عقیق:در این باره از حضرت محمد (ص) روایت شده است که ایشان فرموده اند: هر که راهی رود که در آن علمی جوید، خداوند او را به راهی راهنمایی نماید که سرانجام آن بهشت است؛ چرا که فرشتگان پرهای خود را برای طالب علم می گستراند و برای جوینده ی علم آمرزش طلب می نمایند و نیز هر چه در آسمان و زمین است برای او استغفار می نمایند و برتری عالم بر عابد، چون برتری ماه است بر سایر اختران در شب چهارده و به راستی علما وارثان پیغمبرانند؛ زیرا پیغمبران دینار و درهمی به ارث نمی گذارند ولی علم را به ارث نهاده اند و هر که از آن استفاده نماید، بهره فراوانی می برد و همچنین در جایی دیگر می فرمایند: هر کس دوست دارد که به رها شدگان از آتش دوزخ نگاه کند، به طالبان علم بنگرد. قسم به خدایی که جانم در دست اوست؛ جوینده ی علمی نیست که بر در خانه ی عالم و دانشمندی مراجعه کند مگر این که خداوند متعال به ازای هر گام او، ثواب عبادت یک سال را بنویسد و برای هر گامِ او شهری در بهشت بسازد و او بر روی زمین راه می رود در حالی که زمین برای او استغفار می کند و شب را در حالی به صبح می رساند که او در زمره بخشیده شدگان می باشد و همانا ملائکه گواهی دهند که آن ها از رهاشدگان آتش دوزخ می باشند و نیز رسول اکرم (ص) بیان می دارند: هر مومنی بمیرد و یک ورق از او بماند که دانشی بر آن باشد؛ آن ورقه روز قیامت میان او و دوزخ پرده ای شود و خدای تبارک و تعالی به تعداد حروفی که در آن نوشته شده است شهری (در بهشت) به او می دهد که هفت برابر دنیا باشد و مومنی نباشد که یک ساعت نزد عالمی بنشیند، جز آن که پروردگار عزوجل ندا می دهد که همانا نزد حبیبم نشسته ای و به عزت و جلالم سوگند تو را با او در بهشت ساکن می نمایم.

پی نوشت ها:
1- مجلسی، محمدباقر. بحارالانوار، ج1: 164، 184، 198.
2- رسولی محلاتی، سید هاشم. راهنمای بهشت: 447- 449.

منبع:قدس

211008