۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۶ : ۲۲
مراسم شام غریبان در حضور رهبر معظم انقلاب و با مداحی حاج مرتضی طاهری برگزار شد+عکس ، صوت و متن اشعار
حجت الاسلام عالی: خداوند به واسطه امام حسین(ع) به کل عالم نظر رحمت می کند
گروهی از انسان ها هستند که معتقدند خدا همه کاره عالم است بلکه ذره ای و لحظه ای نیست که راضی به مدیریت و ولایت و مقدرات الهی نباشند. با شناخت اینهاست که جمله "ما رایت الا جمیلا" را خوب می فهمیم.
عقیق: در شام غریبان حضرت اباعبد الله الحسین (ع)، مراسم سوگواری و عزاداری سیّد و
سالار كربلا و اصحاب با وفای ایشان پنجشنبه شب در حسینیه امام خمینی
(ره) با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار شد.
در این مراسم كه جمعی از مسئولان و هزاران نفر از اقشار مختلف مردم حضور داشتند از سوی حجت الاسلام و المسلمین عالی ابعاد حادثه عظیم عاشورا تبیین شد و آقایان سماواتی و مرتضی طاهری به ذكر مصیبت امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت پرداختند.
لازم به ذكر است مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی(ره) تا جمعه ۲۴ آبان- یازدهم محرم ادامه خواهد داشت.
نکته هایی از سخنرانی حجت الاسلام عالی؛
*کسانی که مؤمن به وجود خداوند هستند، نسبت به ولایت و مدیریت خداوند متعال و خدایی اش در عالم، یکسان نیستند.
* میتوان انسان ها را در این رابطه به سه دسته تقسیم کرد؛
* دسته اول: دسته ای هستند که خداوند را صرفا به عنوان خالق قبول دارند و لاغیر! خدایی را قبول دارند که فقط خلق می کند و دستور و تکلیفی ندارد؛ در زندگی هیچ دخالتی ندارد که نتیجه اش می شود فرهنگ سکولار و این همان کفر است.
* دسته دوم: کسانی هستند که قبول دارند که خداوند در همه عرصه ها همه کاره است؛ چه در عالم تکوین(هستی و مقدراتش) و چه در عالم تشریع( قوانین و احکام دین) اما مشکلشان این است که یک جاهایی با خدا درگیر می شوند و راضی و تسلیم نیستند. و نعوذبالله چه بسا گاهی مقدرات الهی را ظلم هم بدانند!
* روح دین داری، تعبد و تسلیم بودن است.
* و اما دسته سوم: که خوشا به حال این گروه از انسان ها که نه تنها قبول دارند که خدا همه کاره عالم است بلکه ذره ای و لحظه ای نیست که راضی به مدیریت و ولایت و مقدرات الهی نباشند. همیشه راضی و تسلیم خداوند هستند و درگیری با خدای متعال ندارند.
*نه اینکه فکر کنیم گروه سوم مشکلی در زندگی ندارند بلکه چه بسا مشکلات این گروه بیشتر از بقیه هم هست. در زندگی مشکل دارند اما با زندگی مشکل ندارند.
بلا کشیم و ملامت خوریم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن
* با شناخت گروه سوم است که جمله "ما رایت الا جمیلا" را خوب می فهمیم.
* امام حسین(ع) همه جور مصیبت و بلا را کشید؛ مصیبتا ما اعظمها!
* در حدیثی از امام صادق(ع) داریم که: گاهی بنده ای که در بلاها صبر می کند، خداوند هم به خودش و هم به پاس صبرش به دیگران هم عنایت و مرحمت می کند. مثل حضرت یوسف... و دیگر چه برسد به امام حسین(ع) که خداوند به واسطه این وجود مبارک به کل تاریخ و نه فقط انسان ها و بلکه همه عوالم نظر رحمت میکنند. "یا رحمت الله الواسعه"
*برای تسلیم بودن و تمرین راضی بودن به مقدرات الهی، فراز آخر دعای ابوحمزه ثمالی را در قنوت هایمان بخوانیم:
«اللهم انی اسئلک ایمانا تباشر به قلبی و یقینا حتی اعلم انه لن یصیبنی إلا ما کتبت لی و رضّنی من العیش بما قسمت لی یا ارحم الراحمین»
در این مراسم كه جمعی از مسئولان و هزاران نفر از اقشار مختلف مردم حضور داشتند از سوی حجت الاسلام و المسلمین عالی ابعاد حادثه عظیم عاشورا تبیین شد و آقایان سماواتی و مرتضی طاهری به ذكر مصیبت امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت پرداختند.
لازم به ذكر است مراسم عزاداری در حسینیه امام خمینی(ره) تا جمعه ۲۴ آبان- یازدهم محرم ادامه خواهد داشت.
نکته هایی از سخنرانی حجت الاسلام عالی؛
*کسانی که مؤمن به وجود خداوند هستند، نسبت به ولایت و مدیریت خداوند متعال و خدایی اش در عالم، یکسان نیستند.
* میتوان انسان ها را در این رابطه به سه دسته تقسیم کرد؛
* دسته اول: دسته ای هستند که خداوند را صرفا به عنوان خالق قبول دارند و لاغیر! خدایی را قبول دارند که فقط خلق می کند و دستور و تکلیفی ندارد؛ در زندگی هیچ دخالتی ندارد که نتیجه اش می شود فرهنگ سکولار و این همان کفر است.
* دسته دوم: کسانی هستند که قبول دارند که خداوند در همه عرصه ها همه کاره است؛ چه در عالم تکوین(هستی و مقدراتش) و چه در عالم تشریع( قوانین و احکام دین) اما مشکلشان این است که یک جاهایی با خدا درگیر می شوند و راضی و تسلیم نیستند. و نعوذبالله چه بسا گاهی مقدرات الهی را ظلم هم بدانند!
* روح دین داری، تعبد و تسلیم بودن است.
* و اما دسته سوم: که خوشا به حال این گروه از انسان ها که نه تنها قبول دارند که خدا همه کاره عالم است بلکه ذره ای و لحظه ای نیست که راضی به مدیریت و ولایت و مقدرات الهی نباشند. همیشه راضی و تسلیم خداوند هستند و درگیری با خدای متعال ندارند.
*نه اینکه فکر کنیم گروه سوم مشکلی در زندگی ندارند بلکه چه بسا مشکلات این گروه بیشتر از بقیه هم هست. در زندگی مشکل دارند اما با زندگی مشکل ندارند.
بلا کشیم و ملامت خوریم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن
* با شناخت گروه سوم است که جمله "ما رایت الا جمیلا" را خوب می فهمیم.
* امام حسین(ع) همه جور مصیبت و بلا را کشید؛ مصیبتا ما اعظمها!
* در حدیثی از امام صادق(ع) داریم که: گاهی بنده ای که در بلاها صبر می کند، خداوند هم به خودش و هم به پاس صبرش به دیگران هم عنایت و مرحمت می کند. مثل حضرت یوسف... و دیگر چه برسد به امام حسین(ع) که خداوند به واسطه این وجود مبارک به کل تاریخ و نه فقط انسان ها و بلکه همه عوالم نظر رحمت میکنند. "یا رحمت الله الواسعه"
*برای تسلیم بودن و تمرین راضی بودن به مقدرات الهی، فراز آخر دعای ابوحمزه ثمالی را در قنوت هایمان بخوانیم:
«اللهم انی اسئلک ایمانا تباشر به قلبی و یقینا حتی اعلم انه لن یصیبنی إلا ما کتبت لی و رضّنی من العیش بما قسمت لی یا ارحم الراحمین»
گزارش تصویری:
متن اشعار خوانده‌شده توسط مداح اهل بیت؛ آقای مهدی سماواتی
متن اشعار خوانده‌شده توسط مداح اهل بیت؛ آقای مهدی سماواتی
یك
ای به مقتل خدا ثناخوانت
وی سر نیزه صوت قرآنت
آفرینش محیط احسانت
دشمن و دوست، هر دو گریانت
پدر و مادرم به قربانت
پدر و مادرم به قربانت
دل تجلی‌گه خدایی توست
نای توحید نینوایی توست
جان پیغمبران فدایی توست
كعبه تا حشر كربلایی توست
می‌زند دست خود به دامانت
پدر و مادرم به قربانت
حسن تو مصحف خدای مبین
حبّ تو آب زندگانی دین
جسم تو قطعه قطعه روی زمین
تو حسینی كه جبرئیل امین
آمده گاهواره‌جنبانت
پدر و مادرم به قربانت
صبر مرهون صبر زینب توست
ماه شمعی به محفل شب توست
چرخ مشتاق ذكر یا رب توست
آب، آب از خجالت لب توست
دل من شعله فروزانت
پدر و مادرم به قربانت
دو
حاجت نبود آتش سوزان به خیمه‌ها
دشتی ز سوز سینه زینب شراره بود
یك خیمه نیم‌سوخته شد جای صد یتیم
چیزی كه جا نداشت در آن خیمه چاره بود
از دست‌ها مپرس كه با گوش‌ها چه كرد
از مشت‌ها بپرس كه با گوشواره بود
یك رخ نمانده بود كه سیلی نخورده بود
در پشت ابر چهره هر ماه‌پاره بود
آزاد گشت آب ولیكن هزار حیف
شد شیردار مادر و بی‌شیرخواره بود
چشمی بر آن چه رفت به غارت نداشت كس
اما دل رباب پی گاهواره بود
متن اشعار خوانده‌شده توسط مداح اهل بیت؛ آقای مرتضی طاهری
یك
ما دل به ولای دوست داریم
بر درگه دوست سر سپاریم
عالم همه مست از حسین است
هر چیز كه هست از حسین است
حرّیت از اوست وام دارد
توحید از او دوام دارد
اسلام و مبانی و كتابش
مدیون حسین و انقلابش
ای آن كه محبّ آن جنابی
بالله كه در ره صوابی
شكرانه عشق او تلافی‌ست
تنها نه براش گریه كافی‌ست
این گریه اگرچه خود ثواب است
سرچشمه فیض انقلاب است
اما هدف حسین اولاست
بنگر كه چه در مرام مولاست
در راه خدا ز جان گذشتن
هر چیز كه هست از آن گذشتن
هر رنج به جان و دل خریدن
جز او ز تمام، دل بریدن
قربانی دوست كرده جان را
فرزند و عیال و خانمان را
هر كس كه به اوست اقتدایش
بشنیده ز جان و دل صدایش
هل‌من‌ناصر كه بُد خطابش
لبیك بگفته در جوابش
ای كاش به پاسخ ندایت
می‌بودم و می‌شدم فدایت
مولای من ای عزیز دادار
گردیده دوباره صحنه تكرار
ماییم و ولایت حسینی
كز اوست ولایت خمینی
ماییم و مسیر عشق دلدار
مولایت یكی، یزید بسیار
اسرائیل دشمنی پلید است
شیطان بزرگ هم یزید است
آن روز غریب بود مولا
بی یار و حبیب بود مولا
امروز ولی ماست سردار
هفتاد و دو نه، هزارها یار
یارانِ همه ز جان گذشته
از خانه و خانمان گذشته
یارانِ نهاده پا به میدان
دلداده و رهرو شهیدان
كانون خمینی است این جا
ایران حسینی است این جا
این كشور عشق، با امید است
آرامگه بسی شهید است
این امت عشق، حق‌شناس است
امروز یزید در هراس است
تكفیری و این همه جنایت
از سوی یزید شد هدایت
ما پیرو مكتب حسینیم
دلداده مذهب حسینیم
تا خامنه‌ای‌ست رهبر ما
الطاف خداست بر سر ما
ما پیرو این مرام هستیم
ما رهرو این امام هستیم
دستور امام، اتحاد است
ما نرمش‌مان هم از جهاد است
این جا كه دیار كربلایی‌ست
هم شیعه و سنّی‌اش ولایی‌ست
آن چیز كه برترین خلاف است
افشاندن بذر اختلاف است
هر كس كه در این دیار عشق است
دلداده و بی‌قرار عشق است
عشق است حسین و كربلایش
جان همه عاشقان فدایش
دو
دین ما از ولایت آكنده‌ست
مثل خورشید و روشنایی‌ها
كربلا را نمی‌توان فهمید
مگر از راه كربلایی‌ها
كربلا فصل رشد و رویش بود
كه خدا عشق را به دل‌ها كاشت
بعد از آن، دانه‌های كرب‌وبلا
میوه‌های چنان شهیدان كاشت
باید امروز چاره اندیشید
فصل رویش چهارفصل شود
پس برای تداوم این راه
بهتر است ازدیاد نسل شود
كربلا حرف شیون و غم نیست
غیر از این حرف دیگری دارد
برسد این صدا به اسرائیل
خون به شمشیر برتری دارد
ای كه خواهی ز دشمنان حرمت
ما ز ذكر حسین محترمیم
ما حبیب مدافعان نماز
اكبران مدافع حرمیم
سه
تیری كه عدو زد به دل ثارالله
در قلب حسین قبر اصغر را كَند
چهار
دستی كه بست بال تو را با پرت چه كرد
پایی كه تاخت بر بدنت با سرت چه كرد
ای كشته‌ای كه در دل تاریخ زنده‌ای
دشمن نگفتنی‌ست كه با پیكرت چه كرد
برگشت ذوالجناح چو بی راكب ای حسین
حالی كه رفت با جگر دخترت چه كرد
پنج
بار دیگر شده، ماه محرم
دل اهل ولا، گشته پر از غم
می‌رسد به گوش آوای محتشم
باز این چه شورش است كه در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
حسین ای امام و رهبرم
حسین ای پناه محشرم
حسین ای امید آخرم
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین
كاروان می‌رود، از كربلا
همره كاروان، رنج و بلا
خون شد از غم دل اهل ولا
جن و مَلَك بر آدمیان نوحه می‌كنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است
حسین ای امام و رهبرم
حسین ای پناه محشرم
حسین ای امید آخرم
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین
یك
ما دل به ولای دوست داریم
بر درگه دوست سر سپاریم
عالم همه مست از حسین است
هر چیز كه هست از حسین است
حرّیت از اوست وام دارد
توحید از او دوام دارد
اسلام و مبانی و كتابش
مدیون حسین و انقلابش
ای آن كه محبّ آن جنابی
بالله كه در ره صوابی
شكرانه عشق او تلافی‌ست
تنها نه براش گریه كافی‌ست
این گریه اگرچه خود ثواب است
سرچشمه فیض انقلاب است
اما هدف حسین اولاست
بنگر كه چه در مرام مولاست
در راه خدا ز جان گذشتن
هر چیز كه هست از آن گذشتن
هر رنج به جان و دل خریدن
جز او ز تمام، دل بریدن
قربانی دوست كرده جان را
فرزند و عیال و خانمان را
هر كس كه به اوست اقتدایش
بشنیده ز جان و دل صدایش
هل‌من‌ناصر كه بُد خطابش
لبیك بگفته در جوابش
ای كاش به پاسخ ندایت
می‌بودم و می‌شدم فدایت
مولای من ای عزیز دادار
گردیده دوباره صحنه تكرار
ماییم و ولایت حسینی
كز اوست ولایت خمینی
ماییم و مسیر عشق دلدار
مولایت یكی، یزید بسیار
اسرائیل دشمنی پلید است
شیطان بزرگ هم یزید است
آن روز غریب بود مولا
بی یار و حبیب بود مولا
امروز ولی ماست سردار
هفتاد و دو نه، هزارها یار
یارانِ همه ز جان گذشته
از خانه و خانمان گذشته
یارانِ نهاده پا به میدان
دلداده و رهرو شهیدان
كانون خمینی است این جا
ایران حسینی است این جا
این كشور عشق، با امید است
آرامگه بسی شهید است
این امت عشق، حق‌شناس است
امروز یزید در هراس است
تكفیری و این همه جنایت
از سوی یزید شد هدایت
ما پیرو مكتب حسینیم
دلداده مذهب حسینیم
تا خامنه‌ای‌ست رهبر ما
الطاف خداست بر سر ما
ما پیرو این مرام هستیم
ما رهرو این امام هستیم
دستور امام، اتحاد است
ما نرمش‌مان هم از جهاد است
این جا كه دیار كربلایی‌ست
هم شیعه و سنّی‌اش ولایی‌ست
آن چیز كه برترین خلاف است
افشاندن بذر اختلاف است
هر كس كه در این دیار عشق است
دلداده و بی‌قرار عشق است
عشق است حسین و كربلایش
جان همه عاشقان فدایش
دو
دین ما از ولایت آكنده‌ست
مثل خورشید و روشنایی‌ها
كربلا را نمی‌توان فهمید
مگر از راه كربلایی‌ها
كربلا فصل رشد و رویش بود
كه خدا عشق را به دل‌ها كاشت
بعد از آن، دانه‌های كرب‌وبلا
میوه‌های چنان شهیدان كاشت
باید امروز چاره اندیشید
فصل رویش چهارفصل شود
پس برای تداوم این راه
بهتر است ازدیاد نسل شود
كربلا حرف شیون و غم نیست
غیر از این حرف دیگری دارد
برسد این صدا به اسرائیل
خون به شمشیر برتری دارد
ای كه خواهی ز دشمنان حرمت
ما ز ذكر حسین محترمیم
ما حبیب مدافعان نماز
اكبران مدافع حرمیم
سه
تیری كه عدو زد به دل ثارالله
در قلب حسین قبر اصغر را كَند
چهار
دستی كه بست بال تو را با پرت چه كرد
پایی كه تاخت بر بدنت با سرت چه كرد
ای كشته‌ای كه در دل تاریخ زنده‌ای
دشمن نگفتنی‌ست كه با پیكرت چه كرد
برگشت ذوالجناح چو بی راكب ای حسین
حالی كه رفت با جگر دخترت چه كرد
پنج
بار دیگر شده، ماه محرم
دل اهل ولا، گشته پر از غم
می‌رسد به گوش آوای محتشم
باز این چه شورش است كه در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
حسین ای امام و رهبرم
حسین ای پناه محشرم
حسین ای امید آخرم
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین
كاروان می‌رود، از كربلا
همره كاروان، رنج و بلا
خون شد از غم دل اهل ولا
جن و مَلَك بر آدمیان نوحه می‌كنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است
حسین ای امام و رهبرم
حسین ای پناه محشرم
حسین ای امید آخرم
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین
صوت مراسم:
دعای توسل/ حاج مهدی سماواتی
گزارش خطا
