عقیق: پس از پخش مصاحبه حاج منصور ارضی با برنامه بدون تعارف شبکه دو ، هجمه هایی از سوی برخی به این مذاکر اهل بیت(ع) صورت گرفت.

حجت الاسلام میرزا محمدی از وعاظ مطرح کشور در یادداشتی به این حملات پاسخ داد.

بسمه تعالی

مصاحبه ای که اخیرا توسط شبکه خبری از فخر الذاکرین حاج منصور ارضی پخش شد اگر چه کمتر از ده دقیقه بود ولی نکات مهمی را در برداشت که اشاره میکنیم:

1. عدم جدایی دین از سیاست و معرفی اهل بیت به عنوان سیاستمداران عباد الهی: وَساسَةِ العباد

2. تجلیل از شهدای 8 سال جنگ تحمیلی و سرزمین های عملیاتی

3. تعظیم شهداء و مدافعان حرم زینبی سلام الله علیها

4. تکریم پیر غلامان و پیشکسوتان عرصه مداحی و ستایشگری که به حق مایه زینت وعزت این منصب نورانی بوده اند

5. دعوت و ترویج ستایشگری مخلصانه و عاری از هرگونه توقع اجر و مزد از مردم

6. تبیین جایگاه رفیع برائت و بیزاری از مخالفان، دشمنان داخلی و خارجی و بدعت گزاران -که به هر بهانه ای قصد تضعیف، تخریب و توهین به مقدسات اسلامی و شعائر الهی و حسینی را دارند.

7. متأسفانه عده ای به اسم انتقاد دلسوزانه -ولی ناجوانمردانه- به ایشان حمله کرده و سخنانی را از ایشان نقل کردند که هم رعایت امانت در نقل نشده و هم اصلا چنین واژه زشتی از زبان ایشان صادر نشده بود.

منتقد محترم -بدون رعایت ادب اسلامی و تقوای الهی- ایشان را متهم به جهل و بی سوادی می نماید. از زبان ایشان نقل میکند که: امام حسین علیه السلام در کربلا فحش و ناسزا داده اند (نعوذ بالله) در حالیکه اصلا چنین جمله ای از زبان برادر حاج منصور ارضی صادر نشده است و این تهمت و افتراء است که در متون اسلامی از گناهان کبیره شمرده شده است.

در طول چهاردهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی گرچه هر دسیسه ای که از طرف دشمنان داخلی و خارجی شکل میگرفت با پاسخی درخور از سوی داوران نظام مواجه میشد اما در این میان بیانات واضح و بی اغماض فخر الذاکرین استاد حاج منصور ارضی - در باز کردن مشت نفاق و ظهور کفر بی دینان و بدعت گزاران برای قشر جوان جامعه کم نظیر و یا حتی بی بدیل بوده است چرا که به تعبیر قرآن کریم این جا دیگر جای سکوت نیست بلکه محل فریاد زدن است

لا یحِب اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلا مَن ظلِمَ وَ كانَ اللَّهُ سمِیعاً عَلِیماً (نساء/ 148)

درست است که اسلام دین محبت و رحمت و استدلال و برهان است اما تعریف دقیق اسلام ناب که فقط اینها نیست بلکه اسلام عزیز و مهربان -در برابر کفار، مخالفان، مشرکان و بدعت گزاران- هرگز با رأفت و مهربانی برخورد نکرده است بلکه قرآن به پیغمبر اکرم هم هشدار می دهد که: یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الْکُفّارَ وَ الْمُنافِقینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ (توبه/ 73) و در معرفی مؤمنین واقعی اطراف پیامبر میفرماید: اَشِدّاء عَلی الکُفارِ (فتح / 29) و در روایتی هم که مرحوم کلینی (ره) در کافی شریف باب مجالسة اهل المعاصی جلد 2 صفحه 524 می آورد: حضرت صادق علیه السلام به همه مؤمنین دستور می دهد که در برابر مشرکان و بدعت گزاران -اعلان برائت و بیزاری نموده و آنها را مورد سَبّ و لعن قرار دهید تا هم دیگر طمع فساد در اسلام و انحراف در دین نکنند و هم مردم هوشیار آنها را به راحتی بشناسندرو از دوستی با و معاشرت با آنها بر حذر باشند.

إِذَا رَأَیْتُمْ أَهْلَ الرَّیْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِی فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَکْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِیهِمْ وَ الْوَقِیعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ کَیْلَا یَطْمَعُوا فِی الْفَسَادِ فِی الْإِسْلَامِ وَ یَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا یَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ یَکْتُبِ اللَّهُ لَکُمْ بِذَلِکَ الْحَسَنَاتِ وَ یَرْفَعْ لَکُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِی الْآخِرَةِ.

من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم

 تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

 والسلام علی مَن اتبَع الهُدی

مؤسسه علمی فرهنگی حداث الحسین علیه السلام