر دینی این است که در راستای آموزه‌های دین، اثری خلق شود، پاکیزگی در هنرهای دینی موج می‌زند و انحراف ایجاد نمی‌کند، اگر اثر هنری خلق شد و پاکیزگی در آن وجود نداشت و بر تفکر دینی انسان تأثیری نداشت یا پاکیزگی انسان را تحت الشعاع قرار داد قطعاً این هنر، دینی نیست؛ چراکه دین یک مقوله آسمانی است و مبدأش نیز سبحانی؛ لذا از مبدأ پاکیزگی چیزی جز طهارت تراوش نمی‌کند.
لازمه خلق آثار دینی جذاب وحدت است
مدرس دوره‌های تربیت معلم قرآن یکی از برکات انقلاب اسلامی را ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه بیان کرد و گفت: این ظرفیت عظیم می‌تواند به خلق آثار دینی و معنوی کمک کند به شرط آنکه هنرمندان و جامعه روحانیت در کنار هم قرار گیرند.
وی بر لزوم تلفیق دین و هنر تأکید کرد و افزود: هنرمندان هنر را به شیوه کلاسیک در دانشکده‌ها و مراکز آکادمیک فرا می‌گیرند اگر قرار است هنر دینی و مورد استفاده انسان خلق شود باید در کنار هنرمند یک روحانی متخصص نیز حضور داشته باشد.
خان‌آبادی ادامه داد: اولین قدم همین است که ما یک وحدت همه جانبه در رویکرد مباحث دینی، علمی و هنری بین اصحاب حوزه و دانشگاه داشته باشیم اگر این دو مجموعه کنار هم قرار گیرند می‌توان انتظار نتیجه مطلوب داشت، تجمیع اصحاب هنر در بخشی که تخصص دارند و جامعه روحانیت در حیطه وظایف تخصصی خود می‌توانند منشأ خیر و برکات فراوانی باشد.
داور مسابقات قرآن تصریح کرد: یک هنرمند و یک روحانی نمی‌تواند بدون حضور یکدیگر اثر دینی جذاب خلق کنند اگر تخصص این دو در کنار هم قرار گیرد اثری ماندگار آفریده خواهد شد، هنرمند و روحانی یکدیگر را تکمیل می‌کنند.
این شاعر قرآنی کودک با تأکید براینکه هنر گره‌گشای روح و روان و محبوب انسان و خداوند است تصریح کرد: هنر با استفاده از خلق زیبایی در انتقال معلومات و مفاهیم دین بسیار سریع‌تر عمل می‌کند، اگر عمق کار در این حوزه بیشتر باشد اثرگذاری روی مخاطب به همان میزان گسترده‌تر خواهد بود.
وی در ادامه گفت: تعزیه یکی از انواع هنرهای دینی قدیمی ماست، اشکی که مخاطب هنگام مشاهده این هنر می‌ریزد دلالت بر اثرگذاری بر روان مردم دارد، فرهنگ را بدون هنر نمی‌توان تصور کرد، هنر بخشی از فرهنگ است، اگر در حوزه فرهنگ و هنر به دین نیز توجه شود بدون شک القای آموزه‌های دینی و تربیتی، توسعه فرهنگ زندگی اجتماعی مثل تعاون، جهاد، نماز، حج و ... تاثیرگذارتر خواهد بود.
خان‌آبادی گویا بودن کلام وحی را یکی از دلایل اعجاز قرآن بیان کرد و افزود: خطابه و سخنوری هنر است، هیچگاه نمی‌توان گفت قرآن خارج از هنر است، زمانی که خداوند در قرآن می‌فرماید، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، إِلَهِ النَّاسِ، مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ، الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ» قطعاً قصد بیان ردیف شاعرانه نداشته اما این هنر ادبی در قرآن موج می‌زند یا در جایی دیگر می‌فرماید؛ «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ، وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ، وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ...» قصد خداوند شعر گفتن نیست اما هنر شعرگونگی را دارد، قرآن متن عجیبی است که بالاترین مفاهیم در آن ذکر شده است.
مدرس دوره تربیت معلم قرآن در پایان گفت: ظاهر و باطن قرآن هر دو هنر است و نمی‌توانیم به قرآن به دیده هنر نگاه نکنیم، کدام کتاب آسمانی است که برای آن مسابقات برگزار می‌کنند و می‌توان تمام نغمات موسیقی را در آن به کار برد، یک قاری تمام ملودی‌های موسیقیایی را در تلاوت خود اجرا می‌کند، این امر تلفیق هنر با هنر است که مورد توجه هنرمندان در حوزه قرآن قرار می‌گیرد و باعث می‌شود تا این مصحف شریف به زیباترین شکل ممکن قرائت شود.
منبع:ایکنا
وی رابطه جذابیت هنر دینی با گرایش به دین را تنگاتنگ توصیف کرد و افزود: دین به طور طبیعی موردپسند فطرت انسان و هنر نیز امری روان پسند است، و همین دو مهم یکدیگر را کمک می‌کنند تا مورد اقبال و تأیید انسان قرار گیرند، حال اگر بتوانیم میزان بهره انسان از دین را در قالب هنر نمایش دهیم به همان میزان هدایت مخاطب به سمت دین را شاهد خواهیم بود.
دغدغه هنرمند دینی از جنس معنویت است
خالق کتاب شعر کودک«من بچه قرآنی‌ام» در تفکیک هنر دینی و مادی اظهار کرد: اولین تفاوت در جنس این دو هنر است، در خلق آثار دینی غالباً نگاه هنرمند معنوی و آسمانی است به طور مثال اگر یک تعزیه‌خوان، مداح، قاری یا حتی کارگردان تلویزیونی قصه‌های قرآنی را به تصویر می‌کشد در درجه اول دغدغه پرداختن به معنویت و دین را دارد.
وی ادامه داد: دومین تفاوت در پاکیزگی است، بین هنرهای مادی جدا از زیبایی‌هایی که احساس می‌کنیم آلودگی در حال جریان ست، گاهی هنرمند به اسم هنر و با ابزار هنر اثری خلق می‌کند که ممکن است بهداشت روانی فرد و اجتماع را تحت الشعاع قرار دهد، گاهی زیبایی هنر مادی مخاطب یا خود هنرمند را به سمت گناه می‌برد.
خان‌آبادی افزود: هنر دینی اینطور نیست، دامان هنر دینی هیچگاه به گناه آلوده نمی‌شود در واقع جنس هنر دینی این است که در راستای آموزه‌های دین، اثری خلق شود، پاکیزگی در هنرهای دینی موج می‌زند و انحراف ایجاد نمی‌کند، اگر اثر هنری خلق شد و پاکیزگی در آن وجود نداشت و بر تفکر دینی انسان تأثیری نداشت یا پاکیزگی انسان را تحت الشعاع قرار داد قطعاً این هنر، دینی نیست؛ چراکه دین یک مقوله آسمانی است و مبدأش نیز سبحانی؛ لذا از مبدأ پاکیزگی چیزی جز طهارت تراوش نمی‌کند.
لازمه خلق آثار دینی جذاب وحدت است
مدرس دوره‌های تربیت معلم قرآن یکی از برکات انقلاب اسلامی را ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه بیان کرد و گفت: این ظرفیت عظیم می‌تواند به خلق آثار دینی و معنوی کمک کند به شرط آنکه هنرمندان و جامعه روحانیت در کنار هم قرار گیرند.
وی بر لزوم تلفیق دین و هنر تأکید کرد و افزود: هنرمندان هنر را به شیوه کلاسیک در دانشکده‌ها و مراکز آکادمیک فرا می‌گیرند اگر قرار است هنر دینی و مورد استفاده انسان خلق شود باید در کنار هنرمند یک روحانی متخصص نیز حضور داشته باشد.
خان‌آبادی ادامه داد: اولین قدم همین است که ما یک وحدت همه جانبه در رویکرد مباحث دینی، علمی و هنری بین اصحاب حوزه و دانشگاه داشته باشیم اگر این دو مجموعه کنار هم قرار گیرند می‌توان انتظار نتیجه مطلوب داشت، تجمیع اصحاب هنر در بخشی که تخصص دارند و جامعه روحانیت در حیطه وظایف تخصصی خود می‌توانند منشأ خیر و برکات فراوانی باشد.
داور مسابقات قرآن تصریح کرد: یک هنرمند و یک روحانی نمی‌تواند بدون حضور یکدیگر اثر دینی جذاب خلق کنند اگر تخصص این دو در کنار هم قرار گیرد اثری ماندگار آفریده خواهد شد، هنرمند و روحانی یکدیگر را تکمیل می‌کنند.
این شاعر قرآنی کودک با تأکید براینکه هنر گره‌گشای روح و روان و محبوب انسان و خداوند است تصریح کرد: هنر با استفاده از خلق زیبایی در انتقال معلومات و مفاهیم دین بسیار سریع‌تر عمل می‌کند، اگر عمق کار در این حوزه بیشتر باشد اثرگذاری روی مخاطب به همان میزان گسترده‌تر خواهد بود.
وی در ادامه گفت: تعزیه یکی از انواع هنرهای دینی قدیمی ماست، اشکی که مخاطب هنگام مشاهده این هنر می‌ریزد دلالت بر اثرگذاری بر روان مردم دارد، فرهنگ را بدون هنر نمی‌توان تصور کرد، هنر بخشی از فرهنگ است، اگر در حوزه فرهنگ و هنر به دین نیز توجه شود بدون شک القای آموزه‌های دینی و تربیتی، توسعه فرهنگ زندگی اجتماعی مثل تعاون، جهاد، نماز، حج و ... تاثیرگذارتر خواهد بود.
خان‌آبادی گویا بودن کلام وحی را یکی از دلایل اعجاز قرآن بیان کرد و افزود: خطابه و سخنوری هنر است، هیچگاه نمی‌توان گفت قرآن خارج از هنر است، زمانی که خداوند در قرآن می‌فرماید، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، إِلَهِ النَّاسِ، مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ، الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ» قطعاً قصد بیان ردیف شاعرانه نداشته اما این هنر ادبی در قرآن موج می‌زند یا در جایی دیگر می‌فرماید؛ «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ، وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ، وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ...» قصد خداوند شعر گفتن نیست اما هنر شعرگونگی را دارد، قرآن متن عجیبی است که بالاترین مفاهیم در آن ذکر شده است.
مدرس دوره تربیت معلم قرآن در پایان گفت: ظاهر و باطن قرآن هر دو هنر است و نمی‌توانیم به قرآن به دیده هنر نگاه نکنیم، کدام کتاب آسمانی است که برای آن مسابقات برگزار می‌کنند و می‌توان تمام نغمات موسیقی را در آن به کار برد، یک قاری تمام ملودی‌های موسیقیایی را در تلاوت خود اجرا می‌کند، این امر تلفیق هنر با هنر است که مورد توجه هنرمندان در حوزه قرآن قرار می‌گیرد و باعث می‌شود تا این مصحف شریف به زیباترین شکل ممکن قرائت شود.
منبع:ایکنا