انتظار و یا آینده نگری، به حالت کسی گفته می شود که از وضع موجود ناراحت است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش می کند.
عقیق: انتظار و یا آینده نگری، به حالت کسی گفته می شود که از وضع موجود ناراحت است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش می کند، فی المثل، بیماری که انتظار بهبودی می کشد، یا پدری که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است و یا از بیماری فرزندش ناراحت می باشد و برای وضعی بهتر می کوشد . همچنین تاجری که از بازار آشفته، ناراحت است و در انتظار فرو نشستن بحران اقتصادی می باشد.بنابراین مساله انتظار حکومت حق و عدالت مهدی و قیام مصلح جهانی، در واقع مرکب از دو عنصر است،عنصر نفی و عنصر اثبات. عنصر نفی،همان اعلام بیگانگی با وضع موجود، و عنصر اثبات، خواهان وضع بهتری بودن است.
اگر این دو جنبه به طور ریشه ای در روح انسان نفوذ کند، سرچشمه دو رشته از اعمال دامنه دار خواهد شد، زیرا اعتقادات سطحی ممکن است اثرش از گفتار و سخن تجاوز نکند، اما اعتقادات عمیق همیشه آثار علمی گسترده ای را به دنبال خواهد داشت.
این دو رشته از اعمال عبارتند از: دوری بودن از هر نوع همکاری و هماهنگی با عوامل ظلم و فساد و جنگ و خونریزی و حتی مبارزه و درگیری با آنها از یک سو و خودسازی و بدست آوردن آمادگی های جسمی و روحی و مادی و معنوی برای شکل دادن به آن حکومت جهانی و مردمی از سوی دیگر.
پی نوشت:
انگیزه پیدایش مذاهب،ص۱۱۶؛ به نقل از گلچینی از گلستان محمدی،ص۴۰۶.
منبع:افکار
