عقیق:از ناملايمات زندگي آدمي، پديده‌ فقر و نياز مالي است كه روح بشر را آزار مي‌دهد و گاه به خاطر عدم مهارت انسان‌ها در مقابله با اين پديده، فقر آنها را از مسير فطريشان كه رسيدن به سعادت و رستگاري‌ است بازمي‌دارد و به سوي خطرات مهلكي سوق مي‌دهد.
از اين جهت كه پديده‌ فقر مالي، آزاردهنده روح آدمي و زمينه‌ساز سقوط او از مسير فطري است، پيامبر اسلام از كفر و فقر مالي به خدا پناه مي‌برد و مي‌گويد:

«اللّهمَّ إِنّي اَعُوذُ بِكَ من الكُفْرِ و الْفَقْرِ. فقالَ رَجُلٌ: أيَعدِلان؟ قال: نَعَمْ.»
«بارخدايا، من از كفر و فقر به تو پناه مي‌برم. مردي عرض كرد: آيا اين دو با هم برابرند؟ فرمود: آري.»
امام صادق عليه السّلام مى ‏فرمايد:
هر كه نعمتى بر او رخ نمود بسيار بگويد «الحمد للَّه»، و هر كه را هم حزن بسيار بدو روى آورد بايد طلب آمرزش كند، و هر كه فقر و تهيدستى گريبانش گرفت بسيار بگويد:«لا حول و لا قوّة إلّا باللَّه العلىّ العظيم» كه اين فقر را از او بزدايد.
امام(ع) مى‏ فرمايد: مردى از انصار از نظر پيامبر پنهان شد و چون باز آمد حضرت(ص) به او فرمود: چه چيز تو را از ما پنهان داشت؟
او در پاسخ عرض كرد: يا رسول اللَّه! فقر و كثرت بيمارى.
حضرت(ص) به او فرمود: مگر به تو سخنى را نياموختم كه اگر آن را بگويى فقر و بيمارى از تو كناره گيرد؟
عرض كرد: آرى يا رسول اللَّه.
پيامبر(ص) فرمود: هر گاه صبح و شام كردى بگو:
«لا حول و لا قوة الا باللَّه العلى العظيم، توكّلت على الحىّ الّذى لا يموت و الحمد لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً.»
آن مرد مى ‏گويد: بخدا سوگند اين دعا را سه روز نخواندم مگر آنكه تهيدستى و بيمارى از من دور شد.

پی نوشت :

بهشت كافى / ترجمه روضه كافى، ص128.

 منبع:جام

211008