اگر بخواهیم حضرت حجت (عج) بهار را برای بشریت به ارمغان بیاورند باید ناگزیر خود و دیگران را آماده کنیم برای حضور جدی و مثبت در آن سپاه تا این بهار فراگیر شود و جان همه انسان ها طراوت بیابد و در مسیر بندگی قرار بگیرد.
عقیق: در روایات معصومین (ع) از امام عصر (عج) به صفات و اسماء مختلف تعبیر می شود که یکی از آنها «ربیع الانام» است؛ از این رو در گفتگویی با حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و عضو هیئت مدیره انجمن مهدویت حوزه علمیه قم درباره چگونگی آماده شدن برای درک این بهار حقیقی به بحث و بررسی پرداخته ایم که از نظرتان می گذرد:در آموزه های ادیان و مکاتب مختلف ظهور منجی و حکومت آرمانی بشر چگونه نوید داده شده و اسلام در این باره چه تصویرسازی انجام داده است؟
بحث حکومت صالحان و برپایی حکومت بر اساس عدل و قسط علاوه بر اینکه امری فطری برای بشر در طول تاریخ بوده و است، توسط پیامبران الهی نیز نسبت به آن دوران بشارت های فراوان داده شده چه در منابع مکتوب چه بیانات شفاهی آنها؛ از این رو، همه انسان ها با همه دیدگاه ها و اعتقادات و باورها و دین و آیین ها امید دارند در پس ستم ها و ظلم هایی که جوامع بشری متحمل آن می شود، زمانی برسد که حاکمیت از آن انسان های صالح و شایسته باشد و این مسئله را به طور عیان در دیدگاه های امروز آیین ها و ادیان الهی و غیرالهی می بینیم.
در این میان، اسلام از این نظر که خاتم همه ادیان و آموزه های وحیانی است، نسبت به این دوران تبیین و تصویرسازی روشن و شفافی را انجام داده است، چراکه در هیچ دین و آیینی در رابطه با دوران حاکمیت صالحان به این روشنی صحبت نشده است.
پیامبر اکرم (ص) بر اساس آیات قرآن و کلام وحی در رابطه با آن جامعه آرمانی به طور روشن به همه زوایای آن اشاره کرده و جزئیات و ویژگی های آن حاکمیت را بیان کرده اند، بنابراین، امید به آمدن دوران سرشار از عدل و قسط، علاوه بر اینکه میل فطری است، در توصیه ها و بشارت های دین مبین اسلام فراوان مورد اشاره قرار گرفته است.
در تصویرسازی های اسلام درباره دولت منجی، چه شباهت هایی میان بهار و عصر ظهور ترسیم شده است؟
از تشبیه های که درباره عصر ظهور می شود، این است که بهار و نوروز بشریت است، یعنی زنده شدن و سرزنده شدن حیات انسان ها به عبارت بهتر همانگونه که در پی سرمای منجمدکننده زمستان که سبزی و طراوت را گرفته و همه چیز را خموده و بی جان می کند و طبیعت در آن روح ندارد، در این تشبیه نیز روایات معصومین (ع) حاکمیت صالحان و سرآغاز آن را به سرآغاز بهار تشبیه کرده اند.
چگونه چنین امری رخ می دهد؟
همانگونه که وقتی هوای بهاری وزیدن می گیرد، طبیعت را حیاتی دوباره می بخشد ما در روایات داریم انفاس قدسی حضرت بقیت الله الاعظم (عج) و برکت حضور ایشان در جامعه بشری، کار آن نسیم روح بخش را می کند که همه شاخ و برگ خشکیده در گذر زمستان را مجددا حیات می بخشد و صراحتا در روایات داریم که اشاره شده وقتی سلام می کنیم به امام عصر (عج) می گوییم: «السلام علی ربیع الانام و نضره الایام».
همچنین، در روایات داریم وقتی منجی موعود حاکمیت زمین را در دست می گیرند نه تنها انسان ها بلکه همه آفرینش شاد می شوند چراکه در پی یک زمستان سرد که شاهد بودند انسان هایی به عصیان و گناه و مخالفت با خدا می پرداختند، با ظهور و حضور وجود مقدس امام عصر (عج) هماهنگ با نظام آفرینش می شوند.
با آمدن آن بهار حقیقی چه تحولات شگرفی در عالم هستی رخ می دهد؟
در پس زمستان ظلم و عصیان بشر، بهاری می آید که هیچ انسان ها عصیان خدا را نکرده و با ذات باری تعالی مخالفت نمی کند به گونه ای که حتی با ظهور امام عصر (عج) کل آفرینش شادمان می شود.
بنابراین، اینکه امام عصر (عج) را بهار آفرینش نام نهاده اند، امر بعیدی نیست چراکه ایشان می آیند و در پس زمستان بی عدالتی و تعدی و تجاوز به حقوق دیگران که سرشاز از مظلومیت انسان ها است، (همچون آنچه در برخی کشورهای اسلامی در جریان است و برخی به اسم اسلام بدترین جنایات را علیه مسلمانان اعمال می کنند)، بهار عدالت را برپا می کنند و به جان انسان ها طراوت می بخشند.
در آن دوران اکراه و اجبار برای پذیرش دستورات الهی جایی ندارد، بلکه زیبایی های طاعت را در نگاه انسان و جامعه بشری قرار می دهند و دیگر زیبایی های ظاهری در جایی که معصیت الهی است، معنا ندارد.
چراکه وقتی حقیقت دین را نشان و زیبایی های زندگی اخروی را در نگاه انسان ها قرار می دهند، انسان های بی شمار از ایشان پیروی می کنند آنهم نه به واسطه زور و شمشیر؛ البته شمشیر برای آنها که منطق عدالت حضرت حجت (عج) را نمی پذیرند، جایز است.
باید توجه داشت وجهه ایشان بهاری و روح انگیز است، البته ممکن است آغاز این بهار برای کسانی که انس و الفت با زمستان دارند و اشعه های آفتاب بهار برایشان شلاق محسوب می شود، سخت باشد.
بنابراین، شمشیر حضرت حجت (عج) برای جراحی بیماری های اجتماعی است نه ظلم و تعدی به حقوق دیگران؛ از این رو، حیاتی که ایشان به جامعه می بخشند برگرفته از نگاه رحمت و عطوفت است البته آنها که راه کمال را بر بشریت بسته اند تاب تحمل آن را ندارند.
بنابراین، زیباترین تصویر از عصر ظهور این است که امام عصر (عج) با انفاس قدسی خود طراوات عدل و قسط را در جان انسان ها می پراکند.
با توجه به آنکه ما برای ورود به بهار طبیعت و نوروز خود را آماده می کنیم، برای ورود به چنان بهاری با ویژگی هایی که برشمردید، نیازمند کسب چه آمادگی هایی هستیم؟
طبیعی است کسی که می خواهد وارد فضای پرنشاط بهار شود باید تمهیداتی را انجام دهد، نمی شود همان سلوک زمستان را در بهار در مواجهه با نشاط و شادابی بهار داشته باشد.
طبیعی است که ما ایرانی ها نزدیک رسیدن نوروز و بهار طبیعت، خانه تکانی می کنیم و البسه زمستان را دور ریخته و فضا را باز می کنیم برای آمدن نور و نسیم بهار، پرده ها را کنار می زنیم تا اشعه های زیبای بهاری وارد زندگی مان شود و در روایت هم داریم که پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «تن خود را از باد بهار نپوشانید که با شما همان می کند که با زمین مرده می کند.»
آمادگی های معمول برای ورود در عرصه ای متفاوت نسبت به گذشته را در بهار طبیعت می بینیم که معقول است.
از این رو، برای ورود به بهار جان انسان ها نیز آمادگی هایی باید کسب شود، یعنی در عصر غیبت اگر می خواهیم به استقبال جانِ جهانی برویم باید خود را آماده کنیم و بدانیم حضرت حجت (عج) برای چه می آیند!؟ قطعا برای اقامه عدل و داد است، پس اگر قرار است همراه ایشان و هم جبهه با حضرت (عج) باشیم باید رفتارمان را بر اساس آموزه های ایشان مهندسی کنیم. چراکه امام عصر (عج) به یارانی قوی از نظر روحی و جسمی نیاز دارند.
یکی از انتظارات حضرت (عج) این است که انسان های پاک باخته ای مهیا شوند و با ظرفیت های بالا و توانمندی های مختلف روحی، فکری و اخلاقی در آن اتفاق بزرگ ایشان را یاری کنند.
امر قیام جهانی که منجر به بهار سرشار در کل گسترده جهانی می شود امداد الهی صرف نیست بلکه نقش انسان ها اساسی و جدی است اگر حضرت حجت (عج) بیابند قطعا انسان های بزرگ و توانمند بازوان کمکی ایشان خواهند بود و باید از امروز خود را مهیای ورود به آن کرد چراکه خمودگی، ایستایی و بی توجهی به خودسازی خلاف مشی حضرت حجت (عج) است.
اینکه بگوییم آقا بیایند و خود امور را تصحیح کنند، تفکری اشتباه است، ایشان به نیروهای کمکی نیاز دارند و در زندگانی دیگر ائمه (ع) نیز اینگونه بوده است جایی که نیرو داشته اند قیام می کرند و جایی که یاور نداشتند مجبور به سکوت بودند!
و سخن آخر...
اگر بخواهیم به طور جدی حضرت حجت (عج) بهار را برای بشریت به ارمغان بیاورند باید ناگزیر خود و دیگران را آماده کنیم برای حضور جدی و مثبت در آن سپاه تا این بهار فراگیر شود و جان همه انسان ها طراوت بیابد و در مسیر بندگی خدا قرار بگیرند.
خداوند انسان را برای بسیاری از چیزهایی که فکر می کنیم نیافریده است بلکه ما برای بندگی آفریده شده ایم، متاسفانه در دوران معاصر بسیاری این هدف آفرینش را در زندگی روزمره فراموش کرده اند؛ اما اگر بنا داریم نهایت کار ما بازگشت به خدا باشد باید به لوازم آن معتقد باشیم و مسئولیت های خود را در فصل سرمای بشریت انجام دهیم چراکه آنچه در جهان در حال وقوع است نویدبخش سپری شدن زمستان و فرا رسیدن بهار حقیقی بشر است.
منبع:قدس
211008
