بهترين چيزى را كه دوست داريد به شما گفته شود، به مردم بگوييد؛ زيرا خداوند از شخص لعنتگر دشنام ده بدگوى مؤمنان و ناسزاگوى بددهن و گداى سمج نفرت دارد.
عقیق: یکی از ناهنجاری های اجتماعی که زمینه بسیاری از آسیب ها را فراهم می کند بدزبانی، ناسزاگویی یا به تعبیر عامیانه رواج فحش و ناسزا در بین افراد است. از این رو، این پدیده در قرآن و آموزه های روایی نهی شده و آثار و پدیده های منفی بر آن مترتب است.این مسئله تا جایی در اسلام مورد نفرت است که حتی درباره کافران و مشرکان نیز روا داشته نمی شود، از این رو است که خداوند در آیه 108 سوره مبارکه انعام می فرماید: «وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ»؛ «و آنهايى را كه جز خدا مىخوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى [و] به نادانى خدا را دشنام خواهند داد اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود و ايشان را از آنچه انجام مىدادند آگاه خواهد ساخت.»
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «از دشنام گويى بپرهيزيد؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ ناسزا گوىِ بد دهن را دوست ندارد.»
همان حضرت(ص) می فرمایند: «خداوند شخص باحياى باعزّتِ نفْس را دوست دارد و با بدزبانِ گداى سمج دشمن است.»
امیرالمومنین على(ع) می فرمایند: «پيامبر خدا(ص) فرمودند: خداوند بهشت را بر هر فحّاش بدزبان بى شرمى كه باكى ندارد چه گويد و چه شنود، حرام كرده است؛ زيرا اگر وارسى كنى خواهى يافت كه يا زنا زاده است يا شيطان در نطفه او شريك بوده است. عرض شد. اى پيامبر خدا! آيا شيطان در مردم هم شريك مى شود؟ فرمودند: آرى، مگر اين سخن خداوند عزّ و جلّ را نخوانده اى كه : «و در اموال و فرزندان ايشان شريك شو؟»
امام باقر (ع) نیز در نکوهش بدزبانی فرموده اند: «بهترين چيزى را كه دوست داريد به شما گفته شود، به مردم بگوييد؛ زيرا خداوند از شخص لعنتگر دشنام ده بدگوى مؤمنان و ناسزاگوى بددهن و گداى سمج نفرت دارد.»
پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «خداوند بهشت را حرام كرده بر هر دشنام دهنده بي آبرويِ بي حيائي كه از آنچه مي گويد و از آنچه به او گفته مي شود باكي ندارد و متأثر و ناراحت نمي شود.»
ُروایت است که امام صادق (ع) نیز در بیان آثار سوء ناسزاگویی فرموده اند: «يكى از نشانه هاى شريكِ شيطان، كه ترديدى در آن نيست، اين است كه دشنام گو باشد و باكى نداشته باشد كه چه مى گويد و چه مى شنود.»
همچنین، بنابر روایت دشنام گویی و بدزبانی منجر به دوری و جدایی از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) می شود، آنچنان که امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند: پيامبر خدا (ص) فرمودند: آيا شما را خبر ندهم كه كم شباهت ترين شما به من كيست؟ عرض كردند : چرا. اى پيامبر خدا (ص). فرمودند: ناسزاگوىِ بد دهنِ بدزبان... .»
آموزه های دینی روایی ما نه تنها ناسزاگویی نسبت به مردگان را نهی می کند بلکه این مسئله را نسبت به مردگان نیز جایز نمی شمارد؛ رسول اکرم (ص) در این باره می فرمایند: «مردگان را دشنام ندهيد، زيرا آنها به آنچه پيش فرستاده اند مي رسند پس اگر مومن باشند كه مثل زندگان دشنام به آنها جايز نيست و اگر فاسق باشند با اعمال بدي كه انجام داده اند خود را گرفتار و محروم از رحمت الهي ساخته اند، بنابراين، شما به آنان دشنام ندهيد.»
علاوه بر این، آن حضرت (ص) بر عدم بدزبانی و دشنام گویی نسبت به پدر و مادر تاکید کرده و در روایتی منسوب به ایشان فرموده اند: «كسي كه به پدر و مادرش دشنام بدهد ملعون و دور از رحمت الهي است» از حضرت (ص) سوال شد، چگونه انسان به پدر و مادرش دشنام مي دهد؟ فرمودند: «شخص به پدر ديگري فحش مي دهد او هم پدر او را دشنام مي گويد.»
پی نوشت ها:
کافی
بحارالانوار
میزان الحکمه
محجه البیضاء
منبع:قدس
211008
