بی تردید یکی از ویژگی های ممتازِ امیرالمومنین علی (ع)، مجالست فراوان ایشان با نبی مکرم اسلام بوده است، به نحوی که گاه مورد توصیه هایی از سوی ایشان قرار می گرفتند.
عقیق: در این باره امیرالمومنین علی(ع) بیان داشته اند: در آستانه سفر یمن، حضرت محمد(ص) سفارش هایی به من فرمود؛ از جمله آنها: مبادا با احدی پیکار نمایی مگر آنکه پیشتر او را به اسلام دعوت کرده باشی. به خدا سوگند، اگر توسط تو یک نفر هدایت یابد، (پاداش این کار) برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب کند.سپس به پیامبر (ص) عرض کردم: ای رسول خدا؛ مرا با این سن کم، به قضاوت و داوری در میان جمعیتی می‌فرستید که همه به سال از من بزرگترند در حالی که چندان با قضاوت نیز آشنایی ندارم.
پس پیامبر خدا (ص) دست بر سینه من نهاد و گفت: خداوندا زبانش را استوار بدار و دلش را هدایت نما و فرمود: هنگامی که دو طرف دعوا به نزد تو آمدند میان ایشان داوری نکن تا آنکه سخن هر دو را بشنوی، چون چنین کردی حکم دعوا بر تو آشکار شود.حضرت علی (ع) فرمودند: به خدایی که جانم به دست اوست، نشد که در داوری میان دو تن تردید کنم.
همچنین امیرالمومنین علی (ع) فرمودند: از پیامبر (ص) پرسیدم چگونه با مردم نماز بگزارم؟
حضرت بیان داشتند: ای علی؛ همچون ضعیفترین ایشان با آنها نماز بگزار و به مومنین دلرحم باش.
پی نوشت ها:
1-کلینی، کافی: ج 5: 27.
2-حرعاملی، وسائل الشیعه، ج 8: 69.
3-شعبان صبوری، خاطرات امیر مؤمنان (ع): 104.
منبع:قدس
211008
