عقیق: مراسم هفتگی دعای کمیل توسط حاج منصور ارضی در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) برگزار شد.

در ادامه گزیده ای از سخنان حاج منصو ارضی در ابتدای این مراسم را بخوانید:

امکان دارد امتحان ما در تقویت یا تضعیف کردن این جمهوری اسلامی باشد

پناه بردن به خدا از هر چیزی لازم است ، اگر نعمت باشد انسان به آن سرگرم می‌شود ، اگر نقمت باشد انسان اذیت می‌شود و شاید حرف اشتباهی بزند که باز غفلت است . نوع پناه بردن به خدا هم فرق می‌کند ، گاهی می‌گویی "أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ" ، گاهی می‌گویی "نَعوذُ بالله مِنْ شُرُور أنفُسنا" یا "أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ" ، یا پناه بردن به خدا از نفس که این هم شکلش فرق می‌کند ، هر چه هست از خوبی و بدی یا ناراحتی و خوشی ، باید انسان به خدا پناه ببرد . یکی از مواردی که انسان باید به خدا پناه ببرد نا امیدی و مشتقات آن است . نا امیدی را "خیبة" ، "قنوط و یأس" ، "انات" و "تثبیط" هم می‌گویند . این چند مورد اگر برای کسی ایجاد شود به مشکل می‌خورد چون همه‌ی ما شبانه روز در حال امتحان شدن هستیم . این امتحان می‌تواند با نعمت باشد ، با این نظام جمهوری اسلامی باشد ، با دستور رهبری و یا مرجعت باشد . لذا می‌گویی "وَاَعِذْنِى اللّهُمَّ بِکَرَمِکَ مِنَ الْخَیْبَةِ وَالْقُنُوطِ وَالاْناةِ وَالتَّثْبیطِ" . هفته‌ی پیش درباره‌ی بلوغ امیدواری و آرزو گفتیم و به خدا عرض کردیم ما را در آن موفق بدار . بلوغ حاجت هم در رسیدن به یک چیز ساده‌ی دنیایی نیست ، واقعا بهترین حاجت ما فرج آقا امام زمان علیه السلام است چون اوج آرزو و امیدواری است . اما در کنار این اوج ، شیطان سعی می‌کند به ما ضربه بزند ، ضربه اش هم این است که ما را به ناامیدی می‌کشاند . رسیدن به آرزو به تاخیر می‌افتد و ما به هم می‌ریزیم و صدایمان در می‌آید و گلایه می‌کنیم ، یعنی حتی برای فرج هم که دعا می‌کنی به حالت گلایه می‌گویی پس آقا کی می‌آیی . این را گفتم چون بالاترین آرزوست ، باید مواظب باشید ، باید ببینی شیطان از کجا به تو ضربه می‌زند .

اباعبدالله علیه السلام ما را از منجلاب بی دینی خارج کرد

ما می‌گوییم امام حسین علیه السلام را دوست داریم ، اما واقعا اعمال ، رفتار و فرهنگ زندگی حضرت را هم دوست داریم؟ یکی عقب‌تر می‌آمد و یکی جلوتر می‌رفت تا به حضرت برخورد نکنند ، دیگری راه بر آقا بست و گفت مامورم . اما اگر اراده‌ی حضرت بر جذب باشد ، هر که باشی جذب و عوض می‌شوی . مانند طلایی که از بین کلی سنگ‌های معدن بعد از کلی زحمت بدست می‌آید ، امام حسین علیه السلام هم ما را از بین کلی آلودگی نجات داد . خودت به خودت بگو کجا بودی و الان به کجا رسیدی ، چقدر زندگیت تغییر کرده ، ما که هنوز نتوانستیم این آقا را بشناسیم . آقا ما را از بین منجلاب بی دینی و آلودگی بیرون کشاند و کجا آورد . "اَللّهُمَّ اِنَّکَ مَلىءٌ بِالْمَنائِحِ الْجَزیلَةِ" واقعا باید از خدا خوب و زیاد بخواهی ، از خدا و اهل بیت علیهم السلام وقتی می‌خواهید خودتان را نبینید ، یا مقدار قرار نده ، بگو شما برای من چه و چقدر می‌خواهید ، بگو من می‌خواهم به شما برسم ، چه برای من می‌خواهید؟ "فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لاَ مَعَ غَیْرِکُمْ" همان که شما می‌خواهید را به من بدهید ، من دیگر عدد و تعداد و مقدار تعیین نمی‌کنم . مهم این است چون اهل بیت علیهم السلام بهتر می‌فهمند که ما چه کم داریم . الان وضع جامعه ما با زمان اهل بیت علیهم السلام فرق می‌کند ، جامعه ای که امروز ما در آن هستیم با هزاران وسیله برای رسیدن به آلودگی ، با جامعه آن زمان خیلی فرق می‌کند . برای رسیدن به گناه شرایط خیلی راحت شده و مطمئن باشید راحت‌تر هم می‌شود . برای همین است که گفته شده اول انسان به خودش خیر و شر می‌رساند و بعد به دیگران . خلاصه این که ما را اباعبدالله علیه السلام با قدرتش از کجاها به کجا رساند.