نور این کوچه خیابان از تو بود
روشنی چشم ایران از تو بود
آه! نفس مطمئن، آرام ما
بین وانفسای تهران از تو بود

هر شب ماه مبارک بعد از این
سخت دلتنگ صدایت می‌شویم
شام احیا، لحظه قرآن به سر
بی قرار ربّنایت می‌شویم

مو سپید رو سفید ای پیر عشق
از حبیب ابن مظاهر یاد کن
اربعین شد چند خط مقتل بخوان
از زیارت های جابر یاد کن

تا که باشی روضه‌خوان اهل‌بیت
بر سر خوان کرم دعوت شدی
مثل جابر، حاج آقا مجتبی
اربعین آمد تو هم دعوت شدی

پابرهنه غسل کرده با ادب
زیر لب در گفتگویی با حسین
"آمدم باز آمدم مولای من
خواندمت فاسمع ندایی یا حسین"

یا حسین و یا حسین و یا حسین
نغمه هر صبح و هر شام تو بود
دل خوشیمان در شلوغی‌های شهر
لحن گرم و صوت آرام تو بود

نور می‌بارید پای منبرت
جان به سوی آسمانها راه داشت
زنده می‌شد دل ز انفاس خوشت
حرف حرفت بوی روح الله داشت

«مجتبی شهیدی کَلهُری» مشهور به آقا مجتبی تهرانی استاد مشهور اخلاق، مرجع تقلید و مدّرس حوزه‌های علمیهٔ تهران بود که با بیانی شیوا و فصیح، علاقه‌مندان به معارف اهل بیت(ع) را روشن و آگاه می‌کرد. راز و نیاز و مناجات  این عالم ربانی در شبهای قدر که فضای بازار تهران را معنوی و عرفانی می کرد، فراموش شدنی نیست. 

کتابهایی در مباحث خودسازی از وی تألیف و انتشار شده است که نتیجه سلسله جلسات اخلاقی و منبری ایشان است و از این میان می‌توان از کتاب «ادب الهی» در پنج جلد «تأدیب نفس به معنی الاعم»، «مبانی تربیت»، «تربیت فرزند»، «حیا» و «تربیت مربی» نام برد.

وی در روز سه‌شنبه 12 دی ماه 1391 در سن 75 سالگی درگذشت و رهبر معظم انقلاب بر پیکرش نماز خواند و همزمان با اربعین حسینی(ع) در حرم عبدالعظیم دفن شد.