عقیق:"آیت الله جوادی آملی" در کتاب "مفاتیح الحیات" ذیل عنوان "آداب خوابیدن" درباره "وقت خواب" می نویسند:

امام باقر(علیه السلام) می فرماید: «خواب در ابتدای روز مایه نادانی و کودنی و خواب  قیلوله (خواب کوتاه نیمروز) نعمت و خواب پس از عصر مایه حماقت و ابلهی و خواب میان مغرب و عشا مایه محرومیت از روزی است.» (1)
امیرمومنان امام علی(علیه السلام) می فرمایند: «خواب میان مغرب و عشا و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.» (2)
میانه روی در خواب
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) می فرماید: « خدا سه چیز را دوست دارد: کم گویی، کم خوابی  و کم خوری.» (3)

و نیز می فرماید: یکی از بدترین چیزهایی که درباره امتم هراس دارم پرخوابی است.» (4)

امیرمومنان(علیه السلام) می فرماید: «اهل دنیا کسی است که خوابش بسیار باشد.» (5)
هم چنین می فرماید: « پرخوری و پرخوابی جان را فاسد می کنند و زیانبارند.» (6)
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «پرخوابی دین و دنیا را از بین می برد.» (7)


پی نوشت :
1) الفقیه. ج1.ص 502
2)  کتاب خصال.ص505
3) تنبیه الخواطر و نزهه النواطر.ج2.121
4) الجامع الصضیر.ج1.ص49
5)ارشادالقلوب.ص201
6) غررالحکم.ص360
7) الکافی.ج5.ص84
8) کتاب الخصال.ص238

منبع:جام

211008