تا جمعه ظهور. . .
زمینه سازی و کادرسازی وظیفه شیعیان در قبال ظهور است، حضور حداکثری مردم در صحنه و تسهیل موانع ظهور حضرت مواردی است که منتظر باید به آن توجه کند. چراکه زمینه سازی و عزم عمومی جوهر انتظار فرج است.
عقیق:برنامه زنده "تا جمعه ظهور" با هدف گسترش، تعمیق و ترویج فرهنگ مهدوی و افزایش سطح آگاهی مخاطبان رادیو در حوزه معارف مهدوی و ارتقاء بینش عمومی نسبت به اساسی‌ترین وظایف منتظران و مقابله با باورهای سست و خرافی و برداشت‌های غلط از نشانه‌های ظهور یا معارف مهدوی طراحی شده است که هر جمعه همراه با امواج رادیو معارف میهمان شنوندگان این شبکه رادیویی است.در این برنامه حجت الاسلام شجاعی مهر، استاد مرکز تخصصی مهدویت به بررسی وظایف اجتماعی منتظران می پردازد.
یکی از باورهای تشیع اعتقاد به تحقق جامعه موعود در مرحله پایانی تاریخ به وسیله امام عصر(ع) است. جامعه ای که طبق روایات همه امورش بر محور ولایت ولی خدا، آهنگ بندگی و عبودیت به خود می گیرد، حال باید ببینیم این اعتقاد آرمانی چه رسالتی را بر دوش انسان مومن و منظر می گذارد؟
محور تحقق این جامعه با سیر تاریخی و تدریجی از انبیا و ابتدای تاریخ آغاز می شود. اما در طول تاریخ بعد از انبیا بار تحقق جامعه بر دوش شیعیان است که باید با تمام توان و قدم به قدم خود را برای رسیدن به این دوره آماده کنند. این طور نیست که هیچ نقشی در تحقق جامعه برای ما مشخص نشده باشد.
انتظار علاوه بر تکالیف فردی رسالت اجتماعی بر روی دوش ما و جامعه می گذارد، در بحث های احساسی در حوزه مهدویت همه به بعد فردی انتظار توجه می کنند و جامعه شناسی انتظار را کمتر مورد توجه قرار می دهند. درحالی که دین نیامده که فقط بعد فردی انسان ها را هدایت کند. بلکه آمده تا علاوه بر فرد روابط اجتماعی را تهذیب کند. همانطور که انبیا به دنبال تعاون اجتماعی و پرستش جمعی انسان ها بودند.
در عصر ظهور علاوه بر ایمان فردی حیات اجتماعی انسان ها بر محور امام عصر شکل می گیرد و ولایت امام زمان(ع) علاوه بر اشخاص باید محور شکل گیری جامعه و عبادت اجتماعی شود و همه جامعه حول محور این اراده شکل بگیرد.
همانطور گه دشمن همه سازوکارهای جامعه جهانی را بکار می گیرد که از جهان یک دهکده کوچک براساس امیال خود بسازد. ما باید تلاش کنیم جامعه ای بسازیم که زمینه ساز و مقدمه جامعه جهانی حضرت باشد و اجتماع را هماهنگ با عصر ظهور کنیم؛ رسالت ما نسبت به عصر ظهور فقط تربیت نفوس نیست، آرمان مهدویت یک سری تکالیف اجتماعی و جمعی را به روی جامعه شیعه می گذارد.
یکی از تکالیف اجتماعی ما به عنوان جامعه منتظر فراهم نمودن بستر و آماده سازی زمینه برای ظهور امام عصر(ع) است، تکلیف اصلی شیعه این است که زمینه ساز ظهور مولایش باشد و در دوران غیبتش پشت سر ولی امر مسلیمن ولی فقیه بایستد و مشق یاری ولی را تمرین کند، رسالت نظام و حکومت ما که براساس ولایت فقیه شکل گرفته، زمینه سازی است و زمینه سازی راهبرد کلان و استراتژی اصلی جامعه ما را در عصر غیبت تشکیل می دهد.
زمنیه سازی یعنی ایجاد تحول اساسی در فرد و جامعه، تحول در فرد یعنی تحول در معرفت و بینش در احساسات و گرایشات در رفتار و کنش ها، در فضای جامعه باید اهداف و روابط و ساختارهای اجتماعی متحول شود؛ زیرا خدا در سوره رعد آیه 11 به این تغییر و تحول اشاره می کند و می فرماید: خداوند سرنوشت هیچ مردم و ملتی را تغییر نمی دهد مگر اینکه خودشان این تغییر را ایجاد کنند.
جامعه ای زمینه ساز است که هدف اساسی و مشترک تمام اعضای او فراهم نمودن بسترهای لازم برای ظهور باشد، لذا جامعه ما باید زمینه ساز باشد، زمینه سازی یعنی تلاش و کوشش و جهد کسی که معتقد به مهدویت است. اهل جهاد و کوشش است و هر کس باید به اندازه ظرفیت و توان خود، بتواند جامعه در تمام سطوح را به سمت حضرت حرکت دهد. این از وظایف اجتماعی اوست.
امام زمان(ع) قرار است، بیایند تمام زمین را اصلاح کنند، او مصلح کل است، وظیفه من است در شهر خود، اداره خود و در فامیل خود شروع به اصلاح کنم. زیرا امام زمان(ع) عالم را که به معجزه پیش نمی برد، باید این اتفاقات به صورت طبیعی اتفاق بیفتد تا نیرو و یار فراهم شود. بنابراین کار اصلی ما نیروسازی در جامعه منتظر است.
زمینه سازی برای ظهور از وظایف اجتماعی است، همچنین یارگیری برای امام برای در رکاب بودن حضرت وظیفه اجتماعی است، در روایات آمده که اهل بیت(ع) به خاطر قلت یار نتوانستند، اهداف خود را پیش ببرند، از امام علی(ع) و حضرت رسول(ص) تا امام حسن(ع) و سایر اهل بیت(ع)، اگر عاشورا اتفاق می افتد، چون یاران حضرت از دو رقم بیشتر نمی شود.
زمینه سازی، نیروسازی و کادرسازی وظیفه ما شیعیان در قبال ظهور حضرت است. این درحالی است که اعتقاد به مهدویت به انسان حس انرژی و تلاش و حرکت و نیرو می دهد. حضور حداکثری مردم در صحنه و تسهیل موانع ظهور حضرت مواردی است که منتظر باید به آن توجه کند. چراکه زمینه سازی و عزم عمومی جوهر انتظار فرج است.
انسان منتظر و جامعه طراز انسان و جامعه ای است که مردم دوش به دوش هم برای کمک به حضرت بیایند، در روایات آمده وقتی حضرت ظهور می کنند، قبل از قیام رو به مردم می کنند و می فرمایند ای مردم ما از خدا نصرت می طلبیم و از هر کس از مردم که دعوت ما را بپذیرد و در صف یاران ما بیاید، نصرت می طلبیم. یعنی هم نصرت الهی و هم یاری مردمی در قیام مهم است.
همچنین در روایات آمده مهدی(ع) به وسیله رعب و وحشتی که از ناحیه خدا در دل دشمنان می افتد، کمک داده می شود. دشمنانش مرعوب می شود و به وسیله امدادهای غیبی پشتیبانی می شود. مانند نابود شدن سپاه سفیانی در منطقه بیدا، از طرفی نیز کمک های مردمی و حضور مردم در صحنه به یاری حضرت می آیند.
در روایات آخرالزمان آمده که ایرانیان زمینه ساز اصلی انقلاب هستند؛ پیامبر اسلام(ص) در روایتی می فرمایند: مردمی از مشرق قیام کرده و زمینه سازی حکومت حضرت می کنند. بنابراین نقش ایرانیان در زمینه سازی در قیام حضرت یک نقش و کارویژه اساسی است که در ادبیات روایی ما جایگاه ویژه ای دارد.
منبع:شبستان
