عقیق:هنگامى كه امام صادق عليه السّلام به عراق رفتند، مردم خدمت ايشان شرفياب شدند و گفتند: مولاى ما، دانسته ‏ايم كه خاك مرقد مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام موجب شفا از هر بيمارى است؛ آيا وسيله‏ ى ايمنى از هر ترسى هم مى ‏باشد؟ در پاسخ فرمود:

«آرى، اگر كسى بخواهد از هر بيمى در امان بماند، تسبيحى كه از خاك مرقد امام حسين عليه السّلام ساخته شده است را بردارد و هنگامى كه در بستر آرميد، آن را به دست بگيرد و سه بار دعاى ليلة المبيت‏1 را بخواند.

سپس آن را بوسيده بر روى چشم بگذارد و بگويد:
اللّهمّ إنّي أسألك بحقّ هذه التّربة و بحقّ صاحبها و بحقّ جدّه و بحقّ أبيه و بحقّ أمّه و بحقّ أخيه و بحقّ ولده الطّاهرين، اجعلها شفاء من كلّ داء و أمانا من كلّ خوف و حفظا من كلّ سوء.
(پروردگارا، به حقّ اين تربت و به حقّ صاحب آن و به حقّ جدّ او و پدر و مادر و برادر و فرزندان پاكيزه ‏اش از تو مى‏ خواهم كه آن را وسيله‏ ى درمان از هر درد و ايمنى از هر ترس و سبب نگه‏دارى از هر آفت و بدى قرار دهى.) سپس تسبيح را در گريبان پيراهن بگذارد. اگر اين كار را در بامداد انجام دهد، پيوسته تا شب در امان خدا خواهد بود و اگر شب باشد تا صبح در پناه خداوند خواهد ماند.» نيز در حديث ديگرى فرموده است:

«در هنگام برداشتن تربت بگو:
اللّهمّ هذه طينة قبر الحسين عليه السّلام؛ وليّك و ابن وليّك؛ اتّخذتها حرزا لما أخاف و ما لا أخاف.
پروردگارا، اين تربت آرامگاه حضرت حسين عليه السّلام، ولىّ تو و زاده‏ ى ولىّ توست. آن را جهت آسودگى و محفوظ ماندن از هر چه از آن مى ‏ترسم و آن چه [به سبب عدم آگاهى‏] از آن نمى‏ ترسم، برداشته‏ ام.» هم چنين به سند ديگرى چنين روايت شده است:«اللّهمّ إنّي أخذته من قبر وليّك و ابن وليّك فاجعله لي أمنا و حرزا ممّا أخاف و ممّا لا أخاف.
پروردگارا، اين خاك را از مرقد ولىّ تو و زاده‏ ى ولىّ تو برداشته ‏ام؛ پس آن را باعث حفظ و ايمنى‏ ام از زيان آن چه مى ‏ترسم و نمى ‏ترسم، قرار ده.» روايت شده است كه هر كس از زمام‏دار يا شخص ديگرى مى‏ ترسد؛ اگر از منزل خود بيرون رود و به اين كار مبادرت ورزد، [اين كار] پناه او خواهد بود.

پی نوشت ها:
1-«أمسيت اللّهمّ معتصما بذمامك و جوارك المنيع- الّذي لا يطاول و لا يحاول من شرّ كلّ غاشم و طارق من سائر من خلقت و ما خلقت من خلقك الصّامت و النّاطق من كلّ مخوف بلباس سابغة حصينة ولاء أهل بيت نبيّك عليهم السّلام محتجبا من كلّ قاصد لي أذيّة بجدار حصين الإخلاص في الاعتراف بحقّهم و التّمسّك بحبلهم موقنا أنّ الحقّ لهم و معهم و فيهم، و بهم أوالي من والوا و أجانب من جانبوا و أعادي من عادوا، فصلّ على محمّد و آله و أعذني اللّهمّ بهم من شرّ كلّ ما أتّقيه يا عظيم. حجزت الأعادي عنّي ببديع السّماوات و الأرض. إنّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ‏.»
اين دعا با اندكى تغيير، در مفاتيح الجنان بعد از زيارت اربعين آمده است.
۲- آداب سفر در فرهنگ نيايش (ترجمه الأمان)، ص‏۱۱۷و۱۱۸.

منبع:افکار

211008