عقیق: ف.قدیمی/
دلم شده چهار راه دنیا! بیش تر از چهار راه! هر چیز که وابسته به این دنیاست و برچست دنیایی دارد، سنجاق شده به دل من! و توی این همه رفت و آمد های مادیاتی توی چهار راه دلم، می دانم که جای یک چیز کم است!
وقتی همه چیز هست و یک چیز نیست...یعنی هیچ !
وقتی سنجاق شدیم به دنیا و دلبستگی هایش، کنده می شویم از خدا.
وقتی او از یادمان می رود، دنیا بیشتر جا باز می کند توی دلمان! و توی این بازیِ دل و دنیا بازنده یک نفر است ! هر چقدر هم برنده ی دنیایی باشی، بازنده ی آخرتی می شوی!
دیر نشده ! نه ! هنوز تا بیرون کردن تمام برچسب های دنیایی وقت دارم! همن حالا...همین اکنون!
دلم را می خواهم خالی کنم از "دنیا"...
و پُر کنم از "خدا"...
خودت دستم بگیر...
پناهم باش...
یاری ام کن...
«زمين و آسمان من ، گنجايش مرا ندارند ؛ امّا دل بنده مؤمنم ، گنجايش مرا دارد» . حدیث قدسی/عوالى اللآلى
211001
