عقیق: حضرت جوادالائمّه به نقل از پدران بزرگوارش از امام حسين(ع) در حديثى بسيار طولانى حكايت فرمايد: روزى بر جدّم رسول خدا(ص) وارد شدم، شخصى به نام اءُبىّ بن كعب حضور داشت و سؤال و جواب هائى پيرامون ائمّه اطهار عليهم السلام مطرح شد تا جائى كه جدّم رسول اللّه(ص) اظهار داشت :

خداوند متعال در صُلب يازدهمين خليفه ام، نطفه اى پاك و منزّه قرار داده است كه تمام انسان هاى مؤمن به وسيله آن شادمان و راضى خواهند شد.
خداوند تبارك و تعالى در عالم ذرّ عهد و ميثاق ولايت او را گرفته است و كسانى نسبت به او كافر خواهند شد كه منكر خداوند باشند.

او امامى است پرهيزكار و پاك ، مسرور كننده و رضايت بخش ، هدايت گر و هدايت بخش ، حكم به عدل مى نمايد و بر اجراى عدالت دستور مى دهد.
در تمام امور، خداوند حكيم را تصديق مى كند و خداوند هم او را تصديق و تأييد خواهد كرد، او از ديد افراد، مخفى و پنهان مى گردد تا زمانى كه آمادگى ظهور و بيان احكامش در جامعه آشكار شود.
در طالقان گنج هاى ارزشمندى در انتظار اوست كه نه طلا است و نه نقره، بلكه مردانى قوى و پايدار خواهند بود.

خداوند متعال هنگام فرزندم ، از تمام شهرها و دورترين نقاط اصحاب او را گرد يكديگر جمع مى نمايد كه به تعداد اصحاب جنگ بدر - يعنى ؛ سيصد و سيزده نفر - خواهند بود.
و طومارى در دست دارد كه در آن نام تمام اصحاب و يارانش با معرّفى كامل از جهت نسب، شهر، شغل و فاميل خانوادگى ثبت و ظبط گرديده است . 

امام حسين(ع) افزود: اءُبىّ بن كعب سؤال كرد: علائم و نشانه هاى ظهور او چگونه و چيست ؟

همچنين شمشيرى مخصوص او، در قلاف قرار داده شده است ، كه هنگام خروج حضرتش شمشير از قلاف بيرون آيد و با قدرت خداوند به سخن آيد و گويد:
اى ولىّ اللّه ! خارج و ظاهر شو، چون كه ديگر بر تو جائز نيست كه نسبت به دشمنان خدا ساكت و آرام بنشينى .

پس در همان حال ، ظاهر و خارج مى گردد و دشمنان خداوند متعال را در هر كجاى عالَم و در هر حالتى بيابد پس از إتمام حجّت به قتل خواهد رساند.
و او تمام حدود و احكام الهى را به اجراء در خواهد آورد، در حالتى كه جبرئيل سمت راست و ميكائيل سمت چپ و شعيب فرزند صالح جلوى او قرار دارد.
و به همين زودى قبل از قيام قيامت ، او را خواهيد يافت و من تمام امور خود را به خداوند واگذار مى كنم .

سپس رسول خدا صلى الله عليه و آله در ادامه فرمايش خود افزود: اى اءُبىّ! خوشا به حال كسى كه در آن زمان حجّت خدا را درك كند و خوشا به سعادت كسى كه دوستدار او، و معتقد و مؤمن به ولايت و امامت او باشد، همانا كه خداوند متعال آن افراد مؤمن را از شدائد و هلاكت ها نجات مى بخشد.

إعلام الورى طبرسى : ج 2، ص 186 - 190

كمال الدّين صدوق : 264، ح 11

عيون اخبارالرّضا عليه السلام : ج 1، ص 59، ح 29.