عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۱۰۲۸۹۸
تاریخ انتشار : ۲۶ آذر ۱۳۹۷ - ۲۱:۴۱
سید‌ محمد حسینی‌پور نوجوان قرآنی کشورمان بر این باور است که روزی قاری درجه یک قرآن می‌شود و آرزوی رهبر انقلاب درباره خود را عملیاتی می‌کند.
عکسعقیق:ایجاد انس و ارتباط هر چه بیشتر نوجوانان با قرآن کریم یکی از دغدغه‌های مهم فرهنگی به‌خصوص در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است. در ایران اسلامی، حمایت بزرگ رهبر فرزانه انقلاب از فعالیت­‌های قرآنی، از جمله جریان قرائت قرآن، فرصتی بی­‌بدیل برای رشد این هنر و قشر هنرمند قرّاء فراهم کرده است. طرح‌ها و ایده‌های آموزشی زیادی در طول این سال‌ها برای جذب و ساماندهی نوجوانان و روانه‌کردن آنان به سوی انس و الفت بیشتر با قرآن به مرحله اجرا درآمده است که برخی از آنها خروجی قابل قبولی را داشتند. طرح ملی اُسوه یکی از طرح‌های موفقی است که در طول این سال‌ها توانسته در حوزه شناسایی و جذب نخبگان و استعدادهای درخشان قرآنی اقدامات موثری را داشته باشد. سید محمد حسینی‌پور نفر اول پنجمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن دانش‌آموزان جهان اسلام تربیت‌یافته همین طرح است. او متولد 1379 و اهل دامغان است. حسینی‌پور در اولین دوره طرح ملی اُسوه شرکت کرد و کماکان  خود را دانش‌آموخته این طرح می‌داند. این قاری نوجوان همت گمارده تا به قله‌هایی که رهبر انقلاب برایش ترسیم کرده، دست یابد. او معتقد است که قاریان مصری با مراقبت و تزکیه نفس به بالاترین جایگاه تلاوت دست‌ یافته‌اند. این خلاصه‌ای از گفت‌وگوی تسنیم با سید‌ محمد حسینی‌پور قاری نوجوان ایرانی است که مشروح آن پیش روی شما قرار دارد.

کسب مقام اول مسابقات بین‌المللی دور از دسترس نبود

* شما در پنجمین دوره مسابقات بین‌المللی دانش‌آموزان جهان اسلام، نفر اول شدید. چند سال برای رسیدن به این مقام تلاش کردید؟

در دوران نوجوانی می‌توانستم همانند هم‌نوعان خود تفریح کنم امّا به خاطر هدف بزرگی که داشتم، بسیاری از تفریحات را کنار گذاشتم.

* فکر می‌کردید روزی نفر اول مسابقات بین‌المللی قرآن شوید؟

واقعیت این است که این هدف را برای خودم دور از دسترس نمی‌دیدم امّا هیچ وقت برای رسیدن به این مقام، نه غبطه خوردم و نه حسادت داشتم. اصلاً برایم چیز عجیبی نبود. وقتی می‌دیدم که کسی رتبه اول بین‌المللی را کسب می‌کند، می‌دانستم که با تمرین می‌شود به این نقطه رسید. جالب است بدانید، قبل از اینکه خودم به مسابقات بروم فکر می‌کردم نمایندگان ایران قطعاً در مسابقات بین‌المللی ایران اول می‌شوند و برایشان کار، راحت است امّا وقتی رفتم و در جوّ مسابقات قرار گرفتم متوجه شدم که سخت‌گیری‌ها برای نمایندگان ایران بیشتر از دیگران است. خیلی در آن شرایط اذیت شدم. قبل و بعد از اینکه مسابقات شروع شود، نگاه ویژه‌ای به ما می‌شد که بار مسئولیت ما را زیاد می‌کرد.

کسب عنوان در مسابقات را افتخار نمی‌دانم

* زمانیکه نام شما به عنوان قاری برگزیده در مصلای امام خمینی(ره) اعلام شد، چه حسّی داشتید؟

من شخصاً کسب این عناوین را برای خودم افتخار نمی‌دانم. معتقدم در مسابقاتی که نام شما فقط برای مدت کوتاهی بر سر زبان‌ها خواهد افتاد و پس از آن فراموش می‌شود، هیچ دلبستگی به آن مقام معنا و مفهومی ندارد امّا هدفم این بود که به‌ویژه به جوانان شهرستانی ثابت کنم که با همه کمبودها و کاستی‌ها می‌توان به جایگاه اول مسابقات تکیه زد.

آرزویم دیدن رهبر انقلاب بود

* به نظرت یک نوجوان و جوان برای رسیدن به این مقام باید چه تلاش‌ و اهتمامی داشته باشد؟

مهم‌ترین نکته در انجام هر کاری نیت فرد است. من واقعاً برای خودم هیچ برنامه‌ریزی و نقشه‌ای نداشتم و شاید در ابتدای فعالیت‌ قرآنی‌ام فقط به این موضوع فکر می‌کردم که بتوانم روزی در محضر رهبر معظم انقلاب قرآن بخوانم و این آرزوی قلبی من بود.  یک بار ازم سوال شد که عوامل موفقیت شما در مسابقات چه بود. گفتم که توکل، توسل و تمرین سه مولفه‌ای بود که به من کمک کرد تا این مسیر را بروم. توکل به خدا کردم و بدون استرس در مسابقات خواندم طوریکه استاد ابوالقاسمی به من گفتند، من تعجب می‌کنم با این سنِ کم چطور توانستی در صحن مسابقات بخوانی. توسل به اهل بیت(ع) کردم. روزی که مسابقه داشتم مصادف با سالروز شهادت امام موسی‌ابن جعفر(ع) بود، همانجا به ایشان توسل کردم و خیلی نتیجه گرفتم. تمرین نیز یکی از نکاتی بود که من نسبت به آن توجه داشتم. پیش از مسابقات تلاش بسیاری داشتم تا در مسابقات رتبه کسب کنم. دایی من خیلی به من کمک کرد با همدیگر به جلسه قرآن می‌رفتیم و پشت میکروفن می‌خواندم تا فضای مسابقات برایم تداعی شود. روزی دو تا سه ساعت تمرین داشتم. طرح اسوه نیز تاثیر بسزایی در موفقیتم داشت.

* چگونه وارد طرح ملی اُسوه شدید؟

از طریق فراخوان‌های شورای عالی قرآنی در این طرح شرکت کردم. من از اولین دوره طرح ملی اسوه در این طرح  حضور داشتم. سال 91 بود که تلاوتم را برای شورا ارسال کردم و با استقبال مواجه شد. حدود 35 نفر در نخستین دوره کنار همدیگر جمع شدیم و در طرح شرکت کردیم.

لزوم معرفی قهرمانان قرآنی در جامعه، در سخنان مقام معظم رهبری نشان از اهمیت و کارکرد راهبردی قرائت قرآن در نگاه ایشان دارد. از این­رو جهت شناسایی، هدایت و پرورش نوجوانانی نخبه در هنر پرفروغ قرائت، با هدف تربیت مبلغان شایسته قرآنی، طرح 8 ساله آموزشی-تربیتی قاریان ممتاز نوجوان و جوان قرآن کریم موسوم به «اُسوه» به همت «جامعه فرهنگی قرآنی عصر» و با همکاری «شورای عالی قرآن» تدبیر و از سال 93 به اجرا درآمد.

طرح ملی اسوه، تلاوتم را حرفه‌ای‌ کرد

* این طرح، چه میزان شما را برای رسیدن به قله‌های موفقیت در حوزه تلاوت کمک کرد؟

خیلی زیاد. واقعاً مدیون زحماتی هستیم که دوستان برای ما در این طرح کشیدند. جلسه قرآن و حمایت‌های پدرم که جای خود امّا طرح اسوه در حرفه‌ای‌تر شدن تلاوتم بسیار موثر بود. شاید بسیاری از مواقع از کمبودهای مالی رنج می‌بردند اما این کمبودها را ما هیچ‌وقت احساس نکردیم. همیشه همه چی در بالاترین سطح قرار داشت. نه تنها در بحث تلاوت بلکه در مسائل اخلاقی، عقیدتی،  سیاسی و حتی ورزش نیز توجه ویژه‌ای می‌شد. مجریان این طرح، قائل بودند قاری طراز انقلاب باید از هر لحاظی در بالاترین سطح قرار داشته باشد.

* آیا کسب مقام اول در مسابقات بین‌المللی دانش‌آموزان، پایان حضور شما در طرح ملی اسوه بود؟

خیر، من هنوز خود را دانش‌آموخته طرح می‌دانم و در آموزش‌ها شرکت می‌کنم.

دعای رهبر انقلاب برای قاری نوجوان

* دو مرتبه در حضور رهبر انقلاب تلاوت کردید. خاطره‌ای از دیدار‌هایی که با رهبری داشتید، به‌خاطر دارید؟

اولین باری که خدمت آقا رسیدم. 6 خردادماه 96 یعنی تقریباً کمتر از یک ماه پس از مسابقات بین‌المللی قرآن بود. پنجمین تلاوت به من رسید. روزی که می‌خواستیم به حسینیه امام خمینی(ره) برویم، استرس زیادی نداشتم امّا زمانیکه حضرت آقا وارد حسینیه شدند، استرس تمام وجودم را گرفت. زمانیکه در جایگاه تلاوت مستقر شدم، سی‌ثانیه‌ای به صورت ایشان خیره شدم یعنی خدا را شاهد می‌گیرم که آن لحظه آرامشی داشتم که هیچ وقت این حس را تجربه نکرده بودم. سوره زمر آیه 9 تا 17 را خواندم. انتخاب این آیات  نیز پیشنهاد استاد رحمانی بود امّا تلاوتی که در حسینیه شد هیچ تطابقی با آنچه با اساتید هماهنگ کرده بودم، نداشت بلکه کاملاً بداهه بود. پس از تلاوت محضر آقا رسیدم.

ایشان به من فرمودند: "احسنتم، طیب‌الله انفاسکم. خیلی عالی خیلی خوب خیلی خوب" من گفتم آقا من آرزو داشتم شما را زیارت کنم و به این آرزویم رسیدم. ایشان نیز در جواب فرمودند " ما نیز برای شما آرزویی داریم که امیدواریم به آرزوی خودمان برسیم و آنهم این است که شما همین‌طور تمرین کنید و پله‌های ترقی را بپیمایید و در آینده نزدیک قاری درجه یک شوید".

من سخنرانی‌های سال قبل ایشان در دیدار با جامعه قرآنی را شنیده بودم و برداشت ایشان را درباره قاریان درجه یک می‌دانستم. حضرت آقا بارها از قاریانی همچون مصطفی اسماعیل، شعشاعی و رفعت به‌عنوان قاری درجه نام می‌برد. وقتی این توصیه را حضرت آقا به من فرمودند، خدا می‌داند که خوشحال نشدم بلکه سنگینی این وظیفه را بر روی دوشم احساس می‌کردم. واقعاً بعد از آن تمریناتم را چند برابر کردم.


* هدایایی نیز از سوی دفتر رهبر انقلاب به شما داده شد.

من سه انگشتر و دو چفیه از رهبر انقلاب گرفتم. یکی از آنها در اختتامیه طرح اسوه به من داده شد. هدیه دیگر در دیدار رهبر انقلاب با دست‌اندرکاران راهیان نور بود و سومین هدیه نیز اخیراً در قرارگاه خاتم‌الانبیاء بود.

قاری باید متخلّق به اخلاق قرآنی باشد

* به نظر شما یک قاری قرآن در برخورد با مردم باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

از قدیم مثالی می‌زدن که حرمت امامزاده را متولی آن دارد. من به‌عنوان شخص حقیقی اگر در اجتماع عمل و رفتاری را از خود بروز دهم، شاید کسی ایرادی بهم نگیرد اما وقتی حسینی‌پورِ قاری قرآن باشی دیگر قضیه فرق می‌کند و چنانچه عمل ناشایستی از من سر بزند، مردم به حساب قرآن می‌نویسند بخاطر همین قاری قرآن باید در جهت انجام کارهایی از یک سری از کارها نیز پرهیز کند. قاریان در سطح جامعه به عنوان نمایندگان قرآنی مردم وظیفه دارند از قرآنی که می‌خوانند حراست کنند تا مصداق روایت « رُب تالٍ للقرآن والقرآن یلعنه " و یا مصداق "وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا" نشوند. به نظرم مولفه‌های اصلی قاری، بحث اخلاق است. قاری باید متخلّق به اخلاق قرآنی باشد.

اگر قاری قرآن در خیابان با تکبّر و خودخواهی حرکت کند آیا مردم درباره او چه می‌گویند؟ آیا این فرد می‌تواند مصداق" وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً" باشد. اگر قاری خودش با رفتار و سکناتش، احترام دیگران را نگه دارد سبب جذب مردم به قرآن می‌شود. پیامبر (ص) در رسالتش با رفتار و اخلاقش مردم را به اسلام دعوت کرد. انک لعلی خلق عظیم.

دوست دارم حافظ کل قرآن شوم

* به نظرتان آرزویی در حوزه فعالیت‌های قرآن بوده که به آن دست نیافته باشید؟

بله خیلی زیاد، مثلاً حفظ کل قرآن.

* مقام معظم رهبری نسبت به اینکه قاریان علاوه بر قرائت، حافظ کل قرآن شوند تاکید دارند و حتی به آن دسته از قاریانی که در مسیر حفظ قرار گیرند، هدایای نیز اعطا می‌کنند. آیا اقدامی هم برای حفظ قرآن داشته‌اید؟

بله، چند باری حفظ قرآن را آغاز کردم امّا هر بار به بهانه‌ای متوقف شد.

نه اینطور نیست. قرائت هم همانند حفظ سختی‌های خود را دارد . شاید برای آنکه حفظ قرآن ممارست می‌خواهد، اراده قوی برای انجامش نیز نیاز است البته من در حال حاضر، بیش از 5 جزء یا بیشتر را حفظ هستم امّا محفوظاتم پراکنده هستند و  ترتیبی ندارند. در مقابل حفظ، دوست دارم به قرائات مختلف تسلط داشته باشم نه اینکه فقط قرائت به روش روایت حفص از عاصم باشد. این طرح اقراء هم اتفاق مبارکی است که در حوزه قرآن افتاده است و می‌تواند مرا به اهدافم برساند.

* در بین قاریان ایرانی و مصری کدام یک را بیشتر دوست دارید؟

همه قاریان ایرانی خوب هستند و شاید نام استادی از قلم بیفتد امّا در میان آنها تلاوت مهدی عادلی، امین پویا، استاد ابوالقاسمی و محسن یاراحمدی را می‌پسندم. استاد یاراحمدی واقعاً در زمینه تلاوت، اعجوبه است و من ایشان را خیلی دوست دارم.

دوره طلایی قاریان مصری تمامی ندارد

* به نظر شما چه تفاوتی بین‌قاریان مصری و ایرانی وجود دارد؟

شاید برخی بگویند، دوره طلایی مصر تمام شده است. من در جواب می‌گویم اگر تمام شده پس محمود شحات انور از چه نسلی است که امروز شکوفا شده است. همه‌جا اسمش مطرح است. من نمی‌دانم قاریان مصری چکار می‌کردند که تلاوت آنها فاخر می‌شد. به نظرم مراقبت و تزکیه نفس آنها را به این مقام می‌رساند. قاریان مصری تمام همّ و غمشان تلاوت بود و همانند روحانیون ما که تمام فعالیت‌هایشان در حوزه تبلیغ و ترویج دین است، قاریان مصری نیز ذهن خود را متمرکز تلاوت می‌کردند. هر چقدر هم رو به جلو می‌رویم تعداد جدیدی وارد این عرصه می‌شوند. من متعجبم که برخی از این قاریان مصری با نفس کوتاهشان همچون استاد حصِان چکار می‌کنند که هر کسی گوش می‌دهد دیوانه تلاوت او می‌شود. اگر ما بدانیم آنها چکار می‌کنند شاید بتوانیم به آن مقام برسیم. پدرم درباره شعبان صیاد می‌گفت ایشان وقتی تلاوت می‌کند مثل باغبانی است که گلستان خود را آبیاری می‌کند و از این کار لذت می‌برد. اگر ما به این مرحله برسیم شاید برایمان مهم نباشد که چند نفر و چه سیسیتم صوتی در مقابلش قرار دارد.

* در این سال‌ها به کشورهای دیگر نیز سفری داشتید؟

فقط یکبار با طرح اسوه به عراق رفتم.

* آنجا استقبال از قاریان ایرانی چطور بود؟

در حرم امام علی(ع) و امام حسین(ع) ابتهالِ حب‌الحسین(ع) را اجرا کردم. شب جمعه بود و جمعیت زیادی  در حرم بودند. اولین باری بود که به کربلا رفتم. پخش زنده شبکه تلویزیونی عراق نیز بود. مردم دور ما حلقه زدند و بعد فهمیدم چند تا شهید مدافع حرم را نیز در حرم تشییع می‌کردند و خلاصه حال و هوای اشک و ناله در حرم حاکم شد و مراسم مبارک و خوبی بود.

* ابتهال هم کار می کنید؟

ابتهال شرایط و بازه صوتی و انعطاف پذیری خاصی می‌خواهد.    

می‌خواهم قاری درجه یک شوم

* برنامه شما برای آینده چیست؟ آیا به مسابقات بین‌المللی دیگر فکر می‌کنید؟

شاید در مسابقات کشوری سال آینده شرکت کنم امّا در حال حاضر بیشترین تمرکزم به طرح ارزیابی قاریان است و برنامه‌ام این است که بتوانم در پنج و یا شش سال آینده، قاری درجه یک شوم.


منبع:تسنیم


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۱
علی حزابی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۱۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۰۶
0
1
نظری ندارم
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین