بشارت حضرت آدم به این گونه بود که از نسل شیث، پیامبری برگزیده می‌شود که نامش نوح است. طبق روایات او در محل مسجد کوفه زندگی می‌کرده و شغلش نجاری بوده است.
عقیق:چهل و دومین شماره نشریه تربیتی اخلاقی خُلُق از سوی مؤسسه فرهنگی دارالهدی منتشر شد، دراین شماره موضوعاتی مانند مبانی، اصول و روش‌های تربیت اخلاقی، اهمیت قرائت قرآن در کلام مقام معظم رهبری، سخنرانی آیت‌الله ناصری درباره اهمیت ماه ذی الحجه، الگوهای قرآنی، دو حکایت درس آموز اخلاقی از مرحوم آیت‌الله مرعشی نجفی و مرحوم حاج ملامحمد کزازی، جهاد با نفس، مروری بر مشکلات اخلاقی انسان و درمان‌های قرآنی آن در کلام حجت‌الاسلام والمسلمین جعفر ناصری و مروری بر آثار معنوی دفاع مقدس مطرح شده است.
همچنین اعمال روز دحوالارض در کلام آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، بررسی و نقد عرفان‌های نوظهور: خدای تشریفاتی (نقد عیار توحید در اندیشه‌های جی پی واسوانی-بخش دوم)، نامه‌ای از ملامحسن فیض کاشانی، بررسی انواع انتظار وبیان انتظار مطلوب، یادی از استاد اخلاق آیت‌الله شب‌زنده‌دار، معرفی دستورالعملی مجرب برای رهایی از مشکلات و ... از دیگر موضوعات بیان شده در چهل و دومین شماره نشریه تربیتی اخلاقی خُلُق است.
*محل زندگی و شغل حضرت نوح(ع)/ نبوت نوح(ع) و بشارت حضرت آدم(ع)
در این شماره از این نشریه به بیان مختصری از زندگی حضرت نوح به عنوان اولین پیامبر اولوالعزم پرداخته شده است، در بخشی از این مقاله می‌خوانیم:
گفته‌اند نوح، مردی گندم‌گون بلندقد و درشت‌اندام بود و صورتی ملیح و ملایم داشت و دارای محاسنی بلند، و خط پیشانی او در صورتش بر ابهت و جذبه او می‌افزود.
محل زندگی حضرت نوح، مسجد کوفه بوده و طبق روایات، شغل او نجاری بوده است.
آن زمان که از ناحیه حق تعالی خبر رحلت حضرت آدم(ع) فرا رسید، مأمور به وصیت به فرزند خلف خود یعنی حضرت شیث(ع) شد. از وصایای مهم حضرت آدم، بشارت به حضرت نوح(ع) است. بشارت حضرت آدم به این‌گونه بود که از نسل شیث، پیامبری برگزیده می‌شود که نامش نوح است. او قوم خود را به حق دعوت می‌کند؛ اما قوم او از او روی‌گردان می‌شوند. آگاه باشید که هر کس از شما او را درک کرد، باید به او ایمان آورد که هر کس به او ایمان آورد، از توفان و غرق شدن، نجات می‌یابد. این عهدی بین حضرت آدم و پیامبران بعد از او تا زمان حضرت بود.
در اینکه حضرت نوح در چه سنی به نبوت رسید، اختلاف است. برخی در سن هشتاد و پنج سالگی و برخی دیگر چهار صد تا پانصد سال ذکر کرده‌اند. عمر ایشان نیز محل اختلاف است. برخی اندکی بیش از هزار سال و برخی دیگر دو هزار و پانصد سال ذکر کرده‌اند.
*علت عدم تمرکز در نماز/چرا برخی افراد دنبال چند همسری هستند
در مقاله «چشمه زلال» که برگرفته از سخنان حجت الاسلام والمسلمین جعفر ناصری است، مروری بر مشکلات اخلاقی انسان و درمان‌های قرآنی آن دارد، در بخشی از این مطلب می‌خوانیم:
یکی از بیماری‌های انسان، عبارت است از بیماری کثرت‌گرایی خیال و بی‌ضابطه بودن این قوه و به عبارت دیگر، بیماری عدم تسلط قوه عاقله بر قوه خیال. در این بیماری، قوه خیال به یمین و یسار سیر می‌کند و اصلاً از اختیار شخص خارج است؛ مانند اسب سرکشی که افسار ندارد، تا صاحبش آن را کنترل کند. گاهی مشکل ما این است که می‌خواهیم دو رکعت نماز بخوانیم، اما فرّار بودن ذهن و بی‌اختیار بودن خیالات نمی‌گذارد که یک «لا اله الا الله» به درستی بگوییم و پراکنده نباشیم. نداشتن توجّه، یک معنا است و اشتغال زیاد به امور منافی، یک معنای دیگر است. من گرفتاری‌ام این است که آن قدر از جهت ذهنی، اشتغال و خیالات دارم که نمی‌توانم نماز فارغ از اشتغال بخوانم. این، نشانه عدم قرار و ثبات قوه خیال است که با کمترین محرک بیرونی یا درونی به حرکت می‌افتد و به یمین و یسار می‌رود که یک بیماری است.
قرآن کریم در سوره مبارک احزاب، خیلی لطیف به این بیماری اشاره می‌فرماید: «یا نِسَاء النَّبِی لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا»، اى همسران پیامبر! شما همچون یکى از زنان معمولى نیستید، اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به نرمى سخن مگویید که بیماردلان در شما طمع کنند و به شیوهاى شایسته سخن گویید.
در اینجا قرآن، طمع(شهوانی) را بیماری قلب می‌داند: «فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ». این بیماری، بیماری عدم استقرار روح و عدم اطمینان است؛ یعنی قوه خیال شخص، بیمار است و با کمترین تحریک بیرونی -مانند نوع صحبتِ جنس مخالف- به سراغ مسائل شهوانی می‌رود و طمع می‌کند.
از مصادیق و درجات طمع شهوانی، این است که شخص، همسر دارد؛ ولی تشتت افکار دارد و زیاده‌خواه است و قناعت به زندگی و همسرش نمی‌کند. این‌ها بیماری و مرض است. این مشکل، چقدر زندگی‌ها را از هم می‌پاشد و چقدر فشار و اذیت به طرفین وارد می‌کند! دلیل این مشکلات، این است که بر اساس آیه «فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ» قلب و شخصیت، بیمار است، لذا نیاز کاذب احساس می‌کند و در صدد زیاده‌خواهی است؛ در حالی که این کار، تشتت می‌آورد و استقرار و اطمینان و توفیق ذکر الله را از بین می‌برد.
نشریه خلق، هر دو ماه یک بار، در حوزه اخلاق و تربیت و سیره اهل بیت(ع) تحت نظر آیت‌الله ناصری منتشر می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای خرید یا اشتراک نشریه با شماره تلفن 02537737429 تماس بگیرند.
منبع:فارس
همچنین اعمال روز دحوالارض در کلام آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، بررسی و نقد عرفان‌های نوظهور: خدای تشریفاتی (نقد عیار توحید در اندیشه‌های جی پی واسوانی-بخش دوم)، نامه‌ای از ملامحسن فیض کاشانی، بررسی انواع انتظار وبیان انتظار مطلوب، یادی از استاد اخلاق آیت‌الله شب‌زنده‌دار، معرفی دستورالعملی مجرب برای رهایی از مشکلات و ... از دیگر موضوعات بیان شده در چهل و دومین شماره نشریه تربیتی اخلاقی خُلُق است.
*محل زندگی و شغل حضرت نوح(ع)/ نبوت نوح(ع) و بشارت حضرت آدم(ع)
در این شماره از این نشریه به بیان مختصری از زندگی حضرت نوح به عنوان اولین پیامبر اولوالعزم پرداخته شده است، در بخشی از این مقاله می‌خوانیم:
گفته‌اند نوح، مردی گندم‌گون بلندقد و درشت‌اندام بود و صورتی ملیح و ملایم داشت و دارای محاسنی بلند، و خط پیشانی او در صورتش بر ابهت و جذبه او می‌افزود.
آن زمان که از ناحیه حق تعالی خبر رحلت حضرت آدم(ع) فرا رسید، مأمور به وصیت به فرزند خلف خود یعنی حضرت شیث(ع) شد. از وصایای مهم حضرت آدم، بشارت به حضرت نوح(ع) است. بشارت حضرت آدم به این‌گونه بود که از نسل شیث، پیامبری برگزیده می‌شود که نامش نوح است. او قوم خود را به حق دعوت می‌کند؛ اما قوم او از او روی‌گردان می‌شوند. آگاه باشید که هر کس از شما او را درک کرد، باید به او ایمان آورد که هر کس به او ایمان آورد، از توفان و غرق شدن، نجات می‌یابد. این عهدی بین حضرت آدم و پیامبران بعد از او تا زمان حضرت بود.
در اینکه حضرت نوح در چه سنی به نبوت رسید، اختلاف است. برخی در سن هشتاد و پنج سالگی و برخی دیگر چهار صد تا پانصد سال ذکر کرده‌اند. عمر ایشان نیز محل اختلاف است. برخی اندکی بیش از هزار سال و برخی دیگر دو هزار و پانصد سال ذکر کرده‌اند.
*علت عدم تمرکز در نماز/چرا برخی افراد دنبال چند همسری هستند
در مقاله «چشمه زلال» که برگرفته از سخنان حجت الاسلام والمسلمین جعفر ناصری است، مروری بر مشکلات اخلاقی انسان و درمان‌های قرآنی آن دارد، در بخشی از این مطلب می‌خوانیم:
یکی از بیماری‌های انسان، عبارت است از بیماری کثرت‌گرایی خیال و بی‌ضابطه بودن این قوه و به عبارت دیگر، بیماری عدم تسلط قوه عاقله بر قوه خیال. در این بیماری، قوه خیال به یمین و یسار سیر می‌کند و اصلاً از اختیار شخص خارج است؛ مانند اسب سرکشی که افسار ندارد، تا صاحبش آن را کنترل کند. گاهی مشکل ما این است که می‌خواهیم دو رکعت نماز بخوانیم، اما فرّار بودن ذهن و بی‌اختیار بودن خیالات نمی‌گذارد که یک «لا اله الا الله» به درستی بگوییم و پراکنده نباشیم. نداشتن توجّه، یک معنا است و اشتغال زیاد به امور منافی، یک معنای دیگر است. من گرفتاری‌ام این است که آن قدر از جهت ذهنی، اشتغال و خیالات دارم که نمی‌توانم نماز فارغ از اشتغال بخوانم. این، نشانه عدم قرار و ثبات قوه خیال است که با کمترین محرک بیرونی یا درونی به حرکت می‌افتد و به یمین و یسار می‌رود که یک بیماری است.
قرآن کریم در سوره مبارک احزاب، خیلی لطیف به این بیماری اشاره می‌فرماید: «یا نِسَاء النَّبِی لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا»، اى همسران پیامبر! شما همچون یکى از زنان معمولى نیستید، اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به نرمى سخن مگویید که بیماردلان در شما طمع کنند و به شیوهاى شایسته سخن گویید.
در اینجا قرآن، طمع(شهوانی) را بیماری قلب می‌داند: «فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ». این بیماری، بیماری عدم استقرار روح و عدم اطمینان است؛ یعنی قوه خیال شخص، بیمار است و با کمترین تحریک بیرونی -مانند نوع صحبتِ جنس مخالف- به سراغ مسائل شهوانی می‌رود و طمع می‌کند.
از مصادیق و درجات طمع شهوانی، این است که شخص، همسر دارد؛ ولی تشتت افکار دارد و زیاده‌خواه است و قناعت به زندگی و همسرش نمی‌کند. این‌ها بیماری و مرض است. این مشکل، چقدر زندگی‌ها را از هم می‌پاشد و چقدر فشار و اذیت به طرفین وارد می‌کند! دلیل این مشکلات، این است که بر اساس آیه «فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ» قلب و شخصیت، بیمار است، لذا نیاز کاذب احساس می‌کند و در صدد زیاده‌خواهی است؛ در حالی که این کار، تشتت می‌آورد و استقرار و اطمینان و توفیق ذکر الله را از بین می‌برد.
نشریه خلق، هر دو ماه یک بار، در حوزه اخلاق و تربیت و سیره اهل بیت(ع) تحت نظر آیت‌الله ناصری منتشر می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای خرید یا اشتراک نشریه با شماره تلفن 02537737429 تماس بگیرند.
منبع:فارس
