از ویژگیهای بارز ایشان، توجه خاص به عزاداری حضرت امام حسین (ع) است. حسین بن علی (ع) نه تنها مصداق بارز انسان کامل عرفانی است و خلیفه حق تعالی بر موجودات و وارث علوم انبیاء الهی است و از این زاویه آن حضرت واسط بین حق و خلق بوده است، بلکه خصوصیتی از آن حضرت ظهور پیدا کرده که او را شایسته برترین انسانها قرار داده است. به لقاء حق رسیدن، آمال و آرزوی هر سالکی است ولی زیباترین و خالصترین آن در انحصار سیدالشهداء (ع) است؛ او که همه هستی خویش را در طبق اخلاص قرار داده و به معبودش تقدیم نموده، الگوی تام و تمامی است که هر سالکی با اقتداء به او از انانیت نفسانی خویش فارق شده و در ورای منیتها، خدای خود را جستجو می نماید در حقیقت توسل به امام حسین (ع) راهی است برای رسیدن به خدای متعال. آیت الله قاضی می فرماید:

اکثر افرادی که موفق به نفی خواطر شده و توانسته اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت بر آنها طلوع کرده است در یکی از این دو حال بوده است: اول در حین تلاوت قرآن مجید. .. دوم از راه توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام. زیرا آن حضرت را برای رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتی عظیم است.[1]

اگر امام حسین (ع) و یاران باوفایش نظیر قمر بنی هاشم (ع) فانی در حق شده و یا زینب کبری(س) که صحنه های کربلا را جلوگاه حق و زیبا می بیند آنجا که میگوید:

«ما رأیت الا جمیلًا»[2]، توحید حاکم بر این بزرگواران، بر متوسلین به این ذوات مقدس اثر گذاشته و حجابها را از چهره تمسک کنندگان به ایشان برمیدارد همانگونه که آیت الله قاضی، اولین تجلی وحدت حق تعالی را در کنار ضریح مطهر حضرت ابوالفضل العباس (ع) و سپس کنار حرم مطهر سیدالشهدا (ع) تجربه نمودند.[3][4]

پی نوشت ها:

[1] رساله لب اللباب، تقريرات درس اخلاق علامه طباطبايى، ص 50.

[2] بحارالانوار، ج 45، ص 115.

[3] مخطوطات.« به نقل از مقدمه دكتر حسين غفارى بر كتاب آيت الحق، ص 126.»

[4] جمعى از نويسندگان، مجموعه مقالات برگزيده كنگره بزرگداشت آيت الله سيد على آقا قاضى(ره)، 2جلد، اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامى آذربايجان شرقى - تبريز - ايران، چاپ: 1، 1391 ه.ش.

مجموعه مقالات برگزیده کنگره بزرگداشت آیت الله سید علی آقا قاضی(ره)؛ ج 1؛ ص449