عقیق: حضرت ادريس (عليه السلام) به پنج پشت به حضرت آدم (عليه السلام) مى رسد، با اين ترتيب: ادريس بن الياذر بن مهلائيل بن قينان بن انوش بن شيث بن آدم.

نام حضرت ادريس «اخنوخ» بود كه از كثرت تدريس به او ادريس مى گفتند.در كتب يونانيان نام ايشان را «هرمس» نوشته‌اند.

ادريس (عليه السلام) دوستى داشت به نام اسقيلينوس، وى از حضرت ادريس (عليه السلام) حكمت و شريعت آموخت و عالمى زاهد و متقى و مستجاب الدعوة بود، زمانيكه حضرت ادريس (عليه السلام) به مقام رَفَعْناهُ مَكاناً عَليّاً رسيد، ايشان از دورى حضرت بسيار غمگين شد، و مجسمه حضرت ادريس را براى تسلى خاطر خود ساخت، پس از مدتى ايشان فوت كرد.

مردم در منزلش آن مجسمه را يافتند، در اين هنگام شيطان به نزد آن‌ها آمد و گفت: علت اينكه ادريس (عليه السلام) مستجاب الدعوة شد، پرستش همين صورت بود و اسقيلينوس نيز به سبب پرستش همين صورت مستجاب الدعوة شده بود، اين گونه بود كه مردم به عبادت بت‌ها پرداختند.

نوشته‌اند اولين كسى كه خط نوشت و از علم حساب سخن گفت و ميزان‌ها و پيمانه‌ها را وضع كرد و خياطى نمود حضرت ادريس بود، در تفسير منهج الصادقين آمده حضرت ادريس (عليه السلام) صد سال بعد از حضرت آدم متولد شده و اولين كسى است كه از علم نجوم سخن گفت.

منبع:حج

211008