ستارگان کربلا؛
قبيله غفار و تيره خندف و نزار به خوبى مى دانند. كه ما با شمشير بران بر گروه نجار و كافر، ضرباتمان را وارد مى سازيم. مردم! با شمشير و نيزه از فرزندان پاك پيامبر دفاع كنيد.
عقیق:عبدالله بن عروة بن حرّاق غفارى و برادرش عبدالرحمان ،اين دو برادر، از بزرگان سرشناس كوفه و از دلاورمردان آنان و از صاحبان ولايت اميرالمؤمنين (عليه السلام) بوده اند. جد آن ها حرّاق، از ياران اميرالمؤمنين (عليه السلام) و از جمله كسانى بوده كه در جنگ هاى جمل، صفين و نهروان شركت داشته است. عبدالله و عبدالرحمان، در كربلا به امام حسين (عليه السلام) پيوستند.به گفته ابومخنف: زمانى كه ياران حسين (عليه السلام) فزونى سپاه دشمن را مشاهده كردند و دانستند قادر بر حفظ جان امام (عليه السلام) و خود نيستند، براى كشته شدن در ركاب آن حضرت، بر يكديگر پيشى مى گرفتند. عبدالله و عبدالرحمان غفارى حضور امام (عليه السلام) شرفياب شدند و عرضه داشتند: يا اباعبدالله! السلام عليك! دشمن ما را تا نزديكى شما عقب رانده است، دوست داريم در برابر ديدگانت به شهادت برسيم و از وجود مقدست حمايت و دفاع نماييم.
حضرت فرمود: مرحبا بكما ادنوا منّى؛ ((خوش آمديد! به من نزديك شويد.))
آن دو به حضرت نزديك شدند و در نزديكى آن بزرگوار با دشمن درگير شدند؛ يكى از آن دو رجز مى خواند و ديگرى آن را تكميل مى كرد و مى گفتند:
قد علمت حقا بنو غفار
و خندف بعد بنى نزار
لنضربنّ معشر الفجار
بكل عضب صارم بتّار
يا قوم ذودوا عن بنى الاطهار
بالمشرفى و القنا الخطار
يعنى: قبيله غفار و تيره خندف و نزار به خوبى مى دانند. كه ما با شمشير بران بر گروه نجار و كافر، ضرباتمان را وارد مى سازيم. مردم! با شمشير و نيزه از فرزندان پاك پيامبر دفاع كنيد.
اين دو برادر همچنان به پيكار ادامه دادند تا به فيض شهادت نايل شدند.
بنابه نقل سروى: عبدالله، در نخستين حمله و عبدالرحمان هنگام نبرد تن به تن به شهادت رسيد.
ديگرى گفته است: آن دو در جنگ تن به تن به شهادت رسيدند و از مفهوم كلمه ((مراجله)) (پيادگان) نيز همين معنا برداشت مى شود.
منبع:باشگاه خبرنگاران
