۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۸ : ۱۷
حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام
غریب،مثل ِ مُسلم/چشم فلک ندیده
لب تشنه جان سپرده/او در رَه ِ عقیده
ورود به کربلا
به سرزمین جانان/خوش آمدی حسین جان
شَوی ذبیح ُ العطشان/خوش آمدی حسین جان
حضرت رقیه سلام الله علیها
با سر به کنج ویران/خوش آمدی پدر جان
به دیدن یتیمان/خوش آمدی پدر جان
کودکان حضرت زینب سلام الله علیها
آلاله های پرپر/ای کودکان زینب
فدائیان رهبر/ای کودکان زینب
حر بن یزید ریاحی علیه السلام
حُرّم ولی اسیر ِ/محبت تو هستم
ببین که از خجالت/به خاک غم نشستم
حضرت حبیب بن مظاهر علیه السلام
ای زاده ی مظاهر/حبیب کربلایی
تو جان نثار ِ عشق ِ/غریب کربلایی
حضرت عبدالله بن الحسن علیه السلام
عبدالّه حزینم/دلخون و بی پناهم
آغوشت ای عمو جان/گردیده قتلگاهم
حضرت قاسم علیه السلام
قاسم به زیر سُم ّ ِ/اسبان کوفه افتاد
با جسم پاره پاره/او پر کشید و جان داد
حضرت علی اصغر علیه السلام
شفیع محشری تو/لالایی ای عزیزم
نشکفته پرپری تو/لالایی ای عزیزم
حضرت علی اکبر علیه السلام
ناله زنم برایت/تازه جان لیلا
پی ِ حمایت از دین/شدی تو ارباً ارباً
حضرت عباس علیه السلام
سقای کودکانم/برادرم ابالفضل
ای یاور ولایت/آب آورم ابالفضل
شب عاشورا
امشب حسین ِ زهرا/باشد کنار زینب
فردا تنش به گودال/به زیر سُمّ مرکب
روز عاشورا
امروز ناله دارد/زهرای قد خمیده
شود به راه اسلام/سر حسین،بریده
وداع
گر می رَوی به میدان/آهسته تر حسین جان
زینب بُوَد پریشان/آهسته تر حسین جان
شام غریبان
از خیمه ها به صحرا/آتش کشد زبانه
شد رزق آل طاها/سیلی و تازیانه
تنور خولی لعنة الله علیه
وای از غم عظیم ِ/نور دو عین زهرا
کنج تنور خولی/سر حسین زهرا
حرکت از کربلا به سمت کوفه
بر خاک قتلگاهت/فتاده نور عینم
ای کربلای پر غم/جان تو و حسینم
مصائب کوفه(شام)
یک دم ز روی نیزه/قرآن بخوان حسین جان
تا کوفیان(شامیان) بدانند/هستیم ما مسلمان
مصائب اسارت اهل بیت علیهم السلام
گردیده بر تمام ِ/آل ِ علی جسارت
زنان ِ هاشمی و/رنج و غم اسارت
دیر راهب
مُقلبُ القلوبی/مولای َ یا حسین جان
از بَرکت ِ سر ِ تو/راهب شده مسلمان
مصائب شهر شام
عترت به شام غمها/ندارد احترامی
محلّه ی یهود و/رقص زنان شامی
مجلس یزید لعنة الله علیه
ای نا نجیب ظالم/بین اشک کودکانش
مزن دگر ز کینه/با چوب خیزرانش
اربعین
ای یار سر بریده/جانم شود فدایت
یک اربعین مصیبت/آورده ام برایت
برگشت کاروان اسرا به مدینه
مادر ببین که ماتم/زد از دلم شراره
سوغات من بُوَد یک/لباس پاره پاره
28 صفر
در قلب سینه زنها/قیامتی به پا شد
عزای مصطفی و/امام مجتبی شد
امام رضا علیه علیه السلام
گویم به قلب محزون/هنگامه ی عزا شد
با سَمّ ظلم مأمون/امام رضا فدا شد
**************************************************************