برخي در زمستان كه مي خواهند روزه بگيرند مي گويند اي واي! كي مي تونه 8 ساعت روزه بگيره! آن شخص وقتي روز 10 ساعت مي شود همان جمله را تكرار مي كند و باز به راحتي قادر است اين واجب را بجا بياورد. او در تابستان هم گلايه مي كند ولي باز قادر است حتي 17 ساعت در گرما روزه داري كند.
عقیق:حديثي زيبا براي قوت قلب روزه داران!
برخي در زمستان كه مي خواهند روزه بگيرند مي گويند اي واي! كي مي تونه 8 ساعت روزه بگيره! آن شخص وقتي روز 10 ساعت مي شود همان جمله را تكرار مي كند و باز به راحتي قادر است اين واجب را بجا بياورد. او در تابستان هم گلايه مي كند ولي باز قادر است حتي 17 ساعت در گرما روزه داري كند.
كه روزه عبادتي ذووجهين است يعني از وجوه مختلف اين عبادت حائز اهميت و داراي آثار است. روزه داري از جنبه عبادي، اخلاق عملي، روحي و رواني، اقتصادي و اجتماعي و غيره داراي فوايد و بركات و آثار بسياري است.
در آيه 184 سوره مباركه بقره مي خوانيم:
«أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ.»
«در روزهايى چند پس هر كه از شما مريض يا در سفر باشد تعدادى (به مقدار آنچه فوت شده) از روزهاى ديگر (را روزه بدارد، و بر كسانى كه روزه طاقتفرسا باشد (مانند پيران و خردسالان و بيماران مزمن افطار جايز است و) دادن طعام به يك فقير (يك مد به ازاء هر روز) كفاره و بدل آن است، و هر كه بر خير بيفزايد (و دو مد بدهد) براى او بهتر است، و روزه گرفتن (هر چند توانفرسا باشد) بهتر است، اگر بدانيد.»
چند نكته كوتاه:
* در اين آيه بعد براى اينكه باز از سنگينى روزه كاسته شود مي فرمايد: «چند روز معدودى را بايد روزه بداريد» چنان نيست كه مجبور باشيد تمام سال يا قسمت زيادي از آن را روزه بگيريد بلكه روزه تنها بخش كوچكى از آن را اشغال مى كند. ضمن اينكه در همين روزهاي محدود و اندك نيز اگر دچار مشكلاتي از قيبل بيماري، كهولت سن يا سفر باشيد بر شما آسان گرفته شده است. در حقيقت اين آيه راه عذرتراشي را بر بهانه گيران بسته است!
** روايت بسيار زيبايي از امام صادق عليه السلام نقل شده كه: «ما ضَعُفَ بدنٌ عمّا قَوِيَت عليه النِيَّة؛ هيچ بدني نسبت به آنچه اراده بر انجام آن قوي باشد ناتوان نيست.» (من لايحضره الفقيه، ج 4، ح 5859؛ وسائل الشيعه، ج 1)
مصداق بارز اين روايت در روزه روزهاي بلند و گرم تابستان مشهود است. برخي در زمستان كه مي خواهند روزه بگيرند مي گويند اي واي! كي مي تونه 8 ساعت روزه بگيره! آن شخص وقتي روز 10 ساعت مي شود همان جمله را تكرار مي كند و باز به راحتي قادر است اين واجب را بجا بياورد. او در تابستان هم گلايه مي كند ولي باز قادر است حتي 17 ساعت در گرما روزه داري كند. پس اين نشان مي دهد بدن انسان قدرتش خيلي بيش از اينهاست و اين اراده و قدرت ذهني ماست كه كم مي آورد وگرنه خداوند به اين بدن قدرت انجام كارهاي شگفت انگيزي داده است.
امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: هيچ روزه داري در ميان گروهي كه مشغول خوردن غذا هستند، حاضر نميشود مگر آنكه اعضاي بدن او به تسبيح مشغول شوند و فرشتگان بر او درود و صلوات فرستند، و درود و صلوات فرشتگان، طلب آمرزش از براي اوست
*** از طرف ديگر نبايد فراموش كنيم كه خداوند اين قدرت را به بدن ما داده است تا سخت ترين مشكلات را تحمل نماييم نه اينكه به سادگي در برابر اولين سد محكم جا بزنيم! يكي از مهمترين عرصه هاي امتحان اين قدرت الهي كه در درون ما به وديعه نهاده شده در هنگامه مشكلات اقتصادي و مالي است. غالب افرادي كه مرتكب گناه مي شوند بهانه شان تنگدستي و سختي زندگي و نداري و از اين قبيل است حال آنكه خداوند ما را قوي آفريده و دوست دارد ثمره اين قدرت را در مقابله با مشكلات در وجود ما ببيند.
مرحوم شيخ محمدحسين زاهد (ره) نقل مي كند: يكي از اولياء خدا، شب كه به خانه اش رفت، به همسرش گفت كه روغن در چراغ بريزد و چراغ را روشن كند همسرش گفت در خانه روغن نداريم. سپس گفت لااقل غذايي بياور تا بخوريم. همسرش گفت هيچ غذايي هم براي خوردن در خانه نداريم! مي گويند آن شب از خوشترين شبهاي عمر آن وليّ خدا بود و تا صبح شكر خدا را مي كرد كه خدايا مگر من چه كرده بودم كه در يك شب اين دو نعمت بزرگ را به من عطا نمودي! مرحوم مجتهدي تهراني (ره) كه اين نكته را از شيخ نقل مي نمود مي گفت: خود مرحوم شيخ نيز همين طور بودند و وقتي با ايشان احوالپرسي مي كردي آنچنان سرشان را تكان مي دادند و مي فرمودند: الحمدالله الحمدالله، كه گويا تمام عالم از براي ايشان است و هرگز اظهار فقر و نداري نمي كردند.
ثواب روزه داري در جمع روزه خواران
امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: «مَا مِنْ صَائِمٍ يَحْضُرُ قَوْماً يَطْعَمُونَ إِلَّا سَبَّحَتْ أَعْضَاۆُهُ وَ كَانَتْ صَلَاةُ الْمَلَائِكَةِ عَلَيْهِ وَ كَانَتْ صَلَاتُهُ اسْتِغْفَارا »هيچ روزه داري در ميان گروهي كه مشغول خوردن غذا هستند، حاضر نميشود مگر آنكه اعضاي بدن او به تسبيح مشغول شوند و فرشتگان بر او درود و صلوات فرستند، و درود و صلوات فرشتگان، طلب آمرزش از براي اوست.«ثواب‌الأعمال و عقاب‌الأعمال،ص115»
قدر روزهاي آخر ماه رمضان را بدانيم
امام مجتبي عليه السلام در روزهاي پاياني ماه مبارك رمضان از كنار جماعتي كه مشغول خنده و شوخي بودند عبور كردند. حضرت با ناراحتي به آنها فرمود: « خدا ماه رمضان را ميدان مسابقه بندگان قرار داده است. دسته اي گوي سبقت مي ربايند و پيروز مي شوند و تعدادي هم از ديگران عقب مي مانند و سرافكنده مي شوند. عجيب است در روزي كه پيشي گيرندگان پيروز شده اند و عقب ماندگان زيانكار گرديده اند، جمعي به شوخي و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نيكوكار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بديهاي خود است و براي احدي فرصتي جهت شوخي و لهو و لعب باقي نمي ماند.» (شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، انتشارات اسلاميه، بي تا، ج2، ص174 )
منبع:حج
211008
برخي در زمستان كه مي خواهند روزه بگيرند مي گويند اي واي! كي مي تونه 8 ساعت روزه بگيره! آن شخص وقتي روز 10 ساعت مي شود همان جمله را تكرار مي كند و باز به راحتي قادر است اين واجب را بجا بياورد. او در تابستان هم گلايه مي كند ولي باز قادر است حتي 17 ساعت در گرما روزه داري كند.
كه روزه عبادتي ذووجهين است يعني از وجوه مختلف اين عبادت حائز اهميت و داراي آثار است. روزه داري از جنبه عبادي، اخلاق عملي، روحي و رواني، اقتصادي و اجتماعي و غيره داراي فوايد و بركات و آثار بسياري است.
در آيه 184 سوره مباركه بقره مي خوانيم:
«أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ.»
«در روزهايى چند پس هر كه از شما مريض يا در سفر باشد تعدادى (به مقدار آنچه فوت شده) از روزهاى ديگر (را روزه بدارد، و بر كسانى كه روزه طاقتفرسا باشد (مانند پيران و خردسالان و بيماران مزمن افطار جايز است و) دادن طعام به يك فقير (يك مد به ازاء هر روز) كفاره و بدل آن است، و هر كه بر خير بيفزايد (و دو مد بدهد) براى او بهتر است، و روزه گرفتن (هر چند توانفرسا باشد) بهتر است، اگر بدانيد.»
چند نكته كوتاه:
* در اين آيه بعد براى اينكه باز از سنگينى روزه كاسته شود مي فرمايد: «چند روز معدودى را بايد روزه بداريد» چنان نيست كه مجبور باشيد تمام سال يا قسمت زيادي از آن را روزه بگيريد بلكه روزه تنها بخش كوچكى از آن را اشغال مى كند. ضمن اينكه در همين روزهاي محدود و اندك نيز اگر دچار مشكلاتي از قيبل بيماري، كهولت سن يا سفر باشيد بر شما آسان گرفته شده است. در حقيقت اين آيه راه عذرتراشي را بر بهانه گيران بسته است!
** روايت بسيار زيبايي از امام صادق عليه السلام نقل شده كه: «ما ضَعُفَ بدنٌ عمّا قَوِيَت عليه النِيَّة؛ هيچ بدني نسبت به آنچه اراده بر انجام آن قوي باشد ناتوان نيست.» (من لايحضره الفقيه، ج 4، ح 5859؛ وسائل الشيعه، ج 1)
مصداق بارز اين روايت در روزه روزهاي بلند و گرم تابستان مشهود است. برخي در زمستان كه مي خواهند روزه بگيرند مي گويند اي واي! كي مي تونه 8 ساعت روزه بگيره! آن شخص وقتي روز 10 ساعت مي شود همان جمله را تكرار مي كند و باز به راحتي قادر است اين واجب را بجا بياورد. او در تابستان هم گلايه مي كند ولي باز قادر است حتي 17 ساعت در گرما روزه داري كند. پس اين نشان مي دهد بدن انسان قدرتش خيلي بيش از اينهاست و اين اراده و قدرت ذهني ماست كه كم مي آورد وگرنه خداوند به اين بدن قدرت انجام كارهاي شگفت انگيزي داده است.
امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: هيچ روزه داري در ميان گروهي كه مشغول خوردن غذا هستند، حاضر نميشود مگر آنكه اعضاي بدن او به تسبيح مشغول شوند و فرشتگان بر او درود و صلوات فرستند، و درود و صلوات فرشتگان، طلب آمرزش از براي اوست
*** از طرف ديگر نبايد فراموش كنيم كه خداوند اين قدرت را به بدن ما داده است تا سخت ترين مشكلات را تحمل نماييم نه اينكه به سادگي در برابر اولين سد محكم جا بزنيم! يكي از مهمترين عرصه هاي امتحان اين قدرت الهي كه در درون ما به وديعه نهاده شده در هنگامه مشكلات اقتصادي و مالي است. غالب افرادي كه مرتكب گناه مي شوند بهانه شان تنگدستي و سختي زندگي و نداري و از اين قبيل است حال آنكه خداوند ما را قوي آفريده و دوست دارد ثمره اين قدرت را در مقابله با مشكلات در وجود ما ببيند.
مرحوم شيخ محمدحسين زاهد (ره) نقل مي كند: يكي از اولياء خدا، شب كه به خانه اش رفت، به همسرش گفت كه روغن در چراغ بريزد و چراغ را روشن كند همسرش گفت در خانه روغن نداريم. سپس گفت لااقل غذايي بياور تا بخوريم. همسرش گفت هيچ غذايي هم براي خوردن در خانه نداريم! مي گويند آن شب از خوشترين شبهاي عمر آن وليّ خدا بود و تا صبح شكر خدا را مي كرد كه خدايا مگر من چه كرده بودم كه در يك شب اين دو نعمت بزرگ را به من عطا نمودي! مرحوم مجتهدي تهراني (ره) كه اين نكته را از شيخ نقل مي نمود مي گفت: خود مرحوم شيخ نيز همين طور بودند و وقتي با ايشان احوالپرسي مي كردي آنچنان سرشان را تكان مي دادند و مي فرمودند: الحمدالله الحمدالله، كه گويا تمام عالم از براي ايشان است و هرگز اظهار فقر و نداري نمي كردند.
ثواب روزه داري در جمع روزه خواران
امام جعفر صادق عليه‌السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: «مَا مِنْ صَائِمٍ يَحْضُرُ قَوْماً يَطْعَمُونَ إِلَّا سَبَّحَتْ أَعْضَاۆُهُ وَ كَانَتْ صَلَاةُ الْمَلَائِكَةِ عَلَيْهِ وَ كَانَتْ صَلَاتُهُ اسْتِغْفَارا »هيچ روزه داري در ميان گروهي كه مشغول خوردن غذا هستند، حاضر نميشود مگر آنكه اعضاي بدن او به تسبيح مشغول شوند و فرشتگان بر او درود و صلوات فرستند، و درود و صلوات فرشتگان، طلب آمرزش از براي اوست.«ثواب‌الأعمال و عقاب‌الأعمال،ص115»
قدر روزهاي آخر ماه رمضان را بدانيم
امام مجتبي عليه السلام در روزهاي پاياني ماه مبارك رمضان از كنار جماعتي كه مشغول خنده و شوخي بودند عبور كردند. حضرت با ناراحتي به آنها فرمود: « خدا ماه رمضان را ميدان مسابقه بندگان قرار داده است. دسته اي گوي سبقت مي ربايند و پيروز مي شوند و تعدادي هم از ديگران عقب مي مانند و سرافكنده مي شوند. عجيب است در روزي كه پيشي گيرندگان پيروز شده اند و عقب ماندگان زيانكار گرديده اند، جمعي به شوخي و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نيكوكار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بديهاي خود است و براي احدي فرصتي جهت شوخي و لهو و لعب باقي نمي ماند.» (شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، انتشارات اسلاميه، بي تا، ج2، ص174 )
منبع:حج
211008
