عقیق:ارتباط
پیامبران با جهان غیب به صورتهای گوناگون تجلّی میکند:
الف- گاهی دستورات الهی مستقیماً به روح و قلب پاک پیامبران
وحی می‌شود و خداوند بدون واسطه با آنان گفتگو میکند.
ب- گاهی ممکن است خالق جهان از پشت حجابی با ایجاد صوت،
با پیامبر خود سخن بگوید؛ مانند مکالمهای که خداوند در وادی طور با حضرت موسی
(ع)[1]
داشت.
و از این نوع است آنچه که به پیامبران در خواب وحی می‌شود؛ مانند خوابی که ابراهیم
(ع) در آن برای ذبح اسماعیل مأموریّت یافت.[2]
ج- گاهی وحی به وسیله فرشتهای که حامل پیام است، انجام
میگیرد و فرشته آسمانی سخن خدا را حکایت میکند که قرآن یا بخشی از آن به این
طریق به وسیله جبرئیل بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است.
«نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْامینُ عَلی قَلْبِکَ»[3]
روح الامین (جبرئیل) آن (قرآن) را بر قلب تو نازل کرد.
«وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکَلِّمَهُ اللَّهُ الَّا وَحْیاً اوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ اوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ ما یَشاءُ»[5]
خداوند با بشری سخن نمیگوید جز از راه وحی (بدون واسطه) یا از پشت حجابی یا رسولی را میفرستد تا به اذن خداوند آنچه میخواهد وحی میکند.
علامه طباطبایی می نویسد: روایات زیادی داریم که همان گونه که جبرئیل بر پیامبر اکرم (ص) نازل میشد که قسم سوم از وحی است، در خواب هم به ایشان وحی میشد که از نوع دوم است و نیز بدون واسطه به ایشان وحی میشد که قسم اول است.[6]
پی
نوشت ها:
[1] . قصص، آیه 30.
[2] . صافات، آیه 102.
[3] . شعراء، آیه 194.
[4] . المیزان، ج 18، ص 76- 77، ناشر شیخ محمد آخوندی.
[5] . شورا، آیه 51.
[6] . المیزان، ج 18، ص 78.
معارف دینی، ص:57 و 58
منبع:جام
211008
