در آن سوز سرمای شدید زمستانی، لباس شنا بر تن کرد. یخ‌های حاشیه رود را شکست و بعد از آبتنی، از آب بیرون آمد و از من خواست که با شاخه درخت بر بدن خیس و سرما زده‌اش بکوبم.
عقیق:در خاطره ای درباره شهید داور سیری آمده است:
به خاطر دارم. در ماههای دی و بهمن سال پنجاه وشش، مرا به خود به کنار زاینده رود برد. در آن سوز سرمای شدید زمستانی، لباس شنا بر تن کرد. یخ‌های حاشیه رود را شکست و بعد از آبتنی، از آب بیرون آمد و از من خواست که با شاخه درخت بر بدن خیس و سرما زده‌اش بکوبم. وقتی اعتراض کردم، با اظهار صمیمیت از من درخواست نمود که این امر برای مبارزه با کسب آمادگی جسمانی لازم است.
گویی به ایشان الهام شده بود که چند روز بعد، درست به همین شیوه، از سوی عمّال جنایتکار ساواک شکنجه خواهد شد.
به خاطر دارم. در ماههای دی و بهمن سال پنجاه وشش، مرا به خود به کنار زاینده رود برد. در آن سوز سرمای شدید زمستانی، لباس شنا بر تن کرد. یخ‌های حاشیه رود را شکست و بعد از آبتنی، از آب بیرون آمد و از من خواست که با شاخه درخت بر بدن خیس و سرما زده‌اش بکوبم. وقتی اعتراض کردم، با اظهار صمیمیت از من درخواست نمود که این امر برای مبارزه با کسب آمادگی جسمانی لازم است.
گویی به ایشان الهام شده بود که چند روز بعد، درست به همین شیوه، از سوی عمّال جنایتکار ساواک شکنجه خواهد شد.
پی نوشت:
این سبز سرخ، ص 34
منبع:تسنیم
