یکی از ویژگی های نکوهیده از جانب خداوند متعال و ائمه اطهار (ع)، دنیاپرستی و دلبستگی شدید به آن می باشد.
عقیق: دنیاپرستی یکی از مزموم ترین امور از جانب انسان ها می باشد، به نحوی که گاه تبدیل به معضلی برای اطرافیان فرد می شود.حضرت امام صادق (ع) در مثالی بسیار زیبا دنیاپرستی را چنین بیان داشته اند:
همانا دنیا مانند هیکل و جسم یک انسان است که سر آن کبِر است، چشم آن حرص و آز است، گوش آن طمع و وَلَع است، زبان آن ریا و خودنمایی است، دست آن شهوات و تمایلات دنیوی و پای آن عجب و خودبزرگ بینی و قلب آن غفلت است.
هر کس ظواهر این دنیا را دوست بدارد، تکبر در او شکل می گیرد و هر کس که این دنیا برایش زیبا جلوه کند حریص می گردد و هر کس که به دنبال مظاهر دنیا حرکت کند صفت طمع در او پدیدار می شود و آن کس که از دنیا و ظواهر آن تعریف کند گرفتار ریاکاری می گردد.
پی نوشت ها:
1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 73: 105.
2- مصباح الشریعه: 23.
3- ناطقی، نقش دین در سلامت جامعه: 129- 128.
منبع:قدس
211008
