شب ششم در حسینیه آیت الله علوی تهرانی با مداحی حاج ذبیح الله ترابی و حاج حسین ارضی برگزار شد
کسانی که پول دارند، نمی شود یک طرفه آخرت را بسازند، یعنی با عبادت تنها، چون اگر دلشان نیایند پول خرج کنند یعنی بخیل هستند، عبادت بخیل آخرت نمی سازد...
گزارش تصویری
عقیق: به گزارش عقیق این مراسم با قرائت زیارت عاشورا توسط حاج حسین ارضی آغاز شد.
در این مراسم حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان به سخنرانی پرداخت و در ادامه پیرغلام اهل بیت (ع) حاج ذبیح الله ترابی مداحی و روضه خوانی کرد.
نکاتی از سخنرانی استاد حسین انصاریان:
_ امام موسی ابن جعفر(ع) نقل می کنند: حضرت لقمان به فرزندش سفارش میکرد، در مقابل حق یعنی ریسمان خدا، خواسته خدا، امر و نهی خدا، آدم فروتنی باش؛ یعنی نگو خودم می فهمم، خودم می دانم. خودم می دانم، خودم می فهمم، یعنی نیازی به غیر خودم ( خدا، پیغمبر و تورات، انجیل، زبور، قرآن) ندارم.
_ در سوره قصص، اهل ایمان با معرفت، عالم، کسانی که ارزیابی درست الهی داشتند، قارون ثروتمند را نصیحت کردند؛ بیا در این جامعه خوبی های خدا را تلافی کن، با این پول می شود آخرت را ساخت، قارون بیا با پولت آخرت بساز.
_ کسانی که پول دارند، نمی شود یک طرفه آخرت را بسازند، یعنی با عبادت تنها، چون اگر دلشان نیایند پول خرج کنند یعنی بخیل هستند، عبادت بخیل آخرت نمی سازد. کسی که پول ندارد، امر شامل حال او نمی شود.
_ سه بار نان خالی دادن اهل البیت(ع) به یتیم و مسکین و اسیر را در سوره انسان ببینید، خدا به زیاد و کم بودن کاری ندارد، به وظیفه کار دارد. تکلیف باید ادا شود.
_ دستور خدا در هزینه کردن مال، دستور عادلانه است، نه می گوید همه مالت را بده و نه می گوید یک قران نده، عادلانه هزینه کن.
_ قارون جواب نصیحت مومنان زمان خودش را اینگونه داد: خودم می دانم با پول خود چه کنم. این خودم می دانم، غرور است، نخوت است، کبر است. پروردگار عالم برای قارون هم عذاب دنیا و آخرت رقم زد.
عقیق: به گزارش عقیق این مراسم با قرائت زیارت عاشورا توسط حاج حسین ارضی آغاز شد.
در این مراسم حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان به سخنرانی پرداخت و در ادامه پیرغلام اهل بیت (ع) حاج ذبیح الله ترابی مداحی و روضه خوانی کرد.
نکاتی از سخنرانی استاد حسین انصاریان:
_ امام موسی ابن جعفر(ع) نقل می کنند: حضرت لقمان به فرزندش سفارش میکرد، در مقابل حق یعنی ریسمان خدا، خواسته خدا، امر و نهی خدا، آدم فروتنی باش؛ یعنی نگو خودم می فهمم، خودم می دانم. خودم می دانم، خودم می فهمم، یعنی نیازی به غیر خودم ( خدا، پیغمبر و تورات، انجیل، زبور، قرآن) ندارم.
_ در سوره قصص، اهل ایمان با معرفت، عالم، کسانی که ارزیابی درست الهی داشتند، قارون ثروتمند را نصیحت کردند؛ بیا در این جامعه خوبی های خدا را تلافی کن، با این پول می شود آخرت را ساخت، قارون بیا با پولت آخرت بساز.
_ کسانی که پول دارند، نمی شود یک طرفه آخرت را بسازند، یعنی با عبادت تنها، چون اگر دلشان نیایند پول خرج کنند یعنی بخیل هستند، عبادت بخیل آخرت نمی سازد. کسی که پول ندارد، امر شامل حال او نمی شود.
_ سه بار نان خالی دادن اهل البیت(ع) به یتیم و مسکین و اسیر را در سوره انسان ببینید، خدا به زیاد و کم بودن کاری ندارد، به وظیفه کار دارد. تکلیف باید ادا شود.
_ دستور خدا در هزینه کردن مال، دستور عادلانه است، نه می گوید همه مالت را بده و نه می گوید یک قران نده، عادلانه هزینه کن.
_ قارون جواب نصیحت مومنان زمان خودش را اینگونه داد: خودم می دانم با پول خود چه کنم. این خودم می دانم، غرور است، نخوت است، کبر است. پروردگار عالم برای قارون هم عذاب دنیا و آخرت رقم زد.
