حجت الاسلام جوادی آملی؛
اگر انسان خودبین باشد نه معلوم و واقع بین یا علم بین، هم علم و هم عالم حجاب می‌شود تا نتواند حقیقت واقعی را ببیند و از این رهگذر علم حجاب می‌شود.
عقیق: حجت الاسلام والمسلمین مرتضی جوادی آملی، رییس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء در گفتگویی در پاسخ به این سوال که علم چگونه می تواند حجاب باشد و انسان را به ورطه سقوط بکشاند، گفت: در احادیث نورانی که از ائمه معصومین (ع) صادر شده است، این مضمون به صورت مکرر بیان شده که علم حجاب اکبر است اما برای تبیین این موضوع اولا باید حجاب شناخته شود و پس از آن روشن شود که علم چگونه می تواند حجاب شده و بین مطلوب و مقصود انسان فاصله اندازد.وی ادامه داد: حجاب آن امری حائل میان انسان و مقصود است که گاهی مادی و ظلمانی است و گاهی مجرد و نورانی؛ لذا هر چه موجب فاصله و ممانعت انسان با مقصود واقعی شود، حجاب خواهد بود.
حجت الاسلام جوادی آملی تصریح کرد: اما گاه نسبت به امور دنیوی حجاب ظلمانی گفته می شود چرا که در نشئه طبیعت یافت شده و انسانی که مال و مقام را مورد علاقه خود قرار داده، این دنیا حجاب برای آخرت او خواهد شد و برای کمالات حقیقی او این عالم ماده و ظلمانی حجاب می شود و از این جهت به آن حجاب ظلمانی گفته می شود که بین انسان و حقیقت که مایه رفعت و کمال اوست، فاصله می اندازد.
عضو مجمع عالی حکمت اسلامی عنوان کرد: اما این که آیا علم حجاب است یا چطور این اتفاق می تواند رخ دهد و اینکه چرا حجاب اکبر خوانده شده است، اولا باید دانست علم دارای اضلاع سه گانه است؛ ضلع نخست عالم، ضلع دوم معلوم و ضلع سوم علم که رابط میان عالم و معلوم است و آن را تعیین می کند.
وی ابراز کرد: اگر در این اضلاع ثلاثه، انسان خود را که عالم است بنگرد یا علم را که فاصله بین او و معروف و مقصود او است، طبیعی است نمی تواند آن حقیقت اصلی را مشاهده کند اما اگر خود را بنگرد نه مقصود را یا علم را بنگرد و نه معلوم و معروف را در این دو صورت برای انسان حجاب حاصل می شود زیرا بین انسان و مطلوب، او خود حجاب شده است.
حجت الاسلام جوادی آملی بیان کرد: آن کسی که بر اساس علم خودبین شود، نه معلوم بین، خودیت او حجابی است که بین او و مطلوبش واقع شده و این گونه علم برای او حجاب می شود.
وی عنوان کرد: اگر انسان خودبین باشد نه معلوم و واقع بین یا علم بین، هم علم و هم عالم حجاب می شود تا نتواند حقیقت واقعی را ببیند و از این رهگذر علم حجاب می شود اما آنچه حقیقت است و باید به آن توجه شود، معلوم است لذا ابن سینا می گوید آن کسی که عرفان را به خاطر عرفان بخواهد و به علم چشم بدوزد نه به معلوم، و به حجاب علم از معلوم وا بماند، او مشرک است.
رییس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء تاکید کرد: آن زمانی که انسان از خودیت خود دست بردارد و علم خود را نبیند، از تثلیث به توحید راه می برد و تنها معروف را می بیند و این رسیدن به مطلوب حقیقی است لذا اگر انسان بر اساس علم خود بین یا علم بین شود و به جای آنکه از خورشید بخواهد اشیا را ببیند، به خود خورشید چشم بدوزد، هرگز نمی تواند اشیاء را ببیند. بنابراین، علم بینی نه معلوم بینی، انسان را از توحید حقیقی باز می دارد و اینچنین او در فضای علم آموزی مشرک می شود و زمانی می تواند این حجاب را برطرف کند که نه خودبین باشد و نه علم بین بلکه تمام توجهش به معلوم باشد.
حجت الاسلام جوادی آملی یادآور شد: این که گفته می شود علم حجاب اکبر است اگر انسان علم را در سینه خود وجب کرد و بزرگ دانست، دچار حجاب خودیت شده که بدترین حجاب ها است و نباید فراموش کرد معلوم و معروف خدا و کمالات او است.
منبع:شبستان
